Nick Altena schreef op dinsdag 27 mei 2008, 12:27:

Alfred Nobel is de uitvinder van het dynamiet (1867), bedoeld om rotsen op een veilige manier te kunnen ontginnen.
Toch worden er nog dagelijks ontelbare mensen gedood en verminkt door een 'fout' gebruik van zijn uitvinding - en dat terwijl men op hetzelfde ogenblik elk jaar weer de "Nobelprijs voor de Vrede" uitreikt.

Álles is te misbruiken.
Misbruik en manipulatie blijken één van de strafste eigenschappen van de mens te zijn. Geen enkel ander dier is hiertoe in staat.

Als ik geen zweep, sporen en bit gebruik, kan ik ze simpelweg ook niet misbruiken.
Tot nadere waanzin lijd ik nog niet aan automutilatie. Ik ga bijgevolg mijn eigen handen niet afhakken. En ja, daar kan ik mee slaan, net zoals ik met mijn voeten kan schoppen, of met m'n hoofd een kopstootje kan uitdelen. Allemaal mishandeling.
______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord

Nick Altena schreef op dinsdag 27 mei 2008, 14:35:
Het is niet hetzelfde als de beenkracht. Het is een toevoeging, surplus, er nog eens extra bovenop.

Hier ben ik het met je eens.
Volgens mij is een paard in de juiste positie trekken - zonder bit - NIET het bitloos rijden waar ik naar streef.

Of zoals Eddy het zelf zegt - citaat uit dit eigenste topic: "Het bitloze rijden zoals in mijn woordenboek ingevuld staat , is net het afstappen van deze teugeldruk door een beter ,anders gebruik van lichaamsdruk en beendruk zodat een paard zich enkel door verandering vanlichaamshouding gaat oprichten of verzamelen !!" (topic Nr:103292 )

Dit kan zonder kracht én zonder 'hulpmiddelen'. Het duurt alleen wat langer.
En het gebruik van hulpmiddelen moet je dan nadien weer gaan áfleren. Voor véél mensen ook véél moeilijker. En ondertussen heeft het paard er alleen maar last van gehad.

Alle attributen zijn supplementair aan hand en/of been. Het verergert fout hand/beengebruik. Het versterkt nutteloos correct gegeven hand/been-signalen.

Mogelijke schade door bitgebruik:
=> kán lagendruk - beenaangroei veroorzaken. Mééstal door een trauma ten gevolge van een bit. bron: http://www.hanneschris.be/gebitsaandoeningen#ad9
=> Beschadiging wangslijmvlies
=> Dikke tong
=> Beschadiging gehemelte
bron: bitloos.nl/PP_presentatie_stand.ppt#283,26,Nederlandse" target=_blank>http://www.bitloos.nl/PP_presentatie_stand.ppt#283,26,Nederlandse Vereniging Bitloos Paardrijden

De irritatie van sporen: (geen bronvermelding, eigen overpijnzing)
=> 't Wordt zomer, de vliegjes zijn er weer. Je hebt vast al wel de reactie van een paardenhuid gezien als er een vliegje op komt zitten. Als een paard dit zo intens voelt dat het onmiddellijk reageert. Hoe irritant moet dan de druk (bij normaal gebruik) van sporen zijn. Deze druk - weerom bovenop de (misschien al overdreven) druk van been, kuit of hielen... irritatie troef.

Het nutteloze van een zweep: (geen bronvermelding, eigen overpijnzing)
=> welk is de toegevoegde waarde van een zweep, als er niet mee gemept wordt? Het vaak besproken aanwijsstokje?
Paarden gebruiken toch lichaamstaal, niet? Een zweep is naar mijn bescheiden kennis geen deel van het lichaam. Bij gevolg - verdergaand op de logica van de lichaamstaal - zal het paard méér in verwarring zijn bij gebruik van een zweep dan zónder. Ik KAN dus niet communiceren d.m.v. een zweep.
______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord (Deep Purple)

Oei, bronvermelding moet zijn: http://www.bitloos.nl/PP_presentatie_stand.ppt
(hopelijk doet ie het)
______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord

stumperd schreef op dinsdag 27 mei 2008, 16:24:

ooit eens een splinster in je handen gehad?
Wat doe je dan. 2 mogelijkheden:
1. Je haalt de splinster er uit met alle mogelijke middelen binnen handbereik (naald om de huid los te peuteren, schaar om met de punt 'achter' de splinter te komen, pincet om hem er uit te trekken ...). Eens de splinster er uit, onmiddellijk ontsmetten en pleistertje erop.
2. Je vraagt iemand anders om de splinter eruit te halen. Zelfde attributen en handelingen. Maar véél pijnlijker.

Als kind speelde ik in de zomervakantie met mijn broers graag soldaatje.
We tooiden ons in echte oude legeruniformen, met bivakmuts, schaals, wollen handschoenen, groene parka, véél te grote laarzen waardoor we dan weer echte geitenwollen sokken aan moesten om ze een beetje aan onze voeten te houden.
We bouden bunkers van een oude badkuip, houten planken en oude dekens en zware gordijnen. Zo stoeiden we dagen na elkaar van zonsopgang tot zonsondergang. Het was hoogzomer, tot wel 36°. Tóch hadden we het niet warm.
Diezelfde zomer gingen we met onze ouders naar de zee. Lekker warm weer, maar er stond een stevige westenwind.
We mochten op het strand spelen, maar we moesten een hoedje op om ons een beetje te beschermen tegen de zon en de wind.
We hebben de hele dag gemopperd dat we het véél te warm hadden.

