Spirithorses schreef op maandag 28 april 2008, 12:39:


Gefeliciteerd!! Wacht met spanning op het verhaal en de foto's!

chantalleke schreef op dinsdag 29 april 2008, 10:52:


Ik heb ook hoefschoenen van Smit en ik heb dat probleem niet gehad. Eerst over de toon en dan om de hielen. Ik zou haast denken dat je een verkeerde maat hebt! Je kunt ze wel stellen, maar het hoort niet zo te zijn dat je ze met geen mogelijkheid aan krijgt.

Moniek schreef op maandag 28 april 2008, 16:43:


Ik :) En ik heb geprobeerd om er een redelijk verslagje van te maken, maar door de hoeveelheid informatie en alle indrukken van de dag is het misschien een beetje rommelig en vooral, véél. Maar ik laat het lekker zo, de opmerkingen komen vanzelf wel denk ik! En ik heb nog niet de helft beschreven. Maar goed, wie geïnteresseerd is leest het, en wie niet, die niet

Ik ben blij Klaus geweest bij de borderline clinic zaterdag de 26e en ik was erg onder de indruk. Ik had van tevoren gelezen dat het geen ‘mensen- mens’ zou zijn, maar daar heb ik níets van teruggezien. Wat ik heb ervaren is dat het een uiterst vriendelijke man is, die een hele bijzondere uitstraling heeft. Ik heb nog nooit meegemaakt dat een publiek zó stil was.
Hij gaat heel prettig om met zijn publiek, nodigde veel uit tot vragen stellen en beantwoordde deze zo goed als mogelijk, haalde mensen uit het publiek om dingen te demonstreren en dat ging gepaard met een hoop humor. Er hing een super goede sfeer.

Met de paarden is hij fantastisch. Misschien erg saai, maar ik heb er niets op aan te merken.
Echte extreme gevallen waren het niet, zoals hij zelf ook meteen al vertelde. Één van de oorspronkelijk uitgekozen paarden kon niet komen vanwege een trailerprobleem dus daar was een ander paard voor in de plaats gekomen.
Ik zal even kort proberen uit te leggen wat er gebeurde bij de drie paarden.

Het eerste paard oogde erg druk en hield weinig rekening met zijn eigenaar. Heel kort door de bocht zal ik hem even ‘dominant’ noemen. ‘Het’ probleem wat werd aangedragen door de eigenaar en de trainer was dat het paard absoluut niets boven zijn hoofd kon hebben. Dat ze letterlijk een keer een deel van de stalmuur hebben moeten afbreken omdat ze hem zijn stal niet meer uitkregen. De trailer was dus ook een gróót probleem. Als ik het goed begrepen heb, werd hij ook met zijn hoofd naar beneden vastgebonden omdat hij anders zijn hoofd zou stoten. Daarnaast was het een paard wat op sommige momenten plotseling schrok en dan ook echt door het lint ging. Vooral buiten, ik geloof dat ze buitenrijden ook maar lieten voor wat het was. Er was nooit echt een duidelijke aanleiding voor de plotselinge angst.
Wat opviel, was dat het paard om de picadero in te komen, al onder een poortje door moest, waar hij niet eens naar kéék.

Klaus ging in eerste instantie met het paard aan het werk, vanaf de buitenkant van de picadero. Zijn reden hiervoor was, dat het paard zo opdringerig was, dat het tot een ‘gevecht’ zou leiden als hij nú al de picadero binnen zou stappen. En onder ‘gevecht’ verstaat hij al hele kleine dingen (opdringerigheid van het paard), die hij liever op een dergelijke manier vermijdt als dat mogelijk is. Natuurlijk had dat gewoon gekund, maar ik vond het persoonlijk een hele goede manier. Nu kon hij namelijk al contact gaan maken en zich focussen op de goede dingen i.p.v. bezig zijn met het ongewenste gedrag.

