Britt Claeys schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 17:53:


Ow ja, antwoord op de draagkrachtigheid van de rug: de exacte woorden van de ostheopaat waren: je moet niet bang zijn dat je er verkeerd aan doet om op haar te gaan zitten, de spieren in haar rug zijn sterk genoeg.

Gudrun schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 16:49:


Hier ook, maar niet alle ontwormingsmiddelen geven ze nog zo mee, hangt van het merk af, van Furexel weet ik dat ze dat hier niet meer gewoon meegeven.

Christel Provaas schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 21:49:


Merci. Het laatste wat ik wil is nog meer slecht doen voor haar zenne.

Piet schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 21:59:


Sorry Piet, je hebt me nog niet kunnen overtuigen. Dit is ook een vaag en algemeen antwoord. Ik zie nog steeds niet in hoe je het steigeren enz kunt analyseren zonder ne Speedy Gonzalez te zijn om in tussentijd te belonen met voedsel of haar voor te zijn bij een eventuele herhaling door de gewichtsverplaatsing naar voor.
Dus als je een gouden troon wilt, krijg je hem nog niet van mij

Amai amai, ik heb nogal nen topic op poten gezet

't Is waar dat ik helemaal geen expert ben in clickertraining en het kan goe zijn dat dat blijkt uit mijn berichten maar ik heb nooit gezegd dat je het eerst met een ander paard zou moeten laten zien. Je zei dat je eerst van de ruiter een trainer moest maken en ik wou gewoon weten hoe jij dit geval zou aanpakken dus heb ik de rollen omgedraaid en bedoelde ik hoe jij het zelf zou oplossen met al de kennis die je hebt.


Awel, dat eerste stukje is al iets duidelijker sè
Het is nooit mijn bedoeling geweest om les te krijgen via dit forum of via elke andere communicatieweg. Als ik les wil over clickertraining, dan moet eender welke lesgever eerst naar Soraya komen kijken zodat er een duidelijk beeld is van haar gedrag. Woorden zeggen minder dan de praktijk en ze kunnen verdraaid en anders geïnterpreteerd worden.


Onderschat me niet, ik sta open voor vele dingen maar bij sommige dingen heb ik mijn twijfels, hoewel ik niet wil zeggen dat ik dat dan meteen de vuilbak in gooi. Dermee dat ik curieus was hoe jij het zou aanpakken, hypothetisch gezien dan want ik zou het op m'n eentje niet nagedaan hebben zonder eerst de basis onder de knie te hebben.
Wat ik nu ga zeggen is echt geen steek naar jou toe maar mijn algemene mening: voor mij is een goede trainer iemand die blijft groeien en zich niet te goed voelt om zijn mening te herzien, iemand die zijn werkwijze kan aanpassen aan het geval waar hij voorstaat, iemand die niet in een tunnelvisie zit en zegt dat er maar 1 weg is die je zou moeten nemen.

Maar, even goeie vrienden hè

Piet schreef op zondag 17 augustus 2008, 8:35:


Piet, ik zei toch dat ik open sta voor veel, alleen geloof ik in het één meer dan in het ander. Als er ineens iets gebeurt waardoor ik mijn mening moet herzien, zal ik dat zeker doen zonder pardon.
Alle chance dat mensen verschillend zijn, de wereld zou anders maar saai worden hè

Toen ik derjuist op de wei was en net wou doorgaan, zag ik de paarden met grote ogen en het nodige geblaas richting andere wei kijken. Ik ben gaan kijken wat er zo raar zou kunnen zijn in helemaal in het midden was een tros balonnen geland, zo van die mooie metalic roze, de paarse waren al gesneuveld en hingen vanonder wat te bengelen en als kers op de taart waren ze aan elkander gebonden met een krollend zilveren lintje
Ikke die balonnen gaan halen en ermee naar de paarden gestapt. Aanvankelijk wegstormen met het nodige geblaas, dan kunnen ze toch mooi lopen hè. Maar al snel kwamen ze dichterbij met Jeanneke als koploper (en dan te denken dat zij het snelst van iets schrikt). Zo erg bleken ze toch niet te zijn want ze stak haar neus er midden in. Tot ze het nodig vond om te briezen tussen die ballonnen, opeens leken ze weer heel gevaarlijk!
Ik heb me goed geamuseerd, ik kon op het laatst de balonnen over en weer zwieren zonder dat ze een kik gaven.
Alleen sonde dat ik mijn fotoapparaat ni bijhad.

amar schreef op maandag 18 augustus 2008, 0:18:


Euhm nee, ik was te druk bezig me in de wei rond te huppelen zoals een klein kindje da juist ne lolly heeft gekregen

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 augustus 2008, 18:59:


Goh Bart, héél veel sterkte!!

rudy van de sompele schreef op maandag 18 augustus 2008, 19:32:


Hey Linda, zalig hè. Je geniet er dus nog altijd van na en je hebt groot gelijk!! Wat de mensen hier niet kunnen 'lezen', zijn je glunderende ogen als je het vertelt.
Je mag best fier zijn op jezelf!

RuJo schreef op maandag 18 augustus 2008, 22:43:


Zet effe een toekomstbril op en stel dat het zo ver gaat dat men mensen gaat klonen. Je partner overlijdt en je hebt de kans en de middelen om hem/haar te klonen. Je wordt dan dus elke dag wakker naast iemand die je partner is maar eigenlijk toch niet helemaal, ik vind het maar een zieke gedachte.
Klonen van dieren gaat voor mij ook al te ver.