Het is nu 10 dagen geleden dat Soraya een behandeling heeft gehad van een osteopaat. Het was een jaar geleden dat ik haar voor het laatst had gereden en vandaag ben ik voor de eerste keer terug op haar gestapt en meteen voor de eerste keer bitloos (wel laat genoeg want het is wel heel lekker warm hè).
Ik heb haar heel rustig en met voldoende tijd opgezadeld. Dan heb ik haar eventjes los in de piste gelaten met enkel het zadel erop. De eerste minuut had ze korte pasjes maar daarna werd haar pas ruimer, dit was al een heel goed teken omdat ze vorig jaar de eerste 5 minuten korte passen had. Toen ik haar vroeg om even te draven was ze eerst ontspannen. Dit was spijtig genoeg van korte duur want daar ging ze dan in galop bokkend de piste door. Maar haar bokkensprongen waren wel iets minder heftig dan vroeger. Even later liep ze wel ontspannen. Ik heb haar laten stoppen, ze wat geknuffeld, wat grondwerk gedaan en dan nog een toertje draf op allebei de kanten laten doen.
Ik had hulp van een vriendin, ze had Soraya losjes vast aan een longe voor het geval er iets mocht gebeuren omdat ik haar nog nooit bitloos heb gereden en geen idee had hoe ze hierop zou reageren (of liever of ik haar nog wel zou kunnen sturen en laten stoppen). Eerst ben ik aan beide kanten van het zadel gaan hangen, er eens opgestapt, dan weer afgestapt, terug erop en druk proberen geven van alle kanten van het zadel door zoveel poses die ik kon bedenken in het zadel te maken. Ze bleef mooi staan maar was wel alert. Een groot verschil met vorig jaar omdat het soms een half uur duurde voor ik kon opstappen terwijl ze stil bleef staan en bij de minste verandering in mijn zit ze panikeerde.
Ik heb gestapt en dit was geen enkel probleem, al een grote hoera!!
In totaal heb ik ongeveer 10 minuten gedraaft en ik kon doorzitten, nog eens een hoera want als ik vroeger ging doorzitten stak ze haar hoofd in de lucht en verengde haar pas. Toen ze in draf een volledig ontspannen indruk gaf, ben ik gestopt. Het was genoeg voor vandaag en ik ben heel content.
Aangezien ze in het begin dat het zadel erop lag nog bokte, heeft ze misschien nog een behandeling nodig om haar van de zadeldwang vanaf te helpen maar ik merkte al een grote verbetering tov vorig jaar.
Nu hopen dat dit in de positieve zin blijft vorderen want ik ben nog voorzichtig met te vroeg te juichen maar ik ben superdesuperblij!!!
Groetjes

Vorig jaar hebben mijn paarden luizen gehad. Nu ontdekte ik vandaag weeral vieze kruipende beestjes bij één van de paarden (bij de rest heb ik nog niets gevonden) en vele neten. Weer zijn ze zoals vorig jaar niet in contact gekomen met andere paarden. Een groot raadsel dus want die luizen komen toch niet uit de lucht gevallen?? Ik ben er zeker van dat ik ze vorig jaar volledig uitgeroeid heb. Volgens mijn dierarts kunnen bepaalde van die vieze kruipende krengen doorgegeven worden door kippen maar er staan geen kippen bij mij in de buurt. Ik heb vorige week wel een dode kip van de wei gehaald (er zal ergens weer een vos zitten waarschijnlijk), die kip kan er max 12u gelegen hebben. Zou dit hiervan kunnen komen? Ik heb ze net permanent verhuisd naar de andere weide (ze stonden er vlak naast), kunnen er soms van die beestjes in hoger gras zitten? Of kunnen misschien enkele luizen overwinteren op een warm plaatsje?
Ik sta gewoon voor een raadsel en mijn dierenarts heeft ook geen verklaring maar dit is het tweede jaar op rij dat ik ze moet behandelen tegen luizen, of is het iets anders? Raar maar waar hebben ze wel geen overdreven schuurgedrag. Ik vind het zo zielig want het paard dat ze heeft is al wel een beetje afgevallen. Gelukkig dat ik vorig jaar ondervonden heb dat ze snel terug bijkomen als die beestjes zijn verwijderd.
Kan me hierbij helpen want ik wil dit niet nog eens meemaken!
Groetjes

Diestelmans Liesbet schreef op zaterdag 10 mei 2008, 23:30:


Met 5 de merrie en het veulen in de stal willen drijven lijkt mij al een oorzaak. Waarom met 5 en waarom drijven? Wat is hieraan voorafgegaan? Mijn eerste indruk is dat het veulen enkel contact maakt met mensen op een negatieve manier of wordt er nog iets anders gedaan met het veulen? Als ze met vijven jou gaan dwingen om in een donkere kleine kamer (stal dus) te gaan en dit enkel het contact is dat je hebt met die mensen zou je toch ook wantrouwig worden, niet? Dus als er dan een andere mens in jou buurt komt en er raakt iets jou aan ga je er dan ook niet even van schrikken. Volgens mij is de oplossing veel bezig zijn met het veulen op een positieve manier zodat hij meer vertrouwen krijgt en veel geduld, de rest komt dan wel vanzelf.
Groetjes

eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 mei 2008, 17:39:


Ik weet dat dit niet de bedoeling is van het forum maar Eddy, heb je mijn mail gekregen?
Groetjes

Vandaag nog eens eventjes met Soraya gereden en het ging zelfs nog beter dan zaterdag.
Ik heb ze weer eerst losgelaten in de piste met het zadel erop en deze keer heeft ze niet gebokt, joepie!! Ik heb haar zelfs mogen aansingelen terwijl ik erop zat en ze bleef mooi staan . Vroeger was dit ondenkbaar, ze ging dan zo hard door haar achterbenen dat ze bijna op haar poep zat of ze sprong vooruit. En terwijl ik nu een dressuursingel heb en me dus meer moet bukken. Ik herken haar gewoon niet meer, die osteopaat heeft gouden handjes zenne.
Als het deze weg op blijft gaan ben ik de gelukkigste mens ter wereld.
Groetjes

judith1975 schreef op woensdag 14 mei 2008, 16:48:


Eerst was er niets te zien aan mijn paarden en ik borstel ze regelmatig. Vorige week zaterdag lag er 's morgens een dode kip op de wei en de dag erna heb ik ze permanent verhuisd naar de andere wei. Een weekje later dus zag ik bij 1 van de paarden kale plekken op haar benen en op haar hoofd. Inspectie bij alle paarden en ik zag inderdaad beestjes kruipen. Jouw paardje is donker zie ik op de foto en dan zie je het minder goed, maar Nobody is een schimmel en dan zie je ze beter. En de neten kun je ook goed zien door enkele haren uit te trekken of de manen heel goed te inspecteren aan de wortel.
't Was al vrij laat dus heb ik gewacht tot de volgende dag om ze te wassen omdat da in den donkere ni zo gemakkelijk is. Ik had nog Sebacil staan van vorig jaar want toen hadden ze er ook rond deze tijd. Ik vind het gewoon raar dat ze er weer hebben, komt het van die dode kip of van een vos? Of kunnen enkele luizen overleven in de winter op een plekje waar ik overgezien heb? Binnenkort krijgen ze een tweede wasbeurt (los in mijn examenperiode, maar je moet wat overhebben voor je beesten hè) en ondertussen kam ik ze met een vlooienkam voor honden (dank u voor de tip Eddy). Dat vinden ze zalig, genieten dat ze dan doen. De manen in stukjes verdelen, eerst wat friemelen zodat er zoveel mogelijk neten loskomen en dan kammen. Ik doe ook ineens hun vacht hoewel daar niet al te veel te vinden is. Maar ze vinden het zo plezant.
Mijn borstels krijgen ook eerst een weekbeurt in Sebacil en dan in Dettol, net zoals al het ander gerief waar ze in contact mee zijn gekomen.
' t Is een grote miserie ja, en zoals je zei hopen dat ze wegblijven!
Proficiat met je veulentje trouwens.
Groetjes

Ans Jondral schreef op woensdag 14 mei 2008, 20:04:


