Ans Jondral schreef :
> De
DA daar het er het volste vertrouwen in
> dat ze een 'braaf paard' was. En vond elke vorm van verdoven
> totaal overbodig. Terwijl ik daar rondliep met gefronste
> wenkbrauwen en een blik van "ben je zeker?"
> Die man heeft uitgebreid RX-fotos zitten maken van mevrouw haar
> achterbenen en parkeerde daarna zijn peperdure echo-apparaat
> vlak naast haar achterbeentjes. Geen krimp heeft ze gegeven,
> stond daar aan een lang touwtje volledig bij kennis. Die vent
> had lef.
Ik ben ervan overtuigd dat heel veel (het meeste) met uitstraling en energie-overdracht te maken heeft. Een onzeker, bang of nerveus persoon kan het paard niet helpen of geruststellen.
Jack bekapt allerlei paarden, ook paarden die als 'moeilijk' bekend staan.
Hij gaat gewoon een contact aan met elk dier, hij is nooit bang, krijgt van elk paard zo'n beetje wel gedaan wat-ie wil. Niks trucjes, niks omkopen met eten, niks stemverheffing, hij
is gewoon. En dat paard zucht eens diep, is blij dat hij/zij gezien wordt en geeft zich zo over.
Pien (die nu de bedstee gaat opzoeken, morgen weer een lange dag)
Warboel
