Marcia schreef op woensdag 14 mei 2008, 14:33:


Wat de ophaaldienst met Indy haar lichaam gaat doen als ze een keer in de bak ligt, daar heb ik geen problemen mee, het is slechts een omhulsel wat ooit vorm gaf aan haar lichaam. Indy bevindt zich daar wel niet meer in, maar is voor mijn gevoel toch nog aanwezig.

Ik houd er misschien wat zweverige gedachten op na, maar deze instelling heeft mij erg veel troost gegeven toen mijn vader overleden is na een half jaar longkanker gehad te hebben. Hij is gecremeerd en uitgestrooid, er is geen graf. Zodoende is hij gewoon altijd bij me, waar ik ook ben.

Nick Altena schreef op woensdag 14 mei 2008, 15:11:


Hopelijk mag de pergolide aanslaan!

Vrijdag a.s. komt iemand langs die samen met mij gaat bekijken hoe Indy met haar beperkingen het best rechtgericht kan worden en welke oefeningen ze aan kan. Ik ben erg benieuwd of ze er baat bij heeft.

Tot dusver zijn bij Indy en mij door deze en gene de volgende diagnoses gesteld:

-hko.htm">hoefkatrol voor
-hko.htm">hoefkatrol achter
-hoefkanker
-spat
-overvolle slijmbeurzen bij de achterbenen
-si-gewricht gekneusd of gebroken
-banden si-gewricht gescheurd of uitgerekt
-bekken scheef en uit de kom
-gebroken hoefbeen linksvoor
-kogelatrose
-hoefbevangen
-spierbevangen
-spierverklevingen
-verkorte spieren
-heupartrose
-kissing spines
-gezwel in ruggemerg
-paard en eigenaar hebben last van aanstelleritis
-verwend paard, flink met de zweep erover
-paard te dik
-paard te mager
-paard moet op stal, teveel beweging is slecht voor haar
-paard moet niet op stal, teveel stilstaan is slecht voor haar
-te bezorgde eigenaar
-ik ben hysterisch
-ik ben lastig
-ik twijfel aan het kunnen van de specialist
-ik stel lastige vragen
-ik heb een grote mond
-paard is gewoon een kneus, doe maar weg

De belachelijkste diagnoses zijn gesteld van achter het hek, nader onderzoek niet noodzakelijk, sommigen schijnen zelfs over röntgenogen te beschikken: paard is achter kreupel, dus is linksvoor het hoefbeen gebroken. Oplossing: speciale ijzers en bij geen succes weg doen en een ander paard kopen. Prachtig, wat een oplossing......

Gelet op alle symptomen zijn twee diagnoses nog het meest logisch: spierverklevingen nav grote slecht geheelde wond op rechter achterbeen en verkorte spieren nav scheef lopen als gevolg van schouderblessure. Dit proberen we op te lossen mbv een Jack Meagher therapeute, waar Indy al veel baat bij gehad heeft en iemand die Indy recht gaat richten.

We zien wel waar we eindigen, Indy ziet het in ieder geval helemaal zitten en voelt zich prima.

Groeten,
Monique

Wil schreef op donderdag 15 mei 2008, 16:42:


Dan ben je verder gekomen dan de meeste therapeuten: Jij stond tenminste nog achter het hek.....

Indy kan in stap, af en toe een drafje en in gallop overal komen, ook met mij erop, ik vind het zo al prachtig! Wie weet verbetert het nog!

Monique

Wil schreef op donderdag 15 mei 2008, 16:53:

Een buurman was erbij toen het paard van zijn kleindochter ingeslapen werd. Hij vond het natuurlijk verschrikkelijk dat het moest gebeuren, maar hij vertelde dat hij ervan stond te kijken hoe snel het gegaan was. De spuit zat er nauwelijks in, of het paard lag al dood op de grond - en de arme buurman stond er met grote ogen naast, het touw in zijn hand, het ging zo snel.

Als het op die manier gaat vind ik het persoonlijk een mooie dood. De horrorverhalen van een doodstrijd van meerdere minuten heb ik ook al gehoord. Ik vertrouw erop dat mijn dierenarts ooit goed zijn werk zal doen, tot dusver heeft hij altijd goed gehandeld wat betreft Indy en kon altijd goed met haar trauma's omgaan.

Bah, liever nog niet aan denken.....

didi schreef op donderdag 17 april 2008, 23:31:


Gisteren kwam ik op de fiets langs de pony's. Ze zijn keurig bekapt! De omheining is nog steeds een puinhoop, maar goed. Er staat nog een derde pony bij, een witte en die hoefjes zijn ook mooi bekapt. Heeft mijn gesprekje toch wat geholpen. Ik rij er af en toe langs en hou ze in de gaten.
Monique

Gisteren heb ik met Indy een fijne wandeling gemaakt, lekker zonnetje, rustig aan, Indy genoot. Totdat Indy in de verte iemand door het land zag lopen en zo intensief keek, dat ze niet meer op de weg lette en met haar rechter achterbeen van de weg afgleed in het enige gat (ongeveer 30 cm diep) wat zich naast die weg bevond. Gevolg: rechter achterbeen muurvast, knieschijf eruit, huppend paard met naar achter gestrekt been en wanhopig proberend het been te buigen. Geweldig, sta je daar, geen mens in de buurt, mobiel leeg.