En wie gaat uwen hof omspitten om te kijken of er dode dieren liggen? Onze tuin is al een klein kerkhof geworden. In België mag zoveel niet maar wat niet weet wat niet deert!
Groetjes

Daarjuist is het gebeurd, ik had het eigenlijk kunnen voorspellen, mijn hond (Noppes) is 'aangevallen' door 1 van de paarden. Alle geluk heeft hij niet al te veel, hij mankt enkel nog een beetje. Ik heb overal gevoeld, zelfs wat genepen en hij piepte niet dus wacht ik nog af tot morgen om eventueel naar de DA te gaan.
Ons Nopje gaat héééél graag mee naar de wei, er ligt daar een bal waar hij zich heel de tijd op zijn eentje mee kan amuseren.
Ik neem hem wel niet altijd mee, als ik ga rijden niet bijvoorbeeld maar ook niet als hij het uithangt. En hiermee wil ik zeggen dat zijn jack russell gedrag naar boven komt. Als de paarden stilstaan of wandelen, is er niets aan de hand. Maar als ze een pasje sneller doen of gaan rollen dan gaat hij er als een woesteling naartoe. Als hij alle dagen meegaat, wordt dat gedrag nog sterker dus las ik tussenposes in.
Op die momenten luistert hij dus echt niet hè en dat is het grote probleem. Ik heb al meermaals moeten toekijken met een bang hartje dat hij tussen 4 rondrennende en bokkende paarden liep, ik kan dan roepen zoveel ik wil, hij negeert mij op zulke momenten volkomen. Voor de rest luistert hij wel vrij goed eigenlijk, maar als hij ni wil, wil hij niet, plezant zenne!
Hij was dus met zijn balletje aan het spelen maar een paar meter verder was er een goed ruikend plekje waar ik net mest had afgehaald en daar ging hij in rollen. Nobody gaat naar de bal en op het moment dat Noppes dat zag, rende hij blaffend ernaartoe. Nobody vond dit niet leuk en hij gaat de achtervolging in en raakt Noppes met zijn voorhoef door al 'klauwend' neer te komen, Noppes is ook nog geraakt door zijn achterhoef toen hij wegrolde.
Nobody zijn gedrag was fout, maar Noppes ook. Eigenlijk worden de paarden al een tijdje 'gepest' door Noppes. Elke keer dat ze bepaalde bewegingen maakte, liep hij er blaffend heen of begon hij ter plekke al grollend te schudden met zijn bal. Ook de paarden komen telkens nieuwschierig naar Noppes kijken want hij behandeld dat balletje zoals een dier dat nog gedood moet worden met als gevolg weer geblaf enzo, waardoor de paarden dan weer gaan lopen met hem erachter, een visieuze cirkel dus. Daarom dat ik zei dat ik het eigenlijk had kunnen voorspellen dat zoiets ooit zou gebeuren.
Ik wil Noppes blijven meenemen want hij amuseert zich daar te pletter, maar ik wil niet meer zo op mijn tellen passen en zeker geen verdere ongelukken zien gebeuren. Heeft er iemand tips voor gewenning hond-paard zodat alles in goede banen loopt? Voor de rest is Noppes 4j en hij is van pup af aan mee naar de paarden gegaan, ineens kreeg hij dit gedrag en ik weet begot niet waarom. Hij luistert in het algemeen wel goed, maar soms draait hij precies een knop om in zijn hoofd (jachtinstinct??), ik zie dit aankomen wanneer hij zijn oortjes naar achter klikt en soms kan ik het nog voorkomen, soms dus niet...
Groetjes

Een puppie, zo schattig!! Alleen spijtig dat ze zo snel groot zijn hè
Ik heb het ook al geprobeerd om hem in de zadelkamer te zetten als ik ga rijden, maar hij is dan erg ongelukkig dus neem ik hem niet meer mee als ik ga rijden, hij heeft er toch niets aan. Ik wil er wel verandering in brengen natuurlijk, maar eerst zien dat hij goed genoeg luistert als ik naast de paarden sta.
Als ik ze sta te borstelen is er geen enkel probleem, hij negeert ze dan en gaat volledig op in zijn spel om zijn bal kapot te krijgen.
Aanlijnen heb ik ook al gedacht maar ik wil Noppes zijn vrijheid gunnen, hem is goed laten rondbriezen want dat heeft hij echt nodig. Alleen lieft wel zonder ongelukken dan.
Nog veel succes met je pup!
Groetjes

