e m kraak schreef op woensdag 27 augustus 2008, 2:18:
> Piet schreef op woensdag 27 augustus 2008, 1:28:
>
>>

> wel bij helpen).
> Kortom, vraag is hoe clicker ik dat die vent aan zijn verstand
> als zijn interesse daar niet ligt?
> Ik ben gewoon niet zo clever met mensen ....

Pfff, ik ga het niet mooier maken dan het is. 80% van de mensen komt bij mij omdat ze het simpelweg niet meer weten, omdat hun problemen ondanks soms jaren lessen steeds groter worden, omdat ze het beu worden en met de gedachte van als dat ook niks is zullen we hem moeten verkