Christel Provaas schreef op maandag 21 april 2008, 22:18:


idd dat is hetzelfde als diagnoses aan de telefoon moeten stellen (onmogelijk dus). We kunnen niet meer dan mogelijkheden naar voor brengen op dit Forum en ervaringen delen. Maar niemand van ons hier heeft idd het paard zien lopen, heeft pulstatie of een zwelling gevoeld, heeft de buigproef gedaan, heeft de beterschap kunnen nagaan ed. Voor je er weer opstapt zou ik wel de dierenarts nog eens laten herevalueren om te zien of het manken wel volledig weg is en de buigproef volledig negatief is. Zodanig dat je niet te snel weer begint, moest het inderdaad een probleem van het gewricht of van de banden/pezen rond de kogel zijn.

sibyl de jager schreef op maandag 21 april 2008, 22:23:


Tja ik doe dat toch wel hoor, als ik heel zeker ben dat hij daar zit. Een gaatje op de meest pijnlijke plek, alle pus eruit en daarmee ook alle druk en pijn eraf. En het paard loopt plots stukken beter. Het is niet dat je moet graven en blijven graven tot er geen zool meer overschiet hé Want dan heb je nog meer miserie idd.

Esther schreef op maandag 21 april 2008, 23:07:



Zou er iets mis kunnen zijn met haar bijnieren? Cushing, geslachtshormonen, ... Hopelijk vinden ze wat er gaande met haar is, en wordt ze weer beter.

Esther schreef op dinsdag 22 april 2008, 0:47:


Ja idd, ik heb het nog nooit gezien bij een paard, maar zoals je de opsomming maakt en de DA in zulk een richting begint de denken ... dacht ik gewoon dat misschien idd daar het probleem zou kunnen zitten. Het kan ook nog meer problemen geven dan enkel cushing en afwijkingen van geslachtsorganen nl ook van de water-, zouthuishouding. Ik kan natuurlijk niet kijken door het internet heen wat er aan de hand is, maar misschien ligt het in die richting?
Ik vind het echt jammer voor je Esther dat ze er zo slecht aan toe is.

Geertje schreef op dinsdag 22 april 2008, 7:46:


idd eerst is het belangrijk te weten waar en wat er juist misloopt: bijnieren, hypofyse, ... en afhankelijk van de resultaten zal al dan niet behandeld kunnen worden. Pergolide is een dopamineagonist die bij Cushing door hyperplasie van de pars intermedia van de hypofyse toch de ACTHrelease kan onderdrukken. Normaal wordt het ACTH van de pars intermedia afgebroken en op de ACTH-release van de pars distalis staat een negatieve feedback vanuit de bijnier (circulerende adrenocorticale hormonen). Bij hyperplasie wordt er dus wel ACTH zonder enige remming (dopaminerge zenuwbegleiding is niet meer in staat het nog af te remmen) gevormd en vrijgelaten door de pars intermedia. Met verhoogd cortisol gehalte tot gevolg (Cushing). Pergolide gaat de deze losgeslagen ACTH release trachten af te remmen.