Indy gekalmeerd, en rustig geprobeerd achteruit te zetten. De knieschijf zat plotseling weer goed en Indy was duidelijk opgelucht. We hebben ontzettend lang over de terugweg gedaan, want mevrouw liep duidelijk niet zo lekker. De knieschijf heeft nog 4 keer vastgezeten, na een half uur waren we eindelijk thuis. De therapeut vond 4 plekken die vastzaten, ze had gewoon een hele rare stap gemaakt. Indy liep vanmorgen beduidend beter en kon al weer de bocht om.

Pfffff...... het is ook altijd wat!

Monique

Eva Saegerman schreef op maandag 19 mei 2008, 11:27:


Een knie op slot ziet er vreselijk uit. Gelukkig raakt Indy niet snel in een blinde paniek.

En ik heb prima geslapen. Ik heb al zoveel meegemaakt met Indy, ik kijk niet snel meer van iets op. Ik doe alles wat in mijn vermogen ligt en daar slaap ik dan ook goed om. Natuurlijk maak ik me zorgen als ze weer iets heeft, maar met Indy is het nu eenmaal niet zo gezond en daar moeten we mee leven zolang zij er is. De dorpstherapeut was weer helemaal weg van haar, zoveel pijn en toch een lik in het gezicht geven - dat maakt hij niet vaak mee. Indy weet dat ze even vol moet houden en dat hij het goed bedoeld.

Ze staat nu lekker op het weiland te grazen en vermaakt zich prima, dus niets aan de hand. Wandelen en rijden is natuurlijk uit den boze, maar daar kan ik goed mee leven. Woensdag gaan we weer rustig wandelen. Tot die tijd 3x per dag insmeren met Jenever (ruikt trouwens zalig om 07:00 uur 's ochtends, brrrrrr......) om de ontsteking eruit te trekken en lekker op het weiland laten lopen.

Monique

amar schreef op maandag 19 mei 2008, 12:08:


Aan Indy haar been likken zou ik momenteel niet aanbevelen - ze is daar nogal aan het verharen!

Monique

Wil schreef op maandag 19 mei 2008, 14:58:


Tja...... Indy vindt op de een of andere manier altijd de scherpe stenen en diepe gaten.

En dat terwijl een buurvrouw altijd in die berm met haar paard galoppeerd. Het gat heb ik dichtgestopt - een paard geblesseerd is genoeg. Ik moet er niet aan denken dat mijn buurvrouw haar paard daar in galop in stapt......

Monique

Moniek schreef op maandag 19 mei 2008, 15:08:


Brrrrrrr, dat is ook fraai.....

Monique

Monique Meijer schreef op maandag 19 mei 2008, 15:13:


Het is iets verbeterd met Indy, sinds het bezoek van de therapeut, echter ze vertoont nu een aantal erg typische symptomen. Ze laat haar heup op een vreemde manier zakken en heeft er duidelijk last van. Vlakke ondergrond is geen probleem, echter haar rechter achterbeen een klein stukje verder optillen is een ramp en doet duidelijk pijn. De misstap heeft dus heel wat meer teweeg gebracht. Mijn vaste therapeut heeft gelukkig wel heel wat zaken kunnen oplossen, maar hierin schiet zijn kennis tekort hij heeft geadviseerd er iemand anders bij te halen. Hij denkt dat ze last heeft van het "Kreuzdarmbein" (weet zo even niet wat het in het Nederlands is, heb teveel Duits gepraat de laatste tijd) en daar kan hij helaas niets mee beginnen.

Ik heb contact opgenomen met een therapeute, die a.s. dinsdag langskomt. Tot die tijd ga ik voorzichtig met Indy wandelen en haar masseren, om haar wat soepel te houden.

Bah, het gaat maar door. Erg vriendelijk voor de portemonnee.....

Monique

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 mei 2008, 12:13:


Klopt, heet het SI-gewricht.

Grondwerk is niet goed mogelijk, ze heeft teveel last. Ze kan alleen goed rechtuit lopen momenteel.

Monique

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 1:16:


Geweldig Esther! Ik lees het nu pas, ik lag enorm veel berichten achter. Had geen tijd ivm drukte op mijn werk!
Hoop dat het zo door gaat en de pergolide zijn werk blijft doen!
Monique

Caatje schreef op woensdag 4 juni 2008, 12:02:


Hallo, Charlot,

Een CV in het Engels zal beslist een bepaalde bedoeling hebben. Is het wel verstandig je CV door iemand te laten vertalen, val je dan niet door de mand als je gedurende je sollicitatiegesprek je CV in het Engels moet toelichten?

Ik werk voor een rederij waar veel Duits gesproken word. Ik ben tijdens mijn sollicitatietesprek behoorlijk in de mangel genomen of mijn Duits wel goed genoeg was.

Monique