Kiriaki schreef op maandag 5 mei 2008, 12:06:
> Kiriaki schreef op zaterdag 3 mei 2008, 8:27:
>
> (...)
>> hoe langer hoe minder van)
>
> Misschien kan men stellen dat hoe langer het duurt voordat er
> een antwoord komt, hoe minder fructaan-gevaar er is?
Sorry Kiriaki....soms sneeuwt er weleens een bericht onder he?
Wat je stelt: helemaal geen fructaan... is ook niet helemaal waar.
Zelf hield ik altijd als vuistregel aan: koude nachten, en dan b.v. onder de 5 graden en flink zon de dag daarna... nou: dan rijst de fructaanindex hier de pan uit.
Als je paard niet zo gevoelig is zou je het dier 's morgens misschien nog een uurtje kunnen laten grazen. Maar 's middags stijgt het fructaan heel erg.
Als de nachttemperaturen stijgen en overdag is het lekker zonnig, zijn er weinig tot geen problemen met de groei van het gras. Het gras zal de fructaan dan verbruiken om de groeien. Hoe langer het gras, hoe meer fructaan verbruikt is op een hele stengel.
Je paard eet gras. Het eet veel van die lange stengels. Zit wel fructaan in, maar verdeeld, dus beter.
Nu omgedraaid: het gras is kort. En het heeft gevroren. 's morgens komt de zon op.
Dat gras wil maar 1 ding: groeien. Het zit dus stampvol met fructaan.
Je paard gaat in de wei. En vreet zich helemaal klem aan die korte sprietjes.
Verhoudingsgewijs krijgt het dier nu veel meer fructaan binnen als van het langstengelige....
Ja, als het bewolkt is stijgt het fructaan ook. Dat klopt. Echter lang niet zo erg als vroeg voorjaar of laat najaarsperiode. Nachten met vorst aan de grond en daarna zonlicht.
Die zijn echt funest als je paard daar gevoelig voor is.
Er is trouwens nog een oude boerenwijsheid: laat paarden nooit eerder op de weilanden eerdat het gras minstens 10 cm. is!
Ik denk dat dit zeker opgaat.
Fructaan is niet de enige reden waarom overschakelen naar gras gevaarlijk kan zijn.
Ook de veranderde voeding kan ervoor zorgen dat de spijsvertering van slag raakt, daardoor koliek.
Altijd geleidelijk aan omschakelen.
Groet,
Wil.
Warboel
