Spirithorses schreef op zondag 8 juni 2008, 19:10:
> Vertel, vertel, ik ben hartstikke nieuwsgierig!
>
> Pien
Normaal gezien ben ik een verslagschrijvertje, maar nu ben ik wel nogal laat, er zullen al wel uitgebreide verslagen zijn verschenen. En ik was onverwacht deel van de show! Inge zat namelijk een week voor de demo zonder ruiter... en ik was chinese vrijwilliger
Nee, het was heel erg leuk om te doen. Clickeren is namelijk per definitie altijd leuk, zowel voor mens als paard. Of je er iets van resultaat mee bereikt is weer een andere kwestie, maar op z'n minst doe je er niets fout mee en heb je alletwee lol.
Linda en Rudy en Eddy, dikke pluim voor het initiatief en de opzet en de organisatie (zeer professioneel!) en niet te vergeten de hartelijke ontvangst.
Leuk om alle bekenden weer te zien, en leuk om nieuwe mensen te leren kennen, of een gezicht op een forumnaam te kunnen plakken. En dan heb ik denk ik nog mensen gemist.
Ik heb geen enkele lezing gezien (leek nochtans wel interessant), keek liever naar de echte paardjes... Maar ook de demo's heb ik niet allemaal gezien, was soms ook met Inge en Mike bezig.
De demo van Wendy en Steve van 2lazy7 heb ik jammer genoeg gemist, eigenlijk dacht ik ook wel te weten wat ze ongeveer zouden tonen, gezien Wendy een mede-
Parellistudente is en ik begreep dat haar man op zijn eigen manier een gelijkaardige aanpak heeft. Ik veronderstel dus dat ik het goed zou gevonden hebben
De bitloze lessen heb ik gedeeltelijk gezien. Dat een bit niet nodig was voor controle was ik al lang van overtuigd, en ik had ook geen tradi vrienden meegebracht (weet niet of ik die nog wel heb eigenlijk). Ik denk dat deze soort demolessen waarschijnlijk voor de tradi mensen heel verruimend kunnen zijn. Uiteindelijk leunt het nog dicht aan bij hun leefwereld (rijles, teugels op contact, geen gezeur met grondwerk) maar kunnen ze zien dat het evengoed zonder bit kan.
Het hengstenspel was een misverstand in mijn hoofd! Ik keek er opvoorhand enorm naar uit, dacht aan een demo stijl Frederic Pignon met zijn hengsten. Maar het waren de hengsten die met elkaar speelden! Maar dat was natuurlijk ook mooi en leuk om te zien. Het natuurlijk gedrag van hengstenvrienden die elkaar weerzien en uittesten, heb ik hier in Belgie nog niet zo mogen zien. National Geografic in Herselt! Mooi hoe Eddy er rustig doorheen kon lopen en zelfs al eens een voetje vragen. (Een vraagje hierover: wat gebeurt er met andere mensen die tussen deze hengsten lopen? Worden die aangevallen?)
Het rijden van Eddy zelf heb ik ook gezien. Ik had gedacht nu zijn paarden in rustige toestand te kunnen zien, na mijn bedenkingen in Damme vorig jaar, maar eigenlijk was het wel logisch dat het in deze omgeving met 100en man publiek en geluidsinstallatie ook niet echt relax was. Komt nog wel!
Dikke pluim voor Cindy op haar bij wijlen explosief paardje! (En wat een mooi paardje trouwens) Calm, Cool, Collected, dat was de indruk die ze maakte! (Nu nog haar paard ook
) Bijna al de leerlingen van Eddy zitten mooi op een paard trouwens, hoe zou dat komen?
Piet deed het super met het voetjeclickeren. Over de demo waar ik zelf inzat: gezellig, Inge was duidelijk vond ik, maar ik deed niet altijd goed wat ze vroeg. We beseften nadien ook dat het jammer was dat het publiek niet kon horen wanneer ik bridgde. Als je dat niet hoort dan zie je mij gewoon stoppen en voer geven, en mis je het voorfgaande precieze moment van 'Goed!' wat het gewenste gedrag markeerde. Leuk voor mij was dat het demopaard (Mike van Elzaliene, bedankt Elzaliene, en hij is een snoeppie!) niet gemotiveerd was om in de rijbak vooruit te gaan, dat was het soort probleem dat ik namelijk (gelukkig in veel lichtere vorm) zelf ook wel heb, en waar ik eerlijk gezegd met clickeren geen oplossing voor kreeg. Ook na de demo ben ik niet overtuigd dat het kan... Mijn (
Parelli) aanpak zou bij Mike heel anders geweest zijn. Veel rechte lijnen, dus buiten, en niet in een rijbak. En voor de motivatie point-to-point met voerbeloning (gras of emmers met wortels in of voerbeloning uit de hand). En wel eens de druk opdrijven... fase vier (Nathalie steekt zich nu weg in een hoekje)
Nu bedoel ik niet dat ik totaal niet in clickeren geloof! Eigenlijk was het wel bijzonder: zowel bij Piet met Filas als Inge en ik met Mike had ik het gevoel dat het paard niet begreep wat de
bridge was en niet begreep waarom ie voer kreeg. Maar toch: aan het eind van Piet's werk kreeg hij alle moeilijke voetjes, en aan het eind van onze demo ging Mike op lichte hulpen van stilstand in draf... Hmmmm... How interesting
Ik mag dan wel denken dat het paard het niet snapt maar misschien maakt dat wel geen reet uit. Het resultaat is er immers wel!
Vermoedelijk ben ik nog mensen vergeten. O ja, Rena die de piste sleepte! Indrukwekkend dier. En Bart met Blue natuurlijk! En Herman die zo veel geduld en doorzettingsvermogen heeft met zijn Veldre, die komt er wel. En de poedertorenmeisjes. En en en!
Groetjes,
Nathalie
Warboel
