Ik heb zo'n grote zak Spirulina gekocht, omdat ik van het idee was dat ik beter een natuurlijke bron van vit/min kon bijgeven. Zelf neem ik er ook een schepje van omdat ik ook wel iets kan gebruiken (ik wil geen artificiele preparaten nemen of geven).
Nu heb ik even gegoogled en tot mijn grote ontsteltenis las ik dat het helemaal niet zo gezond is.
De sporen van vitamine B12 die spirulina zogezegd zouden bevatten zouden afkomstig zijn van vogelstrontjes en buiten dat is het ook nog te zien waar de Spirulina gekweekt is. Als het gekweekt wordt in verontreinigd water bestaat de kans dat er zware metalen inzitten (lood, cadmium...). Waarschijnlijk is de Spirulina, die bedoeld is voor dieren, van niet zo'n goeie kwaliteit en durf daar nu niet meer van te geven aan m'n paarden of zelf van te eten.
Wat denk je, is Chlorella dan gezonder dan spirulina?

Vooreerst sterkte voor jullie allebei en de paardjes.
Ik wou nog even zeggen dat ik iets dergelijks meegemaakt heb. Mijn paardje dat ik toen had was 1m76, een kolos. Hij was bang van de ijzeren reling naast de baan en plots draaide hij zich om en rende in volle galop, langs de verkeerde kant van de baan, recht op een camion af. Ik trok in volle paniek (durfde hem niet omtrekken omdat ik bag was dat hij dan zou uitglijden op de beton), maar dan begon hij nog harder te rennen. Juist op het laatste heeft hij dan zelf opzij gesprongen en ik denk niet dat dit door het bit kwam. Als paard echt schrikt, zal geen bit hem houden denk ik. Zeker niet als 2 paarden schrikken en er ene een vluchtreactie heeft, wat hun natuurlijk instinct is om mee te rennen.

Piet schreef op zondag 27 april 2008, 7:39:


Sorry, zie nu pas je antwoord terug.
Ik begrijp je reactie, Piet.
Ik zal even kort mijn voorgaande antwoord motiveren.
Na het lezen van Linda Kohanov (hier ben ik weeral). Kreeg ik zo eventjes al m'n diepste vragen beantwoord, persoonlijke en die over mijn omgang met paarden.
Zij omschreef mensen, waarbij sommige met net dezelfde problemen worstelden .Ik kreeg daar eventjes de duidelijkste en voor mij meest relevante tips aangeboden die ik nu aan het testen ben.
Ik ben geschrokken, dat wat ik zocht, de kracht binnen mezelf, die ik altijd zocht, voel ik naar boven komen, en laat me toe sommige zaken los te laten die storend werken in omgang met paarden. De angst, onzekerheid in mij, voelen paarden als een storende zender, ze worden er gek van en hebben ook geen respect voor je, willen zelfs weg uit je buurt. Daarom liepen paarden me altijd omver, duwden me weg uit m'n persoonlijke ruimte. Ik wist niet wat een effect 'bewust worden' kon hebben op hen en ook op mezelf. Een voorbeeld: Joy probeert in m'n persoonlijke ruimte te komen. Daar hoeft niet voor geclickerd te worden, nu weet ik: diep inademen vanuit je zonnevlecht, de energie naar benden laten stromen en je voelen aarden, bewust zijn van je eigen ruimte en die laten voelen (ik weet niet of dit bij een aggressieve hengst zou helpen, maar bij haar hielp het). Ik weet het, ik spreek in van die 'vage' termen, maar hé: toen ik dat deed, slaagde Joy haar typische grolletje en nam spontaan afstand van me. Zo'n direkt resultaat had ik niet verwacht en het is maar dat!! Meer niet! Dit is wat ik zocht en paarden helpen me hierbij. Het kan me niet schelen dat ik hier te persoonlijk bezig ben, ik ben gewoon dolenthousiast dat ik dit boek in handen heb gekregen en ik voel me openbloeien. Ik wist dat ik net dit miste!! Daarom daagde Shakeer me uit, omdat ik oncongruent was met hem, hij werd gek van mij, gevoelig als hij was. Daarom kwam hij altijd aggressief op me afgevlogen en kroop hij bij sommige liefjes weg onder de okselholte (Wim).
Pas als ik mezelf onder controle heb en de energie bezit die nodig is om mijn paardje op z'n gemak te doen voelen begin ik te clickeren, Parellien, Voesten of wat dan ook.
Een methode is slechts een methode, maar als jij een oncongruente indruk maakt op je paard, onzeker en zwak overkomt helpt geen enkele methode, je kan wel trainen, maar als puntje bij paaltje komt ben je toch gezien.
Dit is mijn vaste overtuiging!

Heb m'n eigen tekst 'gequote', was antwoordje terug op wat jij zei, Piet.
Wou er nog bijzeggen dat ik nog veel meer ontdekt heb, maar wil het niet te lang maken.

