Al tijdje zit ik te dubben ... wel of geen magnesium gaan bijvoeren.
Uit bloedonderzoek en onderzoek door alternatief diergeneeskundige kwam uit dat Isa geen magnesium tekort heeft. Ook de homeopaat raadde mij ernstig af magnesium bij te gaan voeren (mede omdat pony een klein nierprobleem heeft; kwam ook uit bovengenoemde onderzoeken).

Ook zou Isa niet insulineresistent zijn (oa alvleesklier is in orde). Ze heeft geen harde manenkam, maar wel "vetophopingen" elders op het lichaam. Verder krijgt ze alleen wat minder voedingswaarde lang stengelig hooi van onbemest land (klei).

Ook werd mij verteld dat een teveel aan magnesium iets doet met het fosforgehalte in het lichaam (kan er verder niets over vinden).

Al met al; het werd me dus van alle kanten in feite afgeraden.

Toch hoor ik goede verhalen over magnesium en het lijkt mij inmiddels of iedereen om mij heen het aan het gebruiken is voor de meest uiteenlopende dingen en alles met positief resultaat.

Hoeveel kwaad kan het om gewoon eens uit te proberen?

En dan nog de vraag van mag.chelaat en mag.oxide. Hier staat omschreven dat het eerste beter is omdat het beter wordt opgenomen door het lichaam. Bij de paardendrogist schrijven ze dat ook inderdaad, echter met de volgende opmerking: Magnesiumchelaten worden beter door het lichaam opgenomen, maar de werkelijke hoeveelheid magnesium in deze verbindingen is veel lager dan de hoeveelheid in bijvoorbeeld magnesiumoxide of magnesiumsulfaat.

Als ik kijk naar de aanbevolen hoeveelheid is het van beide gelijk (dus van chelaat tov oxide).

Tot op heden dus nog altijd niets besteld. Ben er nog niet uit wat nu wijsheid is en of het wel nodig is in 'ons' geval. Hoe kom ik daar achter?

Vorig jaar is mijn shet ook bevangen geraakt (vermoedelijk door darminfectie). Naast het wegnemen van de oorzaak, kwam inderdaad ook de bekapping om de hoek kijken.
Röntgenfoto laten maken; hoefbeen zat niet parallel aan hoefwand en zool (dus kanteling) en had een braam aan de teen; Deze foto aan diverse mensen (verschillende dierenartsen en verschillende bekappers/hoefsmeden) laten zien.
En allemaal hadden ze een andere mening erover.

Ene vond het een ernstige kanteling, andere vond het wel meevallen.
Ene stelde een rigoureuze bekapping voor met drastisch inkorten van de hielen zodat het hoefbeen ineens bodemparallel gezet kon worden, andere stelde een geleidelijke aanpak voor.

Ik heb uiteindelijk gekozen voor het bodemparallel laten zetten van het hoefbeen en inkorten van de draagrand en vrij van dracht leggen van de toon.

Dit ging niet goed; hoe goed het theoretisch ook was.
Enorm kreupele pony, hoef die totaal ging vervormen en naar de oude stand terug leek te willen (hogere hielen). Stressringen en tot over maat van ramp fikse hoefzweren bij de kroonranden.
Na een paar bekappingen werd het eerder erger dan minder erg.

De pony haar gang laten gaan; want dit schoot niet op.
Hielen werden weer langer en toen bekapper met de andere mening laten komen; hielen iets langer (niet op zoolhoogte maar paar mm uitstekend) en toon heel kort gemaakt zodat ze goed kon afrollen (fikse mustangroll tot in de witte lijn).
Dit leek het te zijn. Pony stapte al snel goed weg.

Dus theorie en praktijk gingen in mijn geval niet helemaal op. Kennelijk is het ook heel belangrijk te kijken naar wat het paard zelf wil.

Maar hoe dat hoefbeen nu in de voet zit?
Ik ben bang inmiddels wel wandparallel, maar nog altijd niet bodemparallel.
Maw; er zou nog sprake zijn van een kanteling als je het bekijkt vanuit het oogpunt van de zool.

Ik ben dan ook benieuwd hoe de bekapping van deze pony zal gaan verlopen en wat Wim de Leeuw zal uitvoeren. Blijf dit even volgen.

Piet schreef op zondag 20 juli 2008, 22:59:

Geen van beiden.

Maar dat zul je vast niet kunnen begrijpen.
Uit je antwoord haal ik namelijk dat je, waarschijnlijk door post en foto's van mij van "vroeger" er sowieso vanuit gaat dat ik de hielen 'te lang laat worden' en het beest 'volstop met allerlei lekkers'.

Tja ... was het maar zo simpel ...

Piet schreef op zondag 20 juli 2008, 23:32:

Eigenlijk geen zin te reageren, maar ik word van zo'n uitspraken toch licht onpasselijk.
Enorm knap Piet dat je zonder foto's kunt zien wat er aan de hand is ... samengeknepen hoef, closetrolletje-effect, te hoge hielen, afwijking aan het hoefbeen, te dikke pony, platte en zelfs een bolle zool ... tjonge. Heel bijzonder.
Weet niet over welke shetlander je het hebt, maar niet de mijne.

Hoefzweren vind ik dus NIET horen bij een bevangenheid. De zweren zijn in mijn ogen gekomen doordat de hielen drastisch (lees gesneden in de zool omdat de hielen anders niet naar beneden konden) zijn ingekort. En ja ... ik weet dat jullie dat hier niet aanraden, maar deze handeling is wel door een goed aangeschreven NB-er uitgevoerd (ik zal zijn naam niet noemen, want dat doet er niet toe). Het was nodig om het hoefbeen grondparellel te zetten ...

En ja dan ga je wel stressringen en hoefzweren krijgen, omdat inwendig de botten en pezen de oude stand willen opzoeken.
Maar dit is maar leken praat natuurlijk .. kan niet ... broodje aap.
Er zal wel vast wel wat anders aan de hand zijn ... oh ja die voeding. Dan gooien we het daar toch op, lekker makkelijk. Lever niet in orde, darmen niet in orde? Da's logisch ... hapje voer verkeerd; hup paard ziek.
Ligt het in ieder geval niet aan deze bekapping ...

Pfff ... dream on.

Maar voor degene die interesse hebben en graag een foto willen zien van hoe deze samengeknepen closetrolletjes met hun bolle zool onder mijn pony zitten, hierbij wat recente foto's:





En als laatste dan nog maar eentje van mijn 'dikke' shetlander in haar groene wei:

Caatje schreef op dinsdag 22 juli 2008, 10:27:

Nee dat kan ook niet. Een krap jaar geleden zagen de hoeven er zo uit:


Deze foto laat enorm veel afwijkingen zien en is dus verre van een gezonde voet. Ik ben dan ook heel blij dat de hoeven zijn zoals ze nu zijn.
En vooral dat ze er prima op loopt. Voor de kar loopt ze op hoefschoenen, aan de hand op blote voeten.

Hieronder nog even een foto van hoe haar hoef er vorig jaar april direct na de "rigoureuze" bekapping uitzag ... een keurig voetje, hoewel er van mij meer van de teen af had gemogen, maar dat kon niet vanwege het "kantelpunt" van de hoef. Maar op zich een mooi voetje met lage hielen.


Helaas kon ze daar dus totaal niet op lopen, anders had ik het zo zeker gehouden.

Maar ik wil wel even opmerken dat het mij hier helemaal niet gaat om de beoordeling van de hoeven van Isabella. Ze doet het prima en ik ben tevreden met hoe het gaat. Verder laat ik de behandeling graag over aan mijn huidige bekapper (zelf pleeg ik alleen het nodige onderhoud).

Caatje schreef op dinsdag 22 juli 2008, 21:07:

Ja kan de verwarring indenken.
Ik zocht eigenlijk ook de foto's van Unartica, maar kan die niet vinden.

Dus vraagje aan Unartica ... heb je foto's van de hoeven van je paard?
Voor/zij-aanzicht, röntgenfoto's, onderaanzicht?
Wat die schoentjes betreft vraag ik me inderdaad ook af wat het voor nut heeft om ze maar maximaal een paar uur onder te doen.

stumperd schreef op vrijdag 25 juli 2008, 9:47:



Nee het betreft twee voorhoeven. Eerste (linksvoor) was genomen vorig jaar april en had ze nog winterhaar.
Tweede is van juli 2007 (rechtsvoor) en genomen met zomerhaar.

Isapaardje schreef op vrijdag 25 juli 2008, 14:23:

Eh sorry ... omgekeerd (kon mijn bericht daar niet op wijzigen).

Piet schreef op donderdag 24 juli 2008, 21:13:


Hieruit blijkt in mijn ogen dus ook dat een bevangenheid toch niet altijd zonder 'hulpstukken' te genezen is.

Wel goed dat men naar alternatieven (ipv ijzers) blijft zoeken, hoewel ik nog steeds zo mijn bedenkingen heb bij een 'kleischoen' die maar hooguit een paar uur onder kan zitten vanwege of verschuiven of wrijving op de hoefballen. Dan is het paard maar even pijnvrij en je wilt dit toch graag over een wat langere termijn hebben (bewegen is tenslotte de weg naar genezing).

Piet schreef op vrijdag 25 juli 2008, 21:06:

Ligt aan welke vorm van bevangenheid.
Een gewone normale klassieke bevangenheid zeg ik ja.
Anders wordt het als er ook bacteriële ontstekingen bij gaan komen en de halve hoef "geamputeerd" moet worden.
Dan ontkom je al snel niet meer aan steunverbanden in de vorm van gips of hoefschoenen; in mijn ogen ook alternatieven voor ijzers (maar wel paardvriendelijker).


Dat is waar, maar als het paard veel pijn heeft, en niet meer wil of kan lopen, dan kan er ook geen genezing plaatsvinden.


Maw ... men is het nog altijd niet eenduidig eens hoe het best te behandelen.


Maar als bij de kijkoperatie een groot mankement wordt gevonden, gaan ze toch over op een echte operatie. En dan krijg je de eerste tijd ook krukken mee om vooruit te komen. maar dat is een vergelijking die erg mank gaat.

Wat de groene leem betreft ... Voor menselijke doeleinden wordt hij als masker gebruikt om de huid schoner en zachter te maken.


Hoe maakt de NS dan bochten in zijn rails??

Piet schreef op zaterdag 26 juli 2008, 15:46:

Jawel, maar wellicht breng ik hier niet duidelijk genoeg onder woorden wat ik bedoel :)

De door de heer de Leeuw "gemaakte" kleischoen is zoals gezegd een experiment. Daar is niets mis mee. Zoals degene van deze pony schreef, heeft haar paardje er toch maar mooi 8 vrijwel pijnvrije uren mee rond gelopen. En lopen is genezing.

Er zijn overigens tal van dit soort trucjes/experimenten te noemen. Zowel toegepast door handige eigenaren als traditionele hoefsmeden en dierenartsen, allen met hetzelfde doel ... het paard in de acute fase wat proberen te ontlasten.

Voorbeelden:
1. neem een stukje tempex, zaag dat in de vorm van de hoef, stop wat klei (bagger, kost niks) in de holte van de voet en tape het zachte, doch stevige tempex met ducktape onder de voet. Kosten 5 eurie, maar doeltreffend
2. rol een washandje/handdoek op en tape dat onder de voet.
3. prop een pluk watten in de voet en doe een oude tennissok om de paardenvoet.
4. nog goedkoper: men zetten het paard in de blubber ter verkoeling en verzachting.
5. iets duurder : men schaffe hoefschoenen aan (al dan niet op maat gemaakt)

Wim heeft er een 6e variant aan toegevoegd, de kleischoen, en wellicht volgen er in de toekomst nog meer.

Creatief met hoeven, zullen we maar zeggen

Note:
Groene leem wordt bij paarden ook wel eens op de benen gesmeerd voor afvoeren van afvalstoffen. Wellicht werkt het ook zuiverend op de hoeven.

Piet schreef op donderdag 31 juli 2008, 11:44:

Welk vocht?
Hoefbevangenheid is een niet bacteriële ontsteking. Er is dus geen ontstekingsvocht; iets wat je bij een hoefzweer bijvoorbeeld wel hebt (bacteriële ontsteking).

Druk ontstaat toch doordat de haarvaten verstopt zitten (geen goede doorbloeding, vaak doordat het bloed stroperig/dik wordt ten gevolge van stofwisselingsstoornis)? (Hierdoor ook het kloppen van de ader op de kogels).

Helaas is mijn praktijkervaring dat juist door het (fors) verlagen van de hielen in de acute !! fase, het hoefbeen is "gaan kantelen". Foto's die ik heb, geven volgens mij bewijs genoeg.
Theoretisch kan het misschien niet volgens jullie, maar praktisch is het wel gebeurd.

Piet schreef op donderdag 31 juli 2008, 20:26:

Jij noemt een niet bodemparallel hoefbeen, dus een gekanteld hoefbeen?
Het hoefbeen zat toen anders WEL evenwijdig aan de wand.
Door het fors inkorten van de hielen, zat direct na de bekapping het hoefbeen ook evenwijdig aan de bodem. Voila ... technisch en theoretisch gezien, mooi NIET gekanteld hoefbeen ... bevangenheid opgelost ...
Nou niet dus; dat was te simpel gedacht.

Allerlei andere pezen en/of spieren dacht daar anders over en begonnen op te spelen. Gevolg was dat het hoefbeen haar oude stand wilde gaan opzoeken, de hielen mega hard gingen groeien (was niet meer tegen aan te vijlen), de pezen dik en ontstoken raakte, hoefzweren als bijkomende complicatie, en de hoef een paar weken na deze bekapping ineens WEL een fikse knik vertoonden ...

Aan de hand van die gegevens en foto's kon ik van buiten al zien wat er van binnen fout ging; had ik geen röntgenfoto meer bij nodig.

Deze vorm van bevangenheid ging pas echt over toen de hielen wat (!!) langer werden gelaten en de tenen fors afgerond.
Nu gaan we voor de geleidelijke weg. Beetje bij beetje de hoef naar de normale positie begeleiden; dat kan, nu het acute weg is.
Want daar ging het hier om ... hielen verlagen bij een acute bevangenheid.

In beeld:
Na eerste bekapping:

Geen ring in de wand te zien, ondanks dat ze vanwege de hoge hielen dus al tijden een soort van "bevangen" zou moeten zijn. Teen vrij lang gelaten.

Tussenliggende periode ging ze steeds vaker en vaker de hielen ontlasten door afwisselend continu zo te gaan staan:


Na de tweede bekapping (7 weken later; tussendoor vijlde ik zelf):

Er zijn al wat meer ringen zichtbaar, maar nog niet enorm veel. Pony liep nauwelijks nog.

Nog eentje van de onderzijde om te laten zien hoe kort de hielen waren, hoe breed de straal. Bloedplekje na bekappen van de hielen is zichtbaar.


En deze foto spreekt voor zich ... ca. 3 weken na bovenstaande foto:

Het 'mooie' driehoekje is nog altijd te zien, maar daarboven gaat van alles fout. Ringen, hoefzweer. Voet is zichzelf enorm aan het corrigeren, maar kreeg de kans niet vanwege inkorten hielen en lang laten teen.
Ben er toen op advies van DA en mijn oude hoefbekapper helemaal vanaf gebleven. Na een dikke maand, liep ze weer en kon ze eindelijk "anders" bekapt worden; toen zag haar voetje er zo uit:


Ben het ermee eens .. niet zoals het hoort gekeken naar natuurlijk bekappen, maar ze liep hier gelijk mee weg; zelfs een stukje in draf op de harde weg; iets wat ze al maanden niet meer kon.

Inmiddels zien ze er dus zo uit:


Geen groeiringen meer; dus hoef is voor zichzelf in ieder geval weer in balans.

Het hele verhaal is voor mij in ieder geval een praktisch bewijs, dat het verlagen van de hielen bij mijn pony niet zo'n goed idee is, al is het theoretisch gezien dan nog zo logisch ... ik ga het in ieder geval niet nog eens uitproberen, want ben er erg van geschrokken.

Piet schreef op woensdag 6 augustus 2008, 13:27:

Tja dat is ook een beeld wat je kunt hebben van een hoefsmid ...
Hoezo vooroordeel ???

Piet schreef op woensdag 6 augustus 2008, 15:29:

Jaja ... dus daarom wordt hier ieder 'anders denkende' gelijk 'terecht gewezen' op zijn denkwijze ?

Ik vind niet dat een hoefsmid veroordeeld moet worden omdat er een ijzer in zijn/haar bus ligt ... te wachten om ergens ondergetimmerd te worden, ... maar naar zijn of haar werkwijze.
Vaak niet eens zo ver afwijkend van de NB-methode die hier wordt aangeprezen.
Er wordt niet altijd zomaar een ijzer ondergeslagen omdat de klant dat zo leuk vindt klinken ... vrijwel iedere hoefsmid is van mening dat een paard blootsvoets beter af is en zal daar ook naar streven (uitzonderingen daar gelaten, maar die heb je altijd).

En soms kan het (even) echt niet anders, zoals bijv. bij het paard van dit topic. Want hoe anti-ijzer ik ook ben voor mijn pony, als ze zo'n scheur zou hebben zou ik toch achter mijn oren krabben of ik haar niet beter TIJDELIJK op een ijzer zou kunnen zetten, als daarmee dit euvel binnen afzienbare tijd zou verbeteren of zelfs zou kunnen verdwijnen.

Zo maanden wellicht jaren aanmodderen met een scheur die niet weg wil. zelfs verergerd, is ook niet goed; daar zal toch hopelijk iedere Natuurlijk Bekapper het mee eens zijn !!