eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 augustus 2008, 23:36:


Hahahaha ... ze kunnen alles van je zeggen, Eddy, maar je bent scherp!

Wil schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 19:33:


Ik geloof er ook wel in dat oude of afgedankte paardjes bij hun nieuwe baasjes het net zo goed of beter kunnen hebben. Let wel, als je een oudje onder je hoede neemt, dan weet je dat ook bij dieren ouderdom met gebreken komen. Dus als het goed is, op enkele sufferds na dan, is het een bewuste keuze. Er zijn echt wel mensen die er veel plezier in hebben om een dier alleen maar te verzorgen en kunnen genieten als het beestje tevreden op de wei staat en glimt van gezondheid (zowel lichamelijk als geestelijk). Ja, die mensen bestaan echt. Ik ben er namelijk zo eentje. Ik heb een pony van de slacht willen redden, maar was helaas al de grens over omdat daar de slachtprijs ietsje hoger ligt. Diertje had een hartkwaal, mocht niet meer werken, kon ieder moment over zijn, maar kon ook nog jaren duren, was pas 14 jaar (voor een forrester niet echt oud dus), maar helaas centen waren belangrijker voor de eigenaar en tja, euro kan maar één keer uitgegeven worden en dochter-lief wilde een paard!
Voor Jeen (5) is gezelschap gekomen, Peppertje van 22 jaar. Eigenaresse ken ik zeer goed en we hebben geregeld contact. Nu bezig met een shetlandhengstenveulen, diarree en overbeet ... boer wil hem aan de handel slijten, levert zeker EUR 50,-- (!) op en verdwijnt dan in de salami ... Maakt mij niet uit wat een dier mankeert, zo lang de kwaliteit van leven voor zo'n dier maar voorop blijft staan. En ja, ze gaan bij mij niet levend weg. Dus met Jeen heb ik nog wel ff te gaan!

stumperd schreef op vrijdag 12 september 2008, 17:08:


Ik denk dat het beter is om een DA te laten bepalen of het schurft/mijten zijn. Zo ja, dan kan je smeren tot je een ons weegt maar doe je alleen aan symptoom bestrijding (als het al helpt). Sebacil is één van de weinige effectieve middelen tegen schurft/mijten. Benen goed wassen met het goedje, na 10 dagen herhalen en vervolgens preventief iedere 3 maanden. Mijn paard is er nu nagenoeg helemaal van af en loopt door weer en wind zonder problemen. Kootholtes insmeren heeft alleen zin als het paard mok heeft door vocht e.d. Dan zou je in dat geval eens goed moeten kijken naar het land dan wel stal en is hygiëne van cruciaal belang.
Succes!
Anja

Wil schreef op dinsdag 9 september 2008, 2:07:


Wil, ik ben het helemaal met je eens!

Piet schreef op zaterdag 13 september 2008, 22:02:


Ik heb sinds kort het boek van Inge (Grondwerk met paarden) en zie Piet regelmatig op foto'tjes voorbij schuiven. Best wel grappig!
Ik ben ook bezig met Jeen. Voeten geven is bij mijn Fries een drama. Hij geeft ze wel, maar lood- en lood zwaar. De ene keer laat hij zich helemaal naar voren vallen (dus hij zakt), een andere keer wil hij ze direct weer terug en brengt hij zijn voeten naar voren. Achterbenen .... pffff .... dan loopt hij weg of gaat gestrekt staan, zodat je ze niet van de grond krijg. Of ... hij geeft ze om ze vervolgens direct weer neer te knallen. Wat ik ook doe, vrolijk roepen: goed zo, goooooeeeeeeeddddd zoooooo, braaf, yes, omkopen met een pepermuntje ... Het is iedere dag weer anders en ik moet zeggen, ik doe het twee keer per dag. Van de stal naar de wei, eerst de voetjes ... van de wei naar de stal, weer die voetjes (nou ja, voetjes bij een Fries?). Ik word er wanhopig van, maar nooit kwaad op Jeen.
Dus Piet, weet niet of je geïnteresseerd ben om een dagje naar Kootwijkerbroek af te reizen, maar ik zou graag iemand vinden die mij op dit terrein op weg kan helpen! Ofwel. S.O.S.!!!!!

Piet schreef op maandag 15 september 2008, 12:22:


Hmmmm, jammer. Maar ik kan je wel vertellen dat ik al een klein succesje heb geboekt met het terug gaan (vanuit het boek: respect voor voer). Dus de hand met een brokje laten zien en die voor de borst van Jeen brengen en hem belonen als hij een stap naar achteren plaatst. In het begin vond hij het maar vreemd en stond wild met zijn hoofd te bewegen (waardoor mijn bril scheef op mijn hoofd stond, ik heb namelijk in het begin de fout gemaakt dat Jeen wel héél dicht bij mij mag komen). Nu, 3 dagen later, komt hij a. niet strak tegen mij aan staan en b. loopt hij wel 3 hele mooie passen naar achteren om dan zijn beloning in ontvangst te nemen.
Ik doe hetzelfde met de voeten. Nu beloon ik de kleinste moeite als hij ze omhoog houdt, zonder dat ik ze lang vast houd of schoon maakt, alleen de beweging vind ik voldoende. Ik doe dat meerdere keren per been en niet volgens een vast patroon. De ene keer links voor, dan weer rechts achter, steeds een ander been. Ik duw of trek niet aan het been, ik houd wel mijn hand tegen het been (onderkant) waardoor hij naar mijn gevoel het verband moet kunnen leggen: hand wordt opgelegd, commando voet .... en zodra deze wordt gegeven (zijn antwoord dus), de bevestiging dat het goed is met de beloning. Gaat een stuk beter dan gisteren.
Zou graag een keertje bij je willen komen kijken om je bezig te zien. Ik vind het in ieder geval een leuke manier om met een paard om te gaan en bijzonder interessant!

sibyl de jager schreef op maandag 15 september 2008, 21:35:


Zullen we wat leuks voor de heren organiseren? Lekker eten, wat drinken en over paarden praten? Een soort PN-dag? Ik weet 100% zeker dat dat ontzettend leuk zal worden en dat het de verhoudingen ten goede zal komen. Jeetje, heb ineens een idee. Zouden we dan ook onder elkaar kunnen gaan clickeren ofwel goed gedrag belonen en ongewenst gedrag negeren?

Arabesk schreef op maandag 15 september 2008, 23:26:


Oké ik zal een topic starten ....

In het vervolg op "zonder moderator" ...
Heren en dames Forumbezoekers PN:
Er zijn heel wat forummers die zeer oplettend gadeslaan dat sommigen onder ons elkaar met enige regelmaat in de virtuele haren zitten.
Vechten is hechten, toch? Om het hechten wat te ondersteunen, lijkt het een goed plan een dag te organiseren om elkaar nu eens echt te ontmoeten. Dus focus op elkaar en het verhaal er achter, gezellig wat eten, borrelen en ervaringen uitwisselen, zonder gelijk te willen krijgen. Je hoeft het namelijk niet te krijgen om het te hebben
Wie durft? Je hebt echte klasse als je je aangesproken voelt en ook nog eens laat zien dat een ontmoeting met elkaar kan leiden tot iets wat mooier, zinvoller, maar vooral waardevoller voor dit forum en de deelnemers kan worden. Zullen we eens een poging wagen?
Lijkt me geweldig zo veel ervaring, kennis en passie voor paarden bij elkaar!
Who's tough?