Spirithorses schreef op zondag 27 april 2008, 9:22:


Ik blijf misschien doorkauwen op het gebeurde maar wil uitzoeken wat de reden is dat dat paard op een gegeven ogenblik zelf beslissingen neemt. Ik heb hier al verteld te vermoeden dat de oorzaak mogelijk ligt in kleine puntjes in de dagdagelijkse omgang waardoor wij zijn leiderschap onbewust voeden. Wat Ch me wel vertelde is dat in het begin een beetje nek aan nek race ontstond en dat zij nog geprobeerd heeft voor me te raken om mij te beschermen. Miss betekende dat wel het te laat ingrijpen zodat hij volledig in dat vluchtgedrag is gedoken. Ik herinner me anderzijds toch ook wel dat men vaak zegt dat wanneer je paard schrikt je hem eerst best even meegeeft en beetje laat gaan, dat heb ik nog geprobeerd, om dan terug vat te krijgen???? Werd vroeger vaak in manegepisten gebruikt. Als je paard in gallop ging dan was het van "meegaan meegaan".Over mijn paard denk ik ook na! Kan zij miss ook een beetje trauma opgelopen hebben door de vlucht? Waar stond ze toen het ongeval gebeurde, hoe reageerde ze op alles? Had iemand anders haar achternahollen kunnen stoppen of is de achtervolgingsdrang dan te sterk. Is dat dan enkel achtervolgingsdrang of ook paniek wat toch een belangrijk verschil kan zijn voor event traumatische gevolgen?
Hopelijk komt er vandaag een uitslag over wat de oorzaak van de minder goede start van jullie Iskander was. Jullie wereld zal ook wel eventjes alleen draaien rond dit zorgelijke veulentje.
grtjes Myr