Wat erg leuk was om te zien, is dat het paard direct veel interesse in hem toonde en hem perfect volgde vanaf de zijkant. Helemaal prachtig om te zien, was dat Klaus aan het publiek vertelde dat hij nu ging proberen om het paard van zich weg te sturen, en het paard al gíng voordat hij überhaupt iets deed. Hoezo lichaamstaal  Echt opmerkelijk want daarvoor week het paard niet van zijn zijde.
Om het even wat korter te maken: uiteindelijk heeft hij veel losgewerkt met het paard, en de manier waarop hij dat doet vind ik gewoon fantastisch. De rust die hij uitstraalt en tegelijkertijd de energie, ik kan dat niet goed beschrijven. Hij begint zonder ‘agenda’, het enige wat hij doet is zijn ruimte verdedigen en verder reageert hij op wat het paard inbrengt. Dit gaat echt super snel. Hij gaat mee in de bewegingen van het paard en neemt de leiding over. Daarna leidt hij het paard aan een touw, en de paarden volgen geheel vrijwillig. Hij hoeft geen enkele druk op het touw te zetten.
Hij is tegen het rondjagen van de paarden in een roundpen (en de manier van omgaan met paarden a la Roberts zal ik maar even zeggen) en dit als manier gebruiken om een join up te bereiken. Ook sprak hij zich uit over de bekende manier van o.a. trailermak maken; de trailer is voor het paard negatief, dus als je alles buiten de trailer dubbelnegatief maakt kiest het paard toch maar voor de trailer. Hij maakte o.a. vergelijkingen met het jagen op wild, stammen die het beest dágen achtervolgen en niet laten rusten, tot het zich uiteindelijk overgeeft en accepteert dat het wordt gedood.

Met dit paard heeft hij uiteindelijk in de picadero geoefend met door smalle doorgangen lopen, over zeil heen, en met linten boven zijn hoofd waar hij na een paar rondjes zó met zijn hoofd doorheen liep, geen enkel probleem. Er was niets ‘zweverigs’ of ‘vaags’ aan. Hij heeft een hele positieve grondhouding, beloont goed gedrag met het laten vallen van druk (onder druk versta ik nu ook even het rondsturen in de roundpen, bewegen van het touw bijvoorbeeld) en voerbeloning, en neemt hele kleine concrete stapjes.
Tijdens het oefenen ging het voor het paard één keer te snel, omdat degene die de linten boven zijn hoofd moest houden ze te laag hield, en dat was een stap te snel. Het paard deinsde naar achteren en Klaus gaf meteen toe dat dit zijn fout was, en begon weer van voor af aan.

Het derde paard was een type paard wat je eigenlijk óveral om je heen ziet; totaal afgesloten van de mens. Het had zijn hoofd geen enkele keer richting zijn eigenaar, maakte geen enkel contact. Als je ze samen zag lopen zag je ook dat het totaal geen eenheid was, het paard was alleen maar bezig met zijn omgeving en hield totaal geen rekening met zijn eigenaar. Het probleem van dit paard was dat het compleet in paniek raakte wanneer het zonder andere paarden was, maar je zag meteen dat de hele relatie niet oké was. Het eerste wat Klaus zei, was dat er totaal geen connectie bestond tussen paard en eigenaar, en dat het paard zich daarom altijd ‘alleen’ voelde. Vandaar het extreme hangen aan andere paarden.

Tijdens het loswerken deed het paard precies wat Klaus voorstelde, maar het maakte geen enkel contact. Er waren zeldzame korte momenten waarin het paard tóch even Klaus zijn kant op keek, wat Klaus direct beloonde door zich terug te trekken. En vanaf toen ging het snél. Er stond ineens een heel ander paard, wat interesse toonde. Tijdens het leiden aan het touw wilde het paard af en toe even weg en dat liet Klaus gewoon gebeuren. Het resultaat daarvan was dat het paard daarna ook geen behoefte meer voelde om bij hem weg te lopen. Zonder problemen kon Klaus met dit paard van de andere paarden weglopen, achter de tribune langs, zo naar buiten.

Bij elk paard gaf Klaus zijn idee over wat er volgens hem aan de hand was, wat af en toe voor de eigenaren nogal confronterend was. Ze bevestigden zijn verhaal allemaal.
Alles wat ik zag of dacht te zien werd benoemd en overal werd hele duidelijke uitleg bij gegeven. Ik vond het super hoe hij op elk paard anders in gaat en wat een kleine stapjes hij neemt. Echt niets vaags aan. Hoe hij kon lachen om bepaald gedrag van de paarden, waarbij hij meteen zei ‘zie dit alsjeblieft niet als gewenst gedrag, maar voor nu is het even goed zo, hij heeft al zoveel veranderd’.
Iedereen zijn eigen ding natuurlijk, maar voor mij was het een verademing.

Ik zie ineens dat er een stuk geknipt is :) Het tweede paard is ineens verdwenen:

Het tweede paard was een jong dressuurpaard die weg bij zijn eigenaar was geweest om getraind te worden door een professional, en die sindsdien erg angstig was en niet meer te berijden was, vanwege vreselijke angst voor het bit. Dit paard was duidelijk veel ‘onderdaniger’, werd vooral geleid door angst. Zelfs wanneer het paard uit zichzelf naar Klaus toe kwam leek het daarbij niet op zijn gemak te zijn, dus liet Klaus dit ook nog niet toe. Wat opviel was dat toen dít paard een keer langs Klaus stormde, en dus behoorlijk in zijn ruimte kwam, Klaus daar heel anders op reageerde dan bij het eerste paard. Bij deze liet hij het gebeuren en hij legde uit dat hij bij ‘dominantere’ paarden veel meer op zijn strepen zou zijn gaan staan. Met dit paard was het minste werk, de eigenaar gaf zelf ook al aan dat het paard zelf vriendelijk was en daar geen echte problemen mee waren, behalve het rijden. Aangezien dit geen clinic was die gebaseerd was op rijden heeft Klaus daar niets meer aan gedaan maar aangeboden om telefonisch contact te houden over hoe de vorderingen waren. Hij was van mening dat het bit niet specifiek het probleem was, maar dat het ging om een traumatische ervaring met de mens in het algemeen. Hij raadde aan om verder te werken aan vertrouwen en in ieder geval tijdelijk bitloos te gaan rijden om het paard extra op zijn gemak te stellen.

van lennep schreef op dinsdag 29 april 2008, 16:59:


Daar vraag je me wat Het zijn eigenlijk dingen die niet helemaal nieuw zijn, maar waar wel weer een ander licht op geschenen is.
Sowieso word je er weer even heel duidelijk op gewezen hoe klein de signalen van paarden kunnen zijn. Hoe verschrikkelijk jammer het is als je die mist, en hoe waardevol als je er wél op in gaat. Dat is iets waar ik toch weer extra aandacht aan ga proberen te besteden.
Dat hangt samen met zijn manier van grondwerk, bij elk paard anders. Hij is erg gefocust op wat het paard inbrengt in plaats van hoe ik het oorspronkelijk bij andere trainers veel zie; het paard moet een x aantal rondjes draven (bijvoorbeeld).

Verder was ik al langer bezig met zijn boeken lezen, en wat mij heel erg aanspreekt is het idee van 'geen agenda'. Niet dat dat áltijd haalbaar is met alle verplichtingen tegenwoordig, maar het is iets wat eigenlijk heel goed bij mij past. Ik kan namelijk (ojee, confession) niet zo goed tegen ergens aan vast zitten, of dé verplichte clickertraining oefeningen moeten doen bijv. Het liefst kom ik bij mijn paard aan, en bedenk ik ter plekke wat we gaan doen. En dikwijls komt Sieta zelf ergens mee aan waar ik ook wel zin in heb

En het werken vanuit je gevoel. De laatste tijd krijg ik steeds meer het idee dat het allemaal maar gepland en doordacht en theoretisch moet, en ik merk bij mezelf dat ik me dan ergens op ga fixeren, en Sieta daar behoorlijk van op slot kan gaan. Dat is o.a. mijn tekortkoming als trainer misschien, maar ik vind ook dat je iets moet doen wat bij je past. Niet dat ik nou nooit van tevoren mijn stappen bedenk, maar regelmatig ben ik beter als ik impulsief ben, want dan ben ik echt. Ik denk dat Klaus hier echt een heel mooi voorbeeld van is.

Wat hij erg duidelijk maakte, is dat wij mensen ons soms niet zo druk moeten maken. Wij proberen vanalles te voorkomen, wat je soms gewoon moet laten gebeuren. Soms heeft het páárd een probleem wat hij zelf op moet lossen. Staat hij op het touw? Laat maar gebeuren, laat het hem zelf ontdekken en oplossen. Wil hij bij je weg? Laat hem gaan! Des te sneller komt hij terug! Wil hij bij de oefening weg? Laat hem gaan, het heeft geen enkele zin om dat proberen tegen te houden. Het heeft wél zin om het proberen te voorkomen.
En dat deed me erg denken aan Sieta en mij. Ik ben soms keihard aan het werk, en zij staat eigenlijk niets te doen :) Een voorbeeld hiervan is dat ze wel eens flink kan staken buiten. En ik maar aandacht aan haar besteden en hárd aan het werk om haar vooruit te krijgen. Dat is dus gedrag geworden waar ze véél aandacht mee krijgt. Ik loop nu dus gewoon door, een eind bij haar vandaan, en blijf met mijn rug naar haar toe staan, met lichte druk op het touw. Doe helemaal niets. Dat heb ik nu één dag gedaan en het werkt al.

Wat ik verder erg goed van hem vind is dat hij óók aandacht besteed aan het gymnasticeren. Dat is wat ik heel erg mis bij andere trainers.
En dat als je je paard teveel wilt veranderen, je het verkeerde paard gekozen hebt. Accepteer zijn karakter. Probeer hem niet in zijn trots te krenken maar zijn gedrag in goede banen te leiden. Paarden mogen uitten wat ze willen, zolang ze hierin maar voorzichtig met jou zijn. Een goed voorbeeld hiervan is de manier waarop hij o.a. met hengsten werkt.

Herman schreef op woensdag 30 april 2008, 12:06:


Ik heb het niet ervaren zoals jij het hier beschrijft, de oproep voor de paarden was via het blad ROS, de paarden die werden opgegeven waren voor hun eigenaren een groot probleem. En ik denk dat je het zo ook moet zien, net als dat filmpje van die bruine hengst waar kritiek op was, wíj zien misschien niet dé gevaarlijke hengst, zo wordt hij door zijn eigenaar wél ervaren. Het zou toch ook wel ernstig zijn als Hempfling zou zeggen 'deze zijn niet extreem genoeg, daar begin ik niet aan' want dan zou hij duidelijk de problemen van die mensen niet serieus nemen.

Meteen aan het begin van de demo vertelde hij dus ook dat dit geen echte 'borderline' gevallen genoemd konden worden. Ik vind dat juist oprecht.
Ook heeft hij geen enkele keer gepretendeerd dat hij de problemen die er waren wel even binnen een uur op zou lossen. Er werd hem bijvoorbeeld gevraagd waarom hij met dat eerste paard niet ging trailerladen, en hij antwoorde hierop dat hij simpelweg niet wist of hem dat ging lukken, dat dat een paar stappen te vroeg was. Omdat hij dus niet beweerd dat hij de grote paardenfluisteraar is die alles meteen wel even oplost, maar gewoon vertelt dat het kleine stapjes zijn die je thuis ook prima kunt nemen.

Wat ik weet over zijn stal verhaal, is dat hij geen stallen voorschrijft, maar dat hij heeft ervaren dat het voor sommige paarden veel rust kan geven, dus dat hij het nut van een stal inziet. Niet dat je je paard een x aantal uur op stal moet gaan zetten.
Binnenkort krijg ik les van een leerling van hem, ik zal haar eens vragen wat zijn overtuiging t.o.v. het bit inhoudt. En heeft hij de overtuiging dat een bit onmisbaar is, dan maakt dat nog niet uit, want ik deel die overtuiging niet, dus doe ik mijn eigen ding. En dat moet iedereen gewoon doen, eruit halen wat er voor jou inzit en de rest links laten liggen.

