eddy DRUPPEL schreef op maandag 5 mei 2008, 13:29:
Onzin. Dat losse touw waar je je al dan niet aan kan optrekken, dat kan omdat iemand het vasthoudt. Niet omdat er wel of niet een bit aan zit.
Zoals jij het schetst zou het voor het paard zelfs minder onaangenaam zijn om op een bit te hangen dan op een bitloze constructie. Dat zul je vast niet menen.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 5 mei 2008, 17:12:

Een teugel aan een neusriem bevestigd is toch net zo goed een 'vast object'? Daar kun je toch net zo hard (en nog wel harder) aan trekken als aan een bit? Ik volg je echt niet, het is geen onwil hoor.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 6 mei 2008, 13:00:


Wat lieten de foto's van de dikke pees zien? Geen warmte-ontwikkeling daar? Vanwaar dan de zwelling?
Ik zou persoonlijk niet durven 'werken' met een paard dat een dikke pees heeft. Mij te gevaarlijk, dat peesweefsel herstelt zo traag. Tenzij de kreupelheid niet door de pees veroorzaakt is, maar waarom wastie dan dik? Was de peesblessure door een da vastgesteld, met een echo?

Toen Buck kreupel was en de da nog meende dat het uit dehko.htm">hoefkatrol kwam, had hij regelmatig een duidelijk warmere hoef rechtsvoor, zonder camera vast te stellen. Na een kliniekbezoek waar hij flink aan de tand was gevoeld was 's avonds zijn been tot voorbij de voorknie akelig heet. Toch zou de kreupelheid bij hem uiteindelijk niet aan die voet of dat been liggen, maar aan zijn rug.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 mei 2008, 13:30:


Heel plausibel. Hier iets wat je hypothese ondersteunt: Buck is hier de baas, jaagt Cadiz weg, zo liggen de verhoudingen. Cadiz reageert extreem op weggejaagd worden, spat altijd als een idioot weg, da's zijn temperament maar ook respect.
Het heeft jaren geduurd voordat Cadiz in de paddock durfde te gaan liggen, want hij was continu waakzaam op waar Buck was, zodat die hem niet kon wegjagen. (Om die reden zette ik Cadiz 's nachts op stal, zodat hij toch aan zijn rust kwam.) Sinds enkele jaren durft Cadiz ook in de paddock te gaan liggen, maar alleen als Buck al ligt en dan gaat hij zo liggen dat hij hem kan zien. Wanneer Buck aanstalten maakt om op te staan, springt Cadiz al overeind. Ook durft hij nog steeds niet helemaal plat te gaan.
Ik ben van mening dat het alles te maken heeft met 'zich veilig voelen'.

PaardEnSchool schreef op dinsdag 6 mei 2008, 13:57:

Een paard longeren dat een peesblessure heeft is ongeveer het foutste wat je kunt doen. Door de continue eenzijdige belasting op de cirkel gaat het pas echt goed stuk.
Een peesblessure is iets totaal anders dan de 'harde' beengebreken waar AdB zich op richt.
Vandaar dat ik me afvraag of het paard van Piet wel een vastgestelde peesblessure heeft of om een andere reden kreupel liep.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 6 mei 2008, 14:58:


Niemand neemt toch een voorsprong op Piet? (die verbaal digitaal uitstekend zijn mannetje staat ?
Het onderwerp ontspoort slechts volgens traditie, maar er fietst niemand in Piet zijn wielen hoor. Ik ben heel benieuwd naar meer informatie, maar het compliment heeft-ie al binnen.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 mei 2008, 15:37:

Ja, ik had niet gedacht dat het zo'n eye-opener zou zijn!
Hoe ver ik ermee ga? Geen idee! Ik laat het een paar dagen bezinken, want ik denk dat er heel wat in die hersens opgerakeld is en dan ga ik het voor dagelijkse dingen gebruiken die nog niet goed genoeg zijn: stilstaan met opstappen, maar ook in het vrij werken/spelen. Ik stond er nl paf van wat er in goedmoedige Buck een energie vrijkwam, dat moet in andere banen geleid kunnen worden!

