Piet schreef op vrijdag 6 juni 2008, 0:24:
> Als ik een valse hond zou hebben , zocht ik er
> oplossingen voor dat hij mij of anderen niet kon bijten,
> als het niet af te leren zou zijn.
> Als ik een krabbende kat had, kwam ik niet zo dicht in
> de buurt dat hij me kon krabben.
> Als ik een probleem heb met mijn paard blijf ik zoeken
> naar de oplossing, verkopen komt niet eens in me op.
> Vandaar dat ik ook al een paar jaar getrouwd ben denk
> ik
Een welgemeend applaus zonder welke reserve ook!
Er zijn twee spanningsvelden in deze mbt specifiek paarden:
1. het paard: paarden hebben moeite met verandering en kunnen slechts een handvol betekenisvolle relaties in hun leven aangaan; verkoop houdt in de regel totale ontworteling in
2. verandering is een zekerheid en in de huidige westerse maatschappij gaan veranderingen heel snel. dit houdt in dat de meeste eigenaar niet bij benadering kunnen overzien wat er in hun leven gaat gebeuren gedurende het leven van het paard dat ze op het punt staan te kopen
Ik heb onder het kopje ´continuïteit´ ooit een topic geopend en dat adresseerde DIT punt.
Zoals ík het zie hoor je zéker geen dier als een paard te kopen als je het geen kern van continuïteit kan bieden.
Poep gebeurt en verkoop is hierdoor soms onvermijdelijk doch moet als zodanig een uitzondering zijn, een noodzakelijk kwaad.
hc
Warboel
