Esther schreef op dinsdag 8 juli 2008, 19:36:


ja kan je dat niet doen?
de anderen en bjork een uur scheiden en de uren voor de scheiding geen water voorzien (dus ook niet voor de anderen)?
Dan alleen dat uurtje water voorzien tot bjork het (neem een klein) emmertje op heeft en dan weer samen laten lopen en grote emmer water ?
O ja djuuu, ze drinkt ook niet?

Bart en Blue schreef op donderdag 10 juli 2008, 9:26:


idd
ff op de tanden bijten, het is zo voorbij - principe
Soms is "gewoon doen" minder stresserend dan er rond blijven dobberen en deken hoe zou ik het doen, mm zo, nee toch maar niet, etc
Maar als het te trainen valt, dan liever alles goed trainen zodat het ok wordt voor het paard (hij moet het daarom niet super leuk vinden, maar aanvaarden is al heel wat; zeker in dit geval)

Tis gewoon zo simpel en eigenlijk hebben ze daarmee wel gelijk ...

Een paard dat op stal staat om te komen uit verveling, bij gebrek aan sociaal spel, dat niet kan grazen zoals de natuur het voorzien heeft, dat niet kan rondlopen, in het zonneke liggen soezen, enz verlangt natuurlijk ontzettend naar die dingen
Als de eigenaar van zo'n stalpaard dan langskomt om hen mee te nemen naar de piste en zeker de wei ("eindelijk de benen strekken!), ze te voederen ("eindelijk kunnen mijn kaken kraken), enz, tjaaa, dan zou het wel dom zijn van het paard om hiertegen te protesteren; want dat wilt die net zo graag
Het stalpaard zal natuurlijk de eigenaar "volgen en gehoorzamen" maar dat is maar schijn UITERAARD. Het stalpaard doet het niet uit "volgen en gehoorzamen" van de mens uit respect, vertrouwen, leiderschap en andere NH-woorden, maar omdat het hem oplevert wat die graag heeft.

Ik hoorde eens iemand argumenteren: ik zet mijn paard nooit op de wei want dan kent ze mij niet meer, ziet ze me niet meer staan, doet ze niet wat ik vraag, doet ambetant, enz; terwijl ze in de stal veel liever tegen me is, daar voelt ze zich duidelijk beter.

Wij paardnatuurlijke mensen maken het ons niet altijd zo eenvoudig hoor
Wij laten ze los lopen, zonder halster om ze makkelijk te vangen in de wei, wij rijden zonder bit, nog minder controle, ...

En het grootste verschil natuurlijk:
Wij halen ze uit hun natuurlijke habitat waar het zo goed vertoeven is, op de wei, tussen de andere paarden, grazen en spelen, lopen en slapen, altijd en wanneer ze willen, ... daarvoor moeten we ze iets gelijkaardigs bieden, wij moeten hen dieveiligheid uit de kudde kunnen garanderen, maar ook het spel, het plezier, kortrom, het moet het waard zijn om UIT die zalige habitat te komen, en geef toe, dat is net het "moeilijke" doel van NH.
ZIJ halen ze uit een uitzichtloze situatie NAAR die natuurlijke habitat...
Is veel makkelijker, gaat vanzelf, moet je niet streven naar NH doelen...
Maar het blijft een vals gevoel van respect, vertrouwen, gehoorzaamheid, volgen bij het stalpaard

Krijg ze dat maar es uitgelegd!