chantalleke schreef op woensdag 21 mei 2008, 12:00:


Player heeft een jaar naast ons tijdelijk huis gestaan op een armzalige 750m² . Zand met open stal. (met shetter als maatje) . Alhoewel ik het heel leuk vond om haar zo dichtbij te hebben en haar altijd te kunnen zien, voelde ik me er niet goed bij haar op zo een klein stukje te moeten houden. Nu staat ze op een grote wei, 1.5 km weg van huis.
Weet je dat ik in het begin (nu nog feitelijk) de indruk had dat ze heel tegenstrijdige gevoelens heeft hierover? Ik dacht eigenlijk dat ik me vergiste, dat ik het niet goed zag; van dat kan toch niet, ze moet op een wei, gras , ruimte...Blijkbaar vond zij het niet zo erg als ik dacht op die kleine opp. Natuurlijk vindt ze het ook fijn nu; massa gras, soortgenoten rondom haar....
Ze mist ons blijkbaar. De constante beweging van mensen, honden en katten rondom haar. Ze zat soms met haar neus over de schutting hangend bijna in ons bord wanneer we buiten aan het eten waren. (heb er foto's van)
Ze was aan het wachten en aan het kijken wanneer we buiten kwamen, wilde alles weten en zien..Zat ongegeneerd naar binnen te loeren, als ze kon, zou ze mee in de living hebben gestaan.
Blijkbaar, als ik jouw verhaal lees, kan het dus wel dat ze zo hard aan "hun" mensen hangen...
Ik weet wel, dat ik haar nooit verkoop, ze zou enorm in de stress gaan: andere omgeving, maar vooral andere mensen...
De eerste keer dat ik haar op een andere locatie zette, dacht ze dat ze ook ons niet meer zou zien....haar stress was enorm; ze liep en draafde dag en nacht langs de draad op en neer , viel kilo's af. Alleen als wij erbij waren , kalmeerde ze...Tot ze door had dat wij bleven terugkomen. Heb haar ook op aanraden van iemand bachbloesem gegeven. Het hielp....het verbeterde toch.
Grappig wel , dat "familiegevoel" Ze hebben een mensenfamilie en paardenfamilie..

Heb me even bijgelezen hier..
Wat een situatie he zeg....
Wat een geluk dat Björk jou heeft....
véél succes en véél sterkte wens ik julie beide toe!

Wat een nachtmerrie..
verschrikkelijk....
Hoe is ze vandaag?
Ik hoop dat het gekeerd is...
Sterkte!!

Gwenda schreef op woensdag 28 mei 2008, 19:38:


Ben met Player overgestapt naar bitloos van de ene dag op de andere. Had gedacht het op te bouwen zoals hierboven beschreven staat, had gedacht de eerste tijd niet naar het bos te kunnen gaan.....Niets is minder waar
Het ging vanzelf.
Voor haar even wennen aan de andere signalen -af en toe zweefde er een groot vraagteken boven haar hoofd -
Ikzelf krijg het nog niet altijd helemaal voor elkaar om ze te laten lopen zoals ik graag wil maar vrees dat dat aan mij ligt, als mn zoon dan opstapt, lukt het bij hem wel...
Maar verder....gewoon "wow"

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 1 juni 2008, 10:29:


had een deel van de berichten gemist....
wat een onpersoonlijk gedoe daar in die kliniek, laat je niet doen hoor!
Hoop dat je vanmiddag goed nieuws hebt.

Jolijn schreef op maandag 2 juni 2008, 10:34:


Zou het niet kunnen dat ze reageert op het voorjaarsgras? Mei is bij mij ook dè platte mestmaand ...Moet oppassen, niet continu op het gras en ik voer hooi en zemelen bij (met half schepje muesli erdoor). geven voor de zemelen om darmen te laten werken, die gaan plat van al dat gras....en hooi helpt ook , dat is droog en kalmerend voor de darmen. Nu is het al aan het beteren en staat ze al terug 24/24 op het gras.