Arabesk schreef op vrijdag 2 mei 2008, 9:54:


Ik zal het zeker vragen. Ik gok dat het iets is als dat hij wil voorkomen dat een paard pijn in zijn voeten heeft en waarschijnlijk is hij niet overtuigd van de nadelen van ijzers. Dat het een noodzakelijk kwaad is wat samenhangt met de onnatuurlijke huisvesting van het overgrote deel van de paarden.

Spirithorses schreef op donderdag 15 mei 2008, 9:26:


Hoi Pien,

Een paard van een stalgenoot van mij had kissing spine, zo was hij in ieder geval gediagnosticeerd. Ze kon ook absoluut niet meer op zijn rug zitten, dan zakte hij gewoon door zijn benen van de pijn. Ze heeft haar paard een maand in training gezet bij Antoine en van stokkreupel, depressief en levenloos is hij veranderd in fanatiek, werklustig, alert en vrolijk. Ook loopt hij weer goed.

Ik moet zeggen dat ik nog niet helemaal begrijp hoe het precies zit, want de slijtage in de rug kan niet meer teruggedraaid worden en wanneer het paard zijn rug hol trekt blijven de doornuitsteeksels elkaar raken wat altijd voor pijn zorgt.
Het hangt dus erg van het stadium af denk ik. In een licht stadium is alleen het botvlies geïrriteerd en doormiddel van juiste training zijn de rugspieren weer sterker te maken. Het trainen van de buikspieren is erg belangrijk omdat die ervoor zorgen dat het paard zijn rug kan opbollen (wervels uit elkaar). Ik denk dat dit paard het dus nog in een licht stadium had, want hij is door middel van training weer 'beter'' geworden.

In een ernstiger stadium (botwoekering of oplossing) kan de pijn chronisch zijn en heeft het paard zelfs pijn als hij alleen nog maar in de wei staat. Het grazen (lange rug, wervels uit elkaar) zorgt voor verlichting maar een hoge hoofdhouding zorgt altijd voor pijn.
Er zijn vele therapiën bekend, zoals het inspuiten van hyaluronzuur (kunstmatig gewrichtssmeer) of ontstekingsremmers, of een tildren infuus (remt de botafbaak) en zelfs het inspuiten van goudkorrels (klikt haast als een sprookje, maar meerdere dierenartsen hadden het er over, schijnt iets met acupunctuurpunten te maken te hebben?).

Wat ik ervan heb begrepen, is dat bijv. een ontstekingsremmer goed kan helpen om de ontstekingen aan het botvlies te doen minderen, wat de pijn wegneemt en er na een periode van rust vervolgens aan training begonnen kan worden. Want dat is het allerbelangrijkst, anders komen de syptomen net zo hard weer terug. Alle overige manieren van inspuiten lijken mij dus ook symptoombestrijding.

Groetjes Franca

Het is hoog tijd om te worden wie je bent

Marleen den Arend schreef op donderdag 15 mei 2008, 15:34:


Ik zou vooral gaan voor sportmassage eigenlijk! Dit hoeft soms echt maar een klein aantal behandelingen te zijn en verder volstaan oefeningen die je zelf kunt doen (erop of ernaast). Een masseur kan je ook vertellen of de spieren in haar rug en achterhand lang genoeg zijn, als die kort of pijnlijk zijn kán ze namelijk haar achterhand er niet onder zetten.
Massage maakt haar spieren losser en minder pijnlijk zodat je ze met oefeningen langzaam langer kunt maken. Een vriendin van mij volgt een korte opleiding sportmassage en we zijn ons er steeds meer in aan het verdiepen. Ook ken ik meerdere paarden die dergelijke behandelingen ondergaan en ik sta versteld van de resultaten. Resultaten die je met een heleboel oefeningen doen nog niet eens bereikt, simpelweg omdat bepaalde spieren zo verkrampt kunnen zij dat paarden die oefeningen helemaal niet goed uit kunnen voeren, verkrampte spieren kun je niet trainen, wordt er gezegd.
Overigens staat het ook met elkaar in verbinding, als de spieren aan de ene kant verkrampt zijn kunnen de tegenovergestelde spieren hun werk niet doen.

Wil je echt met supplementen aan de gang, dan zou ik nog steeds voor vit. E en selenium gaan, omdat een aantal mensen die ik ken zeggen dat hun paarden daar zichtbaar door verbeterden.

Groetjes, franca

Het is hoog tijd om te worden wie je bent

Marleen den Arend schreef op vrijdag 16 mei 2008, 9:04:


Jack Meagher is de grondlegger van de sportmassage. Ik laat ook een jack meagher therapeut komen voor mijn pony.

Wat ik kon vinden over overdosering:
Selenium: aanbevolen hoeveelheid is 2,5 mg per dag (meer dan 8mg kan leiden tot vergiftigingsverschijnselen), daarbij wordt er wel rekening gehouden dat er ook al selenium aanwezig is in het voer. Als je je aan de voorgeschreven dosering houdt kan het geen kwaad. Maar ik begrijp niet helemaal hoeveel selenium ze dan al verwachten in je voer (gras?, hooi?, krachtvoer?)
Vit. E: Behoefte aan vit. E is het grootst bij sportpaarden, drachtige merries en opgroeiende paarden (2000-2500 mg per dag). Meer dan 5000 mg kan schadelijke gevolgen hebben.
Vit.E. zit ook in gras.

Als je krachtvoer bijvoert kun je volgens mij op de verpakking zien hoeveel erin zit. Als je echt graag een supplement wilt bijvoeren zou ik een ruwvoer onderzoek laten doen, dan weet je precies wat daar al in zit.

Dit stond er op de PAVO website:

Van Vitamine E heb je een behoorlijke hoeveelheid nodig. Van selenium heb je maar een klein beetje nodig. (Selenium is een spoorelement, dat is niets anders dan een mineraal waar maar een heel klein beetje van nodig is). Het vervelende van selenium is dat het verschil tussen de optimale hoeveelheid en een te grote hoeveelheid heel klein is. Je hoeft maar een beetje te veel te geven en het is niet meer gezond voor een paard.

Daarnaast kan een paard een overmaat aan selenium niet zo gemakkelijk uitscheiden. Een overmaat aan bijvoorbeeld eiwit wordt uitgescheiden door de nieren en uitgeplast. Dat systeem werkt voor selenium niet. Wanneer een paard te veel selenium in zijn lichaam heeft slaat hij het ergens op waar het uiteindelijk wel zal verdwijnen. En dat zijn de hoeven en de staart en manen. Op deze plaats kan selenium geen schade aanrichten aan organen, maar ook in manen en hoeven hoort het niet thuis en komt het de kwaliteit niet ten goede. Daarom is het belangrijk dat je je paard wel voldoende selenium geeft om de spieren te verzorgen. Maar pas op met te veel, dat is niet gezond.

Als je zoekt op selenium overdosis vind je bij mensen bijwerkingen als verlies van haar, nagels en tanden, diarree, spierkrampen, gewrichtspijn.

Groetjes Franca

Raymonde schreef op vrijdag 16 mei 2008, 13:14:


Amen!

Arabesk schreef op zondag 18 mei 2008, 20:46:


Inderdaad.. erg jammer dat men hier elkaars berichten haast lijkt te scannen op dingen waar men de ander 'op kan pakken' in plaats van op de positieve dingen die erin staan. En dat terwijl toch alle mensen hier in mijn ogen al goed bezig zijn. En nee niet iedereen doet alles hetzelfde en heeft overal dezelfde mening over. Gelukkig maar, anders waren er ook geen discussies meer nodig en had dit forum ook weinig zin. Een kritische opmerking plaatsen, jezelf willen uitleggen of je standpunt verdedigen, prima! Maar dit lijkt nergens meer naar.
Het lijkt mij dat een forum als deze juist een mooie plek is voor wat saamhorigheid, het 'niet alleen op de wereld'- gevoel. Niet om elkaar zodanig af te katten dat er mensen serieus gekwetst worden.