Naar aanleiding van de fotoserie van Cristel Provaas moet ik aan gisteren denken.

We brachten onze paarden terug naar de wei. Ze hadden 24 u in de paddock gestaan. Onze paarden vinden dat intussen al even erg als in een stal staan...!

Zodus, we brachten,
ze gisterenavond terug naar hun habitat.
Maar op die 24 u was er één en ander veranderd. Aan het begin van de weg naar de paardenweides was men zand en stenen komen storten. Er lagen welgeteld 11 metershoge bulten.

Ik zat op Indy, écht geen bang paardje. Die begon luid te snuiven en ging er in zig zag voorbij. (Indy's lijfliedje is "Opzij, opzij, opzij, we hebben een ongelofelijke haast..." Dus mits enkele aarzelingen gaat die wel overal voorbij want zij staat niet graag stil.

Sela, onze kleuter van 3 die nu 2 jaar bij ons is, die wilde er recht naar toe, die was helemaal niet bang, die vond het alleen maar interessant. " Wow", dacht die, "chique bulten!" Soms lijkt Sela geen écht paardje. Zij is het zo gewend om met ons op te trekken en voelt zich overal goed.
Couscous slenterde er wat achteraan, liet de hele kolen door de anderen uit het vuur halen!

Maar soms weet ik het niet, soms denk ik dat Sela een beetje té onpaards is en dat dit zich ooit tegen haar zal keren. Als ze in de stal gaat slapen, ligt ze met haar hoofd in de hoek en haar achterwerk naar buiten. Soms gaat ze tegen de omheining van de paddock liggen en steken haar benen door het houtwerk naar buiten. Dan blijft ze braaf wachten tot we haar omrollen want alleen geraakt ze dan niet recht. Staat de kruiwagen in de paddock, dan parkeert ze zich met haar vier benen tussen en over en rond de handvaten van de kruiwagen om te soezen, dat vindt ze gezellig.

Alléén achterblijven vindt ze ondertussen ook al niet meer erg. Ze gaat al liggen om te slapen nog voor we weg zijn. Als ze ons vanop de wei ziet voorbijrijden hinnikt ze wel maar ze blijft gewoon verder grazen.

Wat is dat nu toch voor iets? Soms denk ik dat we haar te veel vermenselijkt hebben op de één of op de andere manier.

Marianne

Anja Seijn schreef op woensdag 13 augustus 2008, 22:17:

Kortom, zo

Wat niet is, kan komen...

Marianne

Christel Provaas schreef op woensdag 13 augustus 2008, 21:41:


Je weet alvast de kleur van zijn string: zwart! WOW

Marianne

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 13 augustus 2008, 22:52:


Ja, 't is waar Nathalie!

Ik kan me niet inhouden om nog een anecdote te vertellen. Een paar maanden geleden hadden we dakpannen, van die grijze leistenen, op de weg naar de wei gestort. Die maakten enorm veel lawaai wanneer je erover liep, dan braken ze in honderd stukjes.

Dus, héél voorzichtig erover. Gerd op Couscous als leidpaard en Sela mee aan het leidtouw. Couscous kiest heel zorvuldig waar ze haar voetjes zet, in 't midden waar nog wat gras staat. Sela, sleferdeslef erachter, KRAK KRAK over die leistenen...
Couscous ontploft zowat en sprint naar voren, Sela blijft ter plekke staan, voor haar was er niks aan de hand! Voor Gerd wel, want die bleef het leidtouw vasthouden en belandde zodus op de grond omdat Couscous onder hem verdwenen was

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 13 augustus 2008, 23:13:


Dat het zicht mooier is, dat begrijp ik, maar... het gebruiksgemak groter????
Daar wil ik nu eens het fijne van weten zie !
Leg dat eens uit Eddy

Marianne

stumperd schreef op donderdag 14 augustus 2008, 23:25:


Bij mij hetzelfde, zo'n beelden achtervolgen me mijn hele leven. Ik weet dat het bestaat maar ik wil er niet naar kijken. Zal wel struisvogelpolitiek zijn. Ik begrijp het al helemaal niet dat er mensen bewust tussen die filmpjes zitten te neuzen.

Ik probeer hier mijn kleine wereld gelukkig en gezond te houden. Als er hier in de buurt een paard staat wat er slecht uitziet zal ik ook de eigenaar vragen hoe het daarmee zit en of hij wat doet en eventueel zelf iets doen. Maar ik moet niet alle miserie onder mijn neus geschoven krijgen, dat kan ik gewoon niet vatten.

Marianne

Piet schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 12:18:


Piet, met alle respect maar ik snap wat Pien zo irriteert.
Het is de manier waarop je blijft doorgaan, soms kom je over als een getuige van Jehova die zoveel mogelijk zieltjes MOET bekeren en voor wie alles zwart/wit is. En dat stoot af!

Jij vindt dat iedereen die niet clickert achterlijk is!
Misschien is dat wel niet waar Piet!

Dat clickeren met kippen, dat zal wel ongeloofelijk fantastisch zijn, het summum van trainen, maar niet voor iedereen Piet.

Ik vind ook niet dat je mensen mag meeslepen die thuis echt met een probleempaard zitten, (lees: waarmee je in gevaarlijke situaties kan terechtkomen) om dan vanop een roze wolk te gaan clickeren en er enkele jaren over te neuzelen en ja, 't was in ieder geval gezellig. Dat vind ik ook gevaarlijk!

Marianne

Nick Altena schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 14:15:


Vermoeiend zenne!

Marianne

Nick Altena schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 14:28:


Nee, dat is mijn mening over jouw schrijven....

Marianne

Nick Altena schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 16:34:


Gaap Gaap Gaap

Marianne

Nick Altena schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 19:32:


HELLLLLEPPPP!!!
Nick, ben jij thuis ook zo bezig? Of is dit forum je grote frustratie-uitlaatklep?
Ik hoop voor je familie dat het laatste het geval is.

Marianne

stumperd schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 19:49:


Sterkte Conny, goed dat je al je dieren hebt, die vragen veel maar geven nog veel meer terug.

Marianne

Nick Altena schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 20:20:


Hey Nick!
Een one-liner, die heb ik helemaal uitgelezen! Super! Je leert het!

Marianne