Waarom wou Muppet niet achteruit gaan voor mij? Waarom stond Joy op m'n tenen en drentelde ze aan het touw? Waarom deden ze het wel goed bij jou en bij Lieve? Omdat ze de kracht voelen bij jullie, in schril contrast to mij. Ik voel me nog onzekerder worden als ik les krijg, omdat ik dan voel dat ik 'iets' mis. Nu ik wil ik even alleen met hen zijn, en mezelf terug vinden in alle rust en stilte zonder een methode. Vertrouwen is de basis, dan ben ik zeker dat de rest er zonder problemen komt. Maar een paard zal je nooit echt vertrouwen als jij niet IN je vel zit, maar er losjes 'boven' zweeft in figuurlijke taal uitgedrukt en ik weiger te werken met een paard dat zich niet goed bij me voelt! Dat moet eerst opgelost worden.

PaardEnSchool schreef op zondag 27 april 2008, 13:42:


Tja, nu is nog de vraag in hoeverre ik dit kan berijken, maar ik geloof erin dat als je iets echt wil, het ook zal lukken. Ik hoop ook dat die trainer me daarbij zal kunnen helpen, want al wéét je theoretisch wat je moet doen, je moet het nog altijd kunnen toepassen.

Ridder schreef op zondag 27 april 2008, 14:18:


AAAAARGH...waarom zit hier geen 'edit' functie op, sorry berEIken 'schaam'.

Tanja schreef op zondag 27 april 2008, 17:49:


Ik heb juist hetzelfde meegemaakt met m'n haflinger. Hij was in't begin heel aggressief tegen m'n Shetlandermerrieke, maar toen ze hengstig was kreeg hij plots wel interesse. Hij was ondergeschikt aan de andere ruin, maar toen kwam hij in opstand om de 'paardige'merrie op te eisen. Precies of hij kreeg hengstemanieren (hij is ook laat gesneden, maar dat doet er niet toe). Ruinen hebben ook hun gevoelens, da's heel normaal, alleen staan ze niet meer zo heet door de hormonen dat ze nog willen dekken. Waarom zouden zij niet verliefd kunnen worden ?

In

Kracht is in iedereen aanwezig, je moet ze willen en kunnen gebruiken. In het leven kom je soms zaken tegen waardoor je begint te twijfelen aan jezelf. Waarom Waarom? Als je antwoorden krijgt op die zaken die je klein houden, en dan ook nog eens een gepaste oplossing krijgt dan begint die prop, die binnen je vast zit langzaam te ontwarren. Voor mij heeft het boek van Linda veel losgemaakt.
In je kracht komen, dat gaat niet van vandaag op morgen, daar is werk en geduld voor nodig. Ik wou je gewoon zeggen dat dit me ook doet besluiten dat het voor mij nog te vroeg is om te clickeren en dat probeer ik al hele tijd duidelijk te maken, ik had nog teveel vragen die me onzeker maakten waarop ik liefst eerst een antwoord op zou willen krijgen, maar geen enkele trainder heeft die tot nu toe beantwoord. (LK heeft precies uitgelegd waarom Shakeer zo reageerde op mij, in't begin schrok hij echt van mij, als je daar niet onzeker van wordt weet ik het ook niet hoor...ik voelde me er echt rot bij). Ik wou ook graag weten hoe paarden denken, waarom ze bepaalde gedrag vertonen.
Het is een feit dat ik naast het ontwarren van die prop, ook zal moeten beginnen trainen op concentratie en het aanleren van een methode om te werken met paarden. Maar door wat ik nu weet (ik denk altijd dat ik iets verkeerd doe, verkeerd overkom, daarom trek ik me altijd we), word ik direkter in mijn actie, omdat ik niet meer met die waarom vragen worstel en me niet zo minderwaardig meer voel.

Je vraagt het waarschijnlijk aan Michiel, maar als het ok is antwoord ik daar even op.
Heel in't kort, met een voorbeeld, de rest zet ik op m'n space, later, anders wordt het te persoonlijk.
Stel nu: er komt iemand binnen in een zaaltje hooggevoelige mensen staan. Hij geeft hen de hand, zegt goeiendag en antwoordt dat alles goed gaat met hem, maar zijn schouders hangen naar beneden en zijn ogen staan uitdrukkingsloos---> lichaamstaal zegt: de verbale communictatie stemt niet overeen met verbale communicatie, hij komt niet geloofwaardig over. Dus: LICHAAMSTAAL is hier sterker dan de WOORDEN die hij gebruikt. Tot daar toe behandel jij dat.
Stel nu: Er komt nog iemand binnen, mooi gekleed, prachtige vent met smile van hier tot...hij zegt vriendelijk goeiendag, maakt vlot praatje, alles aan die vent wijst erop dat hij zich goed in z'n vel voelt. Toch heeft 1 van die hooggevoelige mensen een naar gevoel bij de ontmoeting, ze kan het niet omschrijven wat het precies is, maar ondanks dat de lichaamstaal zegt: die vent voelt zich goed, de woorden die hij spreekt zijn ook positief, achter dat uiterlijke vertoon zit iets.
Daarover gaat het boek ...