Heb je ooit al eens met een zweep tegen je eigen billen getikt? Pijnlijk, maar ça-va.
Heb je iemand anders diezelfde tik al eens laten geven tegen jou billen? Au-au-au ...

Ik heb hier geen psychologiche uitleg voor, maar het staat vast dat pijn die je bewust aan jezelf toedient, véél beter verdragen wordt. Vaak wordt het zelfs niet als pijnlijk ervaren. De pijngrens wordt dan met factor x verlegd.

Zou het met spelende paarden niet precies hetzelfde zijn?
______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord

Nick Altena schreef op dinsdag 27 mei 2008, 17:08:
Op de vraag van Cindy aangaande duk van en zadel - citaat: "Een paard is in dat perspectief volgens mij echt niet geschapen om een mens te dragen en overal naartoe te brengen waar de mens maar aan denkt ... Legt dat dan geen druk op een paard?" (topic Nr:103739 ), is jou antwoord - citaat: "Vandaar ook mijn uitspraak hier dat je nooit zonder druk kán werken......" (topic Nr:103749 )

In topic Nr:103571 schrijft Eddy verder - citaat: "Hij/zij linkt dit ook aan de beencommando's en zo kan er na verloop van tijd het hoofdstel weggelaten worden en de halsring aangepast en kan je verzameld rijden op cordeo ."
Als dát geen weglaten van druk is...

Kijk, we kunnen mekaar nog met elkaars en andermans citaten en uitspraken rond de oren kletsen tot ze afvallen. Maar dat brengt ons geen stap dichter in verruiming van visies.
Voor zover ik het van jou begrepen heb is het jou doelstelling om zaken aan te leren met zo weinig mogelijk druk. Desnoods kán je bit - zweep - sporen gebruiken, áls dit inderdaad de druk zou verminderen.
Uit de lessen die ik van Eddy krijg, wéét ik dat hij ook streeft naar een zo minimaal mogelijk gebruik van druk. alleen, het gebruik van attributen is voor ons een toevoging - dus per definitie een verhoging van druk (hoe itsie-pitsie dan ook). Daar zit dus het wezenlijk verschil tussen jou denkwijze en aanpak, en die van Eddy.
Het verschil tussen überhaupt gebruik en géén gebruik is even groot als spelen op de lotto of niet spelen op de lotto. In beide gevallen verlies je altijd (spelen op de lotto verlies je per definitie al je inzet. Niet spelen op de lotto verlies je eventuele winstkansen). En de kans dat je er écht bij wint is zéér klein.
Het is onmogelijk om met sporen een vlieg na te doen. De oppervlakte die een vlieg inneemt op een paardenvacht is tig malen kleiner dan het uiteinde van het kleinste fijnste spoortje. De minste druk die wordt uitgeoefend wanneer een spoor nog maar gewoon wordt aangelegd tegen de flank is 1000den malen groter dan de druk die een vlieg kan produceren wanneer ze landt op een paardenlijf.

Juist gebruik = géén gebruik.
Attributen hebben naar mijn mening géén toegevoegde waarde. Ruiters die er (aanvankelijk) niet van kunnen/willen afstappen, zullen eveneens geneigd blijven om - tijdens een moment van frustratie - die hulpmiddelen ook dwingender (agressiever, met méér druk) te gaan hanteren.

voorbeeld: Ik reed aanvankelijk ook met bit, zweep (en héél af en toe) met sporen. Nu niet meer.
Toch gebeurt het nog in bijna élke les dat iets me niet lukt. Dan vraag ik al smalend aan Eddy of hij niet even mijn zweepje kan gaan halen. Maar stiekum denk ik dan: "verdorie, had ik toch maar effe een zweep. Al was het maar om eens met één tikje iets duidelijk te maken."
Als ik, als overtuigde bit- zweep- en spoorloze, nog steeds zulke reflexmatige gedachten krijg, hoe moeilijk is het dan voor mensen die er niet van los kunnen/willen - mét dergelijke attributen in de hand - alsnog deze 'hulpmiddelen' correct te gebruiken ... en dus dat tikje niet te geven, en die sporen niet in de flank te planten, of niet op het bit te stoppen, al was het maar één keer, om iets duidelijk te maken.
Deze visie van een zweep als verlenging van de arm vind ik ook terug in de werkwijze van Hempfling. Ik kan deze visie best wel volgen, maar het is niet (meer) de mijne. En dan nóg zou het voor mij alleen maar kunnen opgaan voor zover het gaat om grondwerk.

Hier ben ik het volmondig met je eens.

Ik denk dat uiteindelijk onze visie niet zo erg ver uit elkaar liggen.
Alleen tracht jij je doel te bereiken door mensen vertrouwen te geven via hún hulpmiddelen, om van daaruit die hulpmiddelen ook weer af te bouwen zonder het vertrouwen te schaden.
Wij echter trachten die hulpmiddele vanaf dag 1 achterwege te laten. Wat niet is, moet later ook niet worden afgeleerd of gecorrigeerd.
______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord

stumperd schreef op woensdag 28 mei 2008, 17:49:

Ruzie?

Discussies kunnen heftig zijn, maar daarom zijn het nog geen ruzies !
''t Begint nu pas boeiend te worden, want we steken er allemaal wat van op, toch? :)*
_______
Herman

Arabesk schreef op woensdag 28 mei 2008, 23:05:


Wat is duur ...
Van zodra je spullen gejat zijn, ben je ontriefd. Hoe goedkoop of duur ook. Ik vind het al vreselijk als mijn hoevenkrabbertje niet in mijn verzorgtasje zit (en dan heb ik het waarschijnlijk zélf ergens laten slingeren).

_______
Herman