Bij Cadiz is bijna niets lichamelijk een probleem. Hij is lenig en sterk, is niet mijn verdienste haha. Maar mentaal is hij lastig. De voorwaarden moeten goed zijn, ik moet het correct vragen, zonder ruis, hetzelfde als gisteren, gefocust, in evenwicht. Hij heeft grote behoefte aan een kader (zowel mentaal als fysiek). De clicker is emotieloos en mits correct toegepast een soort van absoluut trainingsding. Dat is precies wat bij hem past: geen ruis. Ik denk dat hij er daarom zo goed op reageert.


Zo "was" ik ook! Dat was wel het eerste wat we afleerden, dat is gewoon de basis! Niet het paard bepaalt, maar jij! Geen graantje zonder klik en geen klik zonder getoonde goede reactie.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 mei 2008, 17:19:

Mijn methode: ik kijk veel uit het raam en als ik iets zie bungelen, loop ik erheen en pulk behoedzaam de rommel eraf. In alle rust want als ze in de gaten hebben dat je daar gebukt iets spannends haastig staat te doen, breng je dat over. Intussen uitbundig prijzen dattie um laat hangen en als ie hem terugtrekt hou ik hem gewoon steviger vast: nee! Beetje strelen daar waar de voormalige testikels zaten en hop daar issie weer!
Dat van de buren ervaar ik ook zo, zal wel antropodinges zijn. Boeren brachten vroeger hun halve leven onder een koe door zonder dat iemand daarover bijgedachten had.

Ik ken een paard dat dat had en er kreupel door liep. De attente dierenarts ging gelukkig meteen op de goede plek kijken en wipte de 'steen' eruit.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 mei 2008, 17:29:
Een voormalige antenne?
Een soort van vishengel?
Een bamboestokkie?

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 7 mei 2008, 8:16:wam te zitten) Iets wat ze

Mijn ervaring met het kruiselingse systeem is dat het indirect werkt en dat is in de dressuur onaangenaam. Wanneer je iets vraagt met één teugel, moet je de andere er heel duidelijk ook bijhouden om niet het tegenovergestelde effect te krijgen. Resultaat: extra druk en extra verwarring. Uiteindelijk zal het paard eraan wennen want alles went.
Mijn ervaring was met Cadiz dat hij wel alvast meewerkend in zijn hoofd moest zijn, wilde het lukken. Was hij in een opstandige bui, dan gebruikte hij het precies contra: sloot ik mijn buitenhand, dan ging hij juist naar buiten kijken: "je zit daar te trekken mens!"
Ik ben uiteindelijk bij een Glücksrad uitgekomen, simpelweg omdat ik een sidepull als probeersel te duur vond. De werking is vergelijkbaar: de teugels werken in aan de kant waar ze met bit ook zouden zitten, dus niet indirect.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 7 mei 2008, 10:25:


http://www.molekuer.de/
Een bitloze optoming waarbij de teugels niet aan een ringetje maar aan een soort spaakwieltje bevestigd zitten. Je hebt door de spaken enigszins keuze in de plek van vastklippen. De man in huis heeft twee metalen wieltjes gemaakt en er een neusriem aan genaaid, ik heb een bestaand hoofdstel omgepunnikt en van een zachte schuimgevoerde kinriem voorzien: klaar!
Je zou er theoretisch iets hevelwerking mee kunnen bewerkstelligen, maar mijn eigen ervaring is dat dat effect verwaarloosbaar is.

Nick Altena schreef op woensdag 7 mei 2008, 13:23:


Het zadel is doorgaans niet scheef, tenzij het jarenlang scheef belast wordt door een scheefzittende ruiter. Wanneer een linksgebogen paard (dat zadel + ruiter naar rechts gooit) aan de linkerkant opgerekt wordt en dus rechter gaat lopen, zal het zadel niet meer naar rechts willen schuiven en komt de ruiter meer in het midden te zitten.

Om een zadel recht te richten moet je bovenaardse kwaliteiten hebben of zelf zadelmaker zijn.

chantalleke schreef op woensdag 7 mei 2008, 15:39:


In peen zit niks?! Peen is een en al water en suiker!
Waarvan raakt een paard bevangen? Van suiker!