Cindy Helms schreef op zaterdag 5 juli 2008, 10:13:


Allé, voor de tweede keer op dit forum zeg ik dan dat de wereld klein is, heel klein dan. We hebben zo goed als achter elkaars hoek gewoond.
Ik herinner mij Bianca nog, maar het is al wel een aantal jaren (10 ofzo?) geleden dat zij er kwam. Dat koppel = Luc en Patricia, Luc heeft Isora verkocht en een Shire gekocht, 2 toffe mensen die af en toe nog eens op de manege komen maar er al jaren niet meer staan.
De Rudy heeft er ook nog gestaan voor zijn oprichting van het Netelhof (dan weet ik ook dat het zo genoemd wordt hè ) met een zwart paardje. Een bijna-vriendinnetje van mijn broer, Emma, heeft daar ook nog gestaan met Luna. Haar paardje heeft ze spijtig genoeg moeten laten inslapen en ze reed tot voor kort met Verschil.
Bon soit, wij hebben toch al stof om over te tetteren als we elkaar is zien hè

Van zondag zijn Jeanneke en Soraya terug thuis. Eerst heb ik met Soraya met Linda en een aantal anderen nog een wandeling gemaakt naar de bossen van Averbode, mooie streek! Soraya was weer superbraaf en ik heb echt genoten van die wandeling.
Normaal zou ik maandagavond vertrekken voor een aantal dagen Frankrijk en zou ik in de loop van de dag met Soraya over de brug van de autostrade zijn geweest. Maar de shiften van mijn vriend waren nog maar eens veranderd en we zijn maandag vroeger vertrokken en een dag eerder thuis gekomen. Ons ritje over de brug werd dus uitgesteld naar vandaag.
Met goeie moed en vol vertrouwen heb ik Soraya opgezadeld en een vriendin ging met me mee voor 'je weet nooit'. Eerst eventjes in de piste rijden. Toen ik er net opzat voelde ik dat Soraya wel heel erg gespannen was maar in Herselt was dat ook soms dus doen wat Eddy me had gezegd: zien dat ze haar hoofdje laag houdt en op een volte zetten. Zo gezegd, zo niet gedaan. Haar hoofd was laag maar ze wou geen meter vooruit. Nu op de Poedertoren lukte me dat ook niet altijd zo goed en nam Eddy haar een aantal pasjes aan de hand en dan ontspande ze zich. Nu was er geen Eddy en mijn vertrouwen is meters vooruit gegaan dus het moest me maar lukken. Dus vooruit met de geit, eventjes doorbijten en na een paar pasjes is de pijn wel over in je rug dacht ik nog. Haar hoofdje was nog steeds laag hoewel ze wel nog een brokje beton was, ik gaf iets meer been zodat ze zou beginnen stappen en daar gingen we: steigeren, luchtsprongen en bokken, net een statie erger dan dat ik van haar gewoon ben de laatste tijd. Trekt ze stil aan 1 teugel ging er nog door mijn hoofd maar das wel gemakkelijker gezegd dan gedaan zenne en ineens zoef eraf en ik kon de grond van dichterbij bestuderen. Soraya heeft nog een aantal keer de piste al bokkend rondgerend en dan stond ze stil en kwam ze terug af.
Terug opgestapt en deze keer heeft mijn vriendin ze eerst even mee vastgehouden voor de eerste pasjes, Soraya ontspande zich. Even in de piste gereden, draf en galop gingen allemaal goed maar af en toe voelde ik haar weer opspannen, meer dan dat ze anders heeft, vnl. bij het doorzitten. Maar ze was wel braaf dus op naar de brug.
In Herselt keek Soraya naar niks, hier is ze blijkbaar wat meer kijkerig, er staan hier enge betonnen paaltjes Misschien omdat ze van haar eigen plekje wegmoet? Het eerste deel van de brug ging vlot tot het deel met de railing ernaast, daar spande ze zich volledig op maar das nikske, ik ben afgestapt en mee te voet de brug over terwijl ik maar zotte verhaaltjes tegen haar sprak. Helemaal in het midden van de brug volledige staking en naar achteren trekken. 't is misschien heel fout maar we zijn teruggedraaid tot het begin van de railing en opnieuw begonnen. Nu ging ze wel vlot de brug mee over, beneden de brug ben ik terug opgestapt en met mijn vriendin aan onze zijde zijn we de brug nogmaals overgegaan. Volledig ontspannen was ze niet maar ze stapte netjes door, een flinke meid dus.
Morgen gaan we nog een keer de brug over en iets verder voorbij de lama's want hoewel ik van haar (de eerste keer, maar het moest er wel is van komen hè) ben gevallen, heb ik nog steeds vertrouwen in haar. Eigenlijk heb ik wel een heel veelzijdig paard: ik kan ermee wandelen, ze kan netjes dressuur lopen, in springen is ze ook ni slecht en het is een rodeopaard. Enkel het laatste mag wel vervagen
Herman, jij hebt toch gezegd dat er 'iets' is op de PT waardoor het wel lukt met de paarden hè, als je gevonden hebt wat mag je een deeltje naar Wommelgem sturen
Maar al bij al ben ik content, we zijn over de brug gegaan, enkel mijne rug wordt stijver en stijver

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 juli 2008, 1:43:


Ze is ni stout hè, maar ze kijkt gewoon meer naar alles en als er iets beweegt dan schrikt ze heel even. Bij jullie trok ze zich van weinig iets aan. Een drukkere omgeving en weggaan van haar eigen stekje? Maar braaf is ze nog wel zenne, een robotje moet ik nu ook ni hebben daarvoor kan ik de fiets pakken.


Yep, ik zet door

marianne laenen schreef op zondag 13 juli 2008, 7:31:


Bedankt Marianne!
Moed heb ik wel, dat is serieus gegroeid op de PT met dank aan Eddy, al had ik graag gezien dat we verder konden werken waar we gestopt zijn op de PT. Maar allé, een stapje terug is nog zo erg niet, we blijven eraan werken. Op de PT heb ik gezien dat ze een droompaardje kan zijn en daar streven we terug naar, ik zal eens zo dankbaar dan zijn met het resultaat.

Cindy Helms schreef op zondag 13 juli 2008, 15:48:


Er is een zandweg van de Cruyenveldenbaan (vlak aan de autostrade) tot aan de brug over de vaart in Oelegem. Op het einde van die weg stonden vroeger (het is al wel een tijdje geleden dat ik daar ben geweest) aan de linkerkant lama's. Ik zal het sebiet wel zien of er beesten met bulten zijn bijgekomen

Cindy Helms schreef op zondag 13 juli 2008, 18:31:


Ah das just, nen hoefsmid (Raf en de achternaam ben ik kwijt) die hier vroeger woonde had 2 dromedarissen en hij ging er ook mee aan de hand wandelen hè.
1 bult ja, ik had me verkeerd uitgedrukt: beest met bult of beesten met bulten zoals ik zei, een beetje te veel meervouden gebruikt
Het plekje met de lama's is ondertussen een dierentuin geworden: lama's, een shetlander, hertjes, geiten, ezels en struisvogels. Nu langs beide kanten van de weg en ze komen allemaal heel curieus afgelopen. Soraya vond ze eerst maar raar maar ze is er uiteindelijk braaf langs gelopen, missie geslaagd!

stumperd schreef op maandag 14 juli 2008, 15:36:


Mijn pony Black gaat ook laten ruien dan de rest en op zijn buik heeft hij nu ook nog steeds een dikkere vacht. Regelmatig met de roskam erover gaan.
Vorig jaar heb ik dit eens aan de DA voorgelegd en hij zei dat oudere paarden moeilijker kunnen gaan verharen. Je zou een supplement (ongeveer een week tot de fles op is) kunnen geven maar ik ben de naam kwijt, ik kan al die medische namen echt niet onthouden Het begint met 'co' dacht ik en het heeft een oranje kleur. Er staat nog een bijna lege fles op de wei, als je wilt zie ik er morgen eens naar.

thessa sikken schreef op woensdag 16 juli 2008, 16:55:


Andere DA zoeken!! Al gaat het om een kikker, als je wilt dat je beestje geholpen wordt moet het geholpen worden.
En niet te lang meer wachten.
Succes nog!!

We zitten met Soraya nog niet in het leuke Britt Country zenne.
Vandaag ging het opstappen goed en toen ik vroeg om te stappen, was ze rustig. Yes dacht ik, net iets te voeg gejuigd. Toen ik vroeg om te draven: kleine onregelmatige huppelpasjes en helemaal gespannen. Een paar passen terug gestapt, ze werd terug ontspannen, terug aandraven en lap, weeral van da. Gaan lichtrijden en ze ontspande.
Ik heb gewoon blijven doordoen met afwisselend doorzitten en lichtrijden, enkel beginnen lichtrijden en haar volledig losgelaten wanneer ze enkele passen ontspannen liep terwijl ik doorzat. Maar telkens wanneer ik erna ging doorzitten werd ze weer een brokje en liep onregelmatig. En dat is niet goed voor haar rug!!
Na even te hebben doorgezeten en dat ze ontspannen liep, een galopje en hier was het bokken weer... Terug opnieuw een galop, een volledige cirkel zonder bokken maar wel met verspringen, pff...
Waarom wilt dat hier toch ni lukken? Pijn in de rug kan toch ni plaatsgebonden zijn?
Het kan in mijn eigen hoofd zitten waardoor ik het doorgeef aan Soraya zonder dat ik het wil maar zaterdag was ik de positiviteit zelve en toen heeft ze met mij ne rondedans gedaan.
Of legt een paard wel linken?
Want de ostheopaat zei toen ik hem vroeg of Soraya volledig pijnvrij kan gemaakt worden en dat de pijn niet in haar hoofd blijft zitten, dat paarden zo ver niet nadenken. Als Soraya niets voelt, zal ze niet bokken en in het rond springen en steigeren en blablabla.
Ja sorry, maar ik heb een dipje, tzal ook wel wa me het weer te maken hebben zeker.
Morgen is er een volgende dag, hopelijk gaat het dan iets beter. Want nu heb ik het gevoel dat als ik rij, ik evenveel fout als goed doe voor haar rug en dat is niet zo goed.

amar schreef op vrijdag 18 juli 2008, 7:52:


Zoals ik gejuigd wat ook ni klopt hè

Piet schreef op vrijdag 18 juli 2008, 8:30:


Wat bedoel je Piet? Dat ik enkel naar het negatieve zie?

sibyl de jager schreef op vrijdag 18 juli 2008, 0:08:


Wat versta je onder begeleider? Een lesgever? Die heb ik nu niet thuis neen maar wel een aantal mensen die me willen helpen en dat is eigenlijk gewoon er zijn, dat geeft me een veiliger gevoel voor als ik is verkeerd zou vallen.
Voor mijn ongeval vorig jaar nam ik 2x in de week 1u dressuurles van een dressuurruiter en sporadisch een springles van een springruiter met Soraya. Dat heb ik een aantal maanden gedaan en hoewel die lesgevers heel bekwaam waren, was ze nog steeds niet zoals ze op de PT was. Ik had tegen Eddy ook gezegd dat ik af wou stappen van die toerekes in de piste, sommige mensen vinden dat leuk maar ik ben graag met de paarden buiten. Dus een lesgever die me een uurtje zegt welke oefeningen ik moet doen, zoek ik niet.

Mijn vertrouwen is echt waar enorm gegroeid maar gisteren had ik even een slecht moment en had thuis niemand om tegen te zagen dus deed ik het maar hier, sorry mensen
Want dat ze niet perfect loopt of niet alles doet wat ik vraag enzo vind ik allemaal ni zo erg, maar ze moet wel ontspannen lopen voor haar rug. Haar rug komt op de eerste plaats en gisteren leek het mij averechts te werken, daar had ik het gisteren even moeilijk mee.

Derjuist ging het al pakken beter, ze liep 95% van de tijd in de piste ontspannen. Na 20 min zijn we naar buiten gegaan voor een klein uurtje en ze was braaf.
We komen er wel zenne, daar ben ik zeker van!!

Christel Provaas schreef op vrijdag 18 juli 2008, 8:34:


Vandaag heb ik hoofdzakelijk lichtgereden. Enkel bij van hand veranderen 'zitzit' en soms een 'zitzitzitzit' en ze liep al een pak ontspannender dan gisteren. Af en toe haar hoofd iets naar boven maar ze ging wel terug naar beneden. Precies of ze pijn verwachte maar dat niet kwam.
Wat ik wel weet is dat ik bij Soraya gemakkelijk terug in de gewoonte val om te veel naar voor te zitten, dat zal er ook wel iets mee te maken hebben. Af en toe denk ik dan aan de ingebeelde achterzakken waar ik op moet zitten maar nu echt zwaar landen weet ik niet, ik ben niet perfect maar nen bloemzak ook weer ni, allé da hoop ik dan toch
Onregelmatig draven doet ze op de beide handen en ze wil me niet op het andere been hebben. Ze maakt zich korter, hoofd komt naar boven, rug wordt weggedrukt en ze maakt kleine onregelmatige passen. Maar wanneer haar hoofd lager komt (en de rug dus boller) en haar pasen ruimer worden, zie je een transformatie.
Oei, Eddy zijn gewicht schatten, 't is genen dikke maar wel groter als ik en een man dus hij zal wel zwaarder wegen. Alle chance dat ik dat niet moet doen bij een vrouw want daar kan nog ambras van komen
Eddy is eerst naar mij thuis geweest, daar liep Soraya in het begin ook even helemaal niet goed. Op de PT heeft hij haar ook een keer gereden en daar had ze het niet.
Ik ben eigenlijk heel egoïstisch als het over mijn paarden gaat en laat bijna niemand er op, Eddy overlaatst ja en mijn vorige lesgever een keer toen ik aan mijn ogen was geopereerd, maar that's it. Ik wil ook alle problemen zelf proberen op te lossen met dan als het nodig is begeleiding maar ik iedereen is laten voelen hoe Soraya reageert, doe ik niet, dat heeft ze echt niet nodig.

Cindy Helms schreef op vrijdag 18 juli 2008, 8:57:


Awel ik vond da ook al raar dat die ostheopaat dat zei. Pijn is nog niet volledig behandeld, ben wachtende op de volgende behandeling. Dus ik weet wat doen hè, zorgen dat mijn piste een oase van rust wordt

Piet schreef op vrijdag 18 juli 2008, 11:19:


Tuurlijk is er ook goed gedrag, véél meer dan slecht gedrag zelf. Belonen doe ik ook wel maar niet met een clicker en een snoepje . Als het goed gaat, stop ik en gaan we naar de interessante wereld buiten de wei. Of ik geef haar een aai, of geef haar lange teugel of spreek ik tegen haar, ...
Gisteren bokte ze weer een keer tijdens de galop maar dat is niet haar standaard gedrag. Meestal is het bij de opstap, eens ze vertrokken is loopt ze meestal vrij ontspannen. Maar dat vertrek hè Kleine stapjes bij het vertrek zie ik toch moeilijk in zenne, ofwel vertrekt ze en ontspant ze zich na 1, 2, 3 of 4 passen en dan zijn we vertrokken of ze begint te bokken.