Jolijn schreef op maandag 2 juni 2008, 11:31:


In een nieuw groep paarden dus? Waarschijnlijk daar iets "opgeschaard"? Kan wel hoor, even weer weerstand aanpassen.
of, andere ondergrond kan ander gras geven. Kleigrond of zwaarder bemeste grond geeft rijker gras dan bijv. arme zandgrond.
Wat zegt de DA?

Nick Altena schreef op dinsdag 3 juni 2008, 10:13:


Wat een godvergeten nachtmerrie zeg..
Dat dat nog bestaat.....toestanden...
Dat jij maar op je strepen staat en ze niet los laat, die knoeiers daar...

Ik blijf duimen voor Sieta...

amar schreef op dinsdag 3 juni 2008, 23:17:


ben mssn onnozel en naief maar dat van die proefpaarden...dat wist ik niet.
Vind het schandalig.
Vind het niet kunnen.
Zou het zelf niet willen, voor mij niet kost wat kost...Niet als het ten koste gaat van een ander paard.
Mat alle respect voor Sieta, ben héél blij dat het beter gaat met haar. Het is een nachtmerrie je paard zo ziek te zien ..

Gwenda schreef op donderdag 5 juni 2008, 2:07:



Bij ons was het zo inderdaad.
het zit in òns hoofd niet in dat van het paard.
Player evolueert nog steeds.
Al die "gebreken" zoals hoofdschudden verdwijnen....
Ze is ook mentaal aan het veranderen, kan er moeilijk de vinger opleggen maar ze is anders....in positieve zin...

Poedertoren schreef op maandag 2 juni 2008, 14:40:


Ga proberen te komen, heb er heel veel zin in.
Ben ont-zet-tend nieuwsgierig na al die verhalen Alles irl eens te mogen zien ...
Ga dan komen met zoonlief, het zal afhangen van hem want de examens beginnen maandag en dan een zondag ertussenuit knijpen is niet zo evident...
hopelijk kan hij zn werk wat 're-schedulen' zodat we kunnen komen.

Piet schreef op donderdag 5 juni 2008, 9:59:


zou t wel leuk vinden de mensen van het pn forum te kunnen herkennen, toch wel hoe dan ook, toch?

Martina schreef op donderdag 5 juni 2008, 11:04:


hehe
of iedereen vlechtjes met strikjes? (behalve Piet, tenzij ..een pruikje...?)

Vanmiddag zjn de drie buurponies komen buurten bij ons...Dwars door ; onder en tussen de draad mèt stroom terwijl we er op stonden te zien. Schaamteloze inbraak...:-)Player zo gek als een deur: staart verticaal en crossen, bokken, schuin door de bochten ....maar ja
Onze muts is 17 en is haar blessure nog niet helemaal te boven zeker? zo blijkt. Ze kon niet meer op haar linker achterbeen steunen achteraf. Wèl stappen. Zelfs draven zonder te manken. Niét stilstaan. Dacht even dat de boel weer op slot zou gaan maar dat is niet gebeurd. Heb haar wel pijnstiller gegeven omdat ze dan beter ontspant en beter in beweging blijft. Ga nu door naar de wei om te kijken hoe madam het stelt.
Hoop dat het ok is en niet verergerd is.
Ouw doos dat ze is...

Gudrun schreef op zaterdag 7 juni 2008, 21:12:


Wat ik niet goed begrijp is waarom hier zo te keer wordt gegaan over de verkoop van paarden waar een goede thuis voor wordt gezocht?
Waar is de passie voor paarden als Janneke?
Daar zegt niemand iets over.
Of is het ene paard het andere niet? Janneke is van niemand, is dat de reden? Ze is anoniem dus....
Is het meten met verschillende maten?
Ik zal het wel weer helemaal missen hier zeker? Kan weer niet volgen?
Selectieve paardenliefde?