eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 18 juli 2008, 12:59:

Daar zou je nog wel es gelijk in kunnen hebben, dat het paard alles al kan/kon, traditioneel aangeleerd, maar dat maakt het niet minder knap dat ze het ook zonder hoofdinwerking kan laten zien. Het appuyement gaat heel goed, met weinig ruiterinwerking, maar in de piaffe en de passage werkt zij haast harder dan het paard. Het is allemaal nog niet 100% bevestigd, en als ze goed genoeg rijdt ziet het er over 2 jaar beter uit.
Wat mij wel opvalt is dat de galop slecht van kwaliteit is, een viertakt, niet doorgesprongen. Ik heb het idee dat dit te maken heeft met het feit dat het paard door het ontbreken van een hoofdstel, niet 'aan elkaar' loopt en dus uit elkaar valt, maw in de galop enigszins door de mand valt.
Maar al met al vind ik het toch mooi om naar te kijken. Wel zonder geluid overigens.

Anita Cats schreef op vrijdag 18 juli 2008, 16:45:


Met de trailer gereden of paard gereden?


Ik begrijp niet goed of je ook ergens naar toe rijdt met de trailer om daar iets leuks te gaan doen? Of rijd je alleen een rondje vanwege de training van het trailerrijden zelf?
Het is belangrijk dat je trailerritjes steeds naar iets leuks toegaan, dan kan die ene keer kliniek er nog wel bij.
Mijn ervaring is wel dat wanneer we ergens geweest zijn waar het extra leuk was (heftige buitenrit), dat dan het trailerladen wat aarzelender gaat. De adrenaline gaat nog door en kan de nieuwe vraag nog niet aan, of zoiets. Het helpt om de tijd tussen het afstappen en weer de trailer in te gaan, te rekken. Een kwartiertje laten grazen terwijl jij je meegebrachte koffie nuttigt, is bv een goed systeem. Er komt dan weer rust in het paard alvorens ie aan de volgende 'opdracht' moet beginnen.

Ik rijd meerdere keren per week met beide paarden in de kar en ik geef ze nog altijd hooi plus een emmer met een handje luzerne, zodat het ALTIJD leuk is in de sleurhut.
Het is misschien niet 100% correct, en ze moeten het ook zonder eten voor je doen, maar het bevalt mij prima. Die ene keer dat er geen eten hangt, gaan ze er evengoed wel in, nog terend op de herinnering van de andere keren. En anders pluk je wat gras.

Britt Claeys schreef op vrijdag 18 juli 2008, 20:44:


Misschien kan Eddy nog eens precies vertellen wat hij deed waardoor het beter ging?
Of haad je op de PT ook slechte momenten die beter gingen? Waardoor precies? Doordat ze uit zichzelf beter ontspande of doordat jij iets corrigeerde?


Logisch dat je niet jan en alleman erop laat, zeker als ze een probleem heeft. Maar soms kan het wel eens verhelderend werken en kan die persoon je precies vertellen wat hij voelde, hoe hij reageerde en waarom het veranderde. Daar heb jij dan weer heel veel aan.

Unartica schreef op vrijdag 18 juli 2008, 19:12:


Is de oorzaak van de bevangenheid ooit weggehaald, Unartica?
Want als de pony nu nog steeds bevangen is, komt dat of door verkeerd bekappen of doordat de oorzaak niet 100% is weggenomen.
Waardoor raakte hij oorspronkelijk bevangen?

Esther schreef op zaterdag 19 juli 2008, 0:44:


Da's inderdaad een ander einddoel dan bakhobbelen.

Eva Saegerman schreef op zaterdag 19 juli 2008, 15:57:

Effe advocaat van de duivel, maar nu vul je zelf al in dat paarden de trailer wel akelig zullen vinden. Jij bepaalt wat je paard zal gaan vinden. Met die instelling weet je zeker dat het sowieso een struikelblok zal zijn, ze 'lezen' ons immers zo goed? Waarom zou een trailer per definitie akelig zijn? Waarom? Omdat jij als mens dat al invult?

Potverdorie Anita, da's schrikken. Het mocht van het begin af aan ook maar niet lukken met Donderboy he. Ik hoop dat Zalitha zich uiteindelijk schikt, kan me zo voorstellen dat dit er verschrikkelijk in hakt bij de merrie.
Sterkte in elk geval.

Ilma Meijer schreef op zondag 20 juli 2008, 1:53:


Pirelli is van de autobanden, ik neem aan dat je Parelli bedoelt

Ik denk dat je er inderdaad verstandig aan doet om een ouder paard te kiezen. Misschien is het mogelijk om een proeftijd te bedingen? Laat hem in elk geval keuren door een da, zodat je geen verrassingen tegenkomt. Dravers willen nog wel eens op peuterleeftijd zwaar overbelast worden en er rotte pezen aan overhouden.
Om die spierpijn voor te zijn zou je nu alvast les kunnen nemen op verschillende paarden, dan krijg je het gevoel ook weer wat terug.
Verder is het allerbelangrijkste dat je een klik hebt met het paard en niet sec kijkt naar de kleur en de prijs. Het is toch een soort familielid dat erbij komt. De pensionplek die je beschrijft klinkt prima!

Arabesk schreef op zaterdag 19 juli 2008, 21:31:


Misschien kan de vriendin de reglementen van de spaanse endurance-vereniging eens lezen? Daar staat het vast wel in. Is wellicht een kortere klap dan de regels via allerlei forums te achterhalen. De D.E.R. (Dutch Endurance Riders) hanteert zulke regels in elk geval niet.
En heeft HC niet laatst een wedstrijd in Spanje gereden met zonder ijzerwerk?

Piet schreef op zondag 20 juli 2008, 22:59:


Dit lijkt toch duidelijk zijn bottleneck in de bekapping en niet het voer te vinden Piet? Pony loopt kreupel met lage hielen, pony loopt goed met hogere hielen en extreme roll?
Hoe-ie loopt is toch de allerbelangrijkste indicatie?

Ilma Meijer schreef op zondag 20 juli 2008, 22:40:


Die is goe-hoed!!!

Eva Saegerman schreef op zondag 20 juli 2008, 23:53:


Er gebeuren twee cijfers die nog niet genoemd zijn. Na het rijden laat ik een willekeurig kind dat mijn paard in de kar te zetten. Er lopen er genoeg en beide leren ervan, ik doe dit bewust, niet uit gemakzucht.

7. Paard heeft geen angst, paard ziet nut (er hangt altijd voer), er is geen relatie, paard gaat de trailer in.

Of: Na het rijden zadel ik af, paard staat naast -niet achter- de trailer en ik als er geen kind beschikbaar is zeg ik tegen het paard: "ga d'r maar in", ruim intussen mijn spullen in de auto.

8. Paard heeft geen angst, paard ziet nut (er hangt altijd voer), er is de vrije keus en paard besluit erin te gaan.

Maw de relatie is niet alles bepalend. Ik heb het al eerder geschreven, ik vind dat er m.b.t. trailerladen over het algemeen wordt uitgegaan van een vooropgestelde ingevulde angst, een menselijke angst 'dat het paard de trailer vast wel eng zal vinden'.
Zou je een paard in een rotsgebied loslaten, dan zouden ze zonder angst door doorgangetjes en over smalle richels lopen als er verderop eten te bemachtigen was.

Patricia ter Haar schreef op maandag 21 juli 2008, 8:57:


Het klinkt als stress. Staat ze alleen in haar stuk?
In de wei is er gras, dus afleiding, en geen stress. In de bak is die afleiding er niet.
Daarbij is ze net verhuisd, dus beroofd van haar zekerheden. Eet ze wel haar hooi normaal op, krijgt ze ruimschoots?

Marleen den Arend schreef op maandag 21 juli 2008, 9:16:

Ik vraag me af of het niet misschien iets te menselijk gedacht is, dat het paard de connectie legt dat wanneer hij hier alles voor mekaar heeft, er geen reden is om in een trailer te stappen. Een paard loopt ook met je mee, terwijl hij dan net zo goed zou kunnen denken: ik heb alles al, dus waarom zou ik meelopen. Blijkbaar geldt het dáár niet.
Ik denk dat trailerladen met name zo beladen is omdat de begeleider het spannend vindt en er een punt van maakt. Maar in wezen is het net zo 'spannend' als over een balkje stappen, onder een poort door lopen of door een waterplas gaan. Het zit voor een groot deel in het hoofd (en dus in de lichaamstaal, hoe verborgen ook) van de mens: de kar in stappen is eng en niet leuk en je ziet het nut niet maar het moet eigenlijk toch. Dan zend je dus dubbelzinnige informatie uit, hoe hard je dat ook niet wil. Laat je dit twee keer gebeuren, dan heb je zelf het probleem gecreëerd.

Misschien een belachelijke vergelijking, ik heb het hier al eens geschreven, maar ik heb zelf ervaren dat het werkt en misschien helpt het iemand: zorg dat ALLES in jou naar voren wil lopen als je met een twijfelend paard de kar in wil. Om daarbij alle negatieve gedachten ("als-ie het maar doet, ik wil hem niet slaan, straks sta ik hier nog, hij gaat stoppen als ie één voet op de klep heeft, ik voel het touw al strak staan, als ie maar niet gaat steigeren") voor 100% uit te schakelen omdat je anders tweeledige info uitzendt, stel je je voor dat er vóór in de trailer iets onvoorstelbaar lekkers ligt, waar je heel veel zin in hebt. Ik visualiseer dan bv een verse tompouce van de bakker uit een naburig dorp, het water loopt mij dan al in de mond, "Kijk! daar ligt-ie in al zijn heerlijkheid op me te wachten!" nou dan wil alles in mij daarheen lopen en een twijfelend paard loopt dan mee. Het is niet anders dan een doorgang door een poortje.
Focus is alles.

marjolijn schreef op maandag 21 juli 2008, 10:59:

Ik vrees dat een bak van 20x40 te klein is om het de twee paarden veilig uit te laten zoeken. Ik zou de kennismaking beslist in een groter gebied, bv in een weiland laten plaatsvinden. Kan dat niet, dan zou ik twee hopen hooi in de bak neerleggen en dan de draad weghalen. Het voer werkt dan als bliksemafleider en verzacht de reacties.
Maar ik zou niet te snel die draad weghalen als de kennismaking in de bak moet plaatsvinden, die ruimte is gewoon tamelijk klein.