Anita Cats schreef op zondag 18 mei 2008, 8:43:


Idd, 10 paar ogen verspreid op je lichaam zou gemakkelijker zijn!
Als ik Noppes mee naar de wei neem, is het wanneer ik mest ga scheppen en ik hou hem dan toch vrij goed in't oog omdat ik weet hoe hij kan zijn. Mest scheppen duurt dan ook wel wat langer dan dat hij er niet bij is.
Noppes is eigenlik al een pak gekalmeerd want vroeger had hij het nog veel erger. Meermaals heb ik hem bij mij proberen houden wanneer een kennis op haar paard reed en als hij niet aangelijnd was zou hij elke keer naar het paard zijn gelopen. Hij wordt dan echt zot, hij veranderd helemaal en zou zelfs durven bijten naar mensen die hem dan willen strelen om hem te kalmeren. Hoewel hij een hond is waar je alles mee kan aanvangen en hij de vriendelijkheid zelve is. Dit ging er voor mij over, ik wou geen hond creëren die ging beginnen bijten en ik ben er toen mee gestopt.
Nu heb ik hem al zover dat hij toch af en toe luistert, maar ik wil een hond die altijd luistert, zeker bij de paarden!
Ik zal het eens met voedsel beloning proberen zoals je zegt. Beetje bij beetje met eerst 1 paard in de piste terwijl hij erbuiten moet blijven, ik ben is curieus.
Beestjes, veel werk en veel zorgen, maar een onvoorwaardelijke liefde, ik zou het niet kunnen missen!
Groetjes

Christel Provaas schreef op zondag 18 mei 2008, 10:26:


Nee ik weet dat ik niet alles op het jachtinstinct kan steken. Maar ik kan wel zonder blozen zeggen dat ik al heel wat tijd in Noppes heb gestoken. Toen ik hem net had, heb ik een jaar met hem intesief getraint met een trainer omdat hij zo eigenwijs is. Trainer zei ook dat Noppes een heel sterk karakterje heeft. Nu train ik sporadisch met hem als oefening en hij luistert vrij goed naar mij, naar mijn ouders dan weer een pak minder. Maar soms heeft hij zoiets van: f*ck zoek het zelf maar uit, ik doe mijn eigen ding. Blaffen bijv., sinds we vorig jaar een andere hond uit het asiel hebben gehaald, blaft hij voor het minste geluid. Als ik zeg dat hij moet stoppen, blijft er altijd nog een blafje komen dat eindigt in een binnensmonds blafje, hij wil precies het laatste woord hebben en we kunnen lang bezig zijn tot ik het laatste woord heb zenne.
Maar voor de rest is't eigenlijk een schatje, ne grote knuffelaar dat eerder neigt naar een schoothond dan naar een JR.

Oeps, ik had gehoopt dat hij er toch iets van zou zijn bijgeleerd. Gisteren bleef hij in ieder geval erg dicht tegen mijn been plakken. Als 1 van de paarden kwam, ging hij achter mij staan of kroop hij onder de kruiwagen. Mss de naschok, mss onthoudt hij het, ik zal het snel genoeg te weten komen.


Ik ben net thuis van't werk en hij kwam meteen met zijn bal aangelopen om te spelen. Hij springt en crosst als terug in het rond alleen nog iets rustiger dan anders maar het ziet er goed uit.
En ja, toen ik het zag gebeuren dacht ik ook van oei, dit komt niet goed. Nobody zijn hoef kwam neer op Nopje zijn zij. Ik ga nog wel nen check-up laten doen voor de zekerheid maar alles ziet er in orde uit. Dat terwijl er vorig jaar een paard op mijn benen is gesprongen met als gevolg gescheurde kruisbanden, gescheurde zijdelingse gewrichtsband en een barst in mijn knieplateau met bloed in mijn bot. Een kwetsuur waar ik nog soms de gevolgen van draag met een lange revalidatie. Dus alle geluk dat het zo'n taaie beestjes zijn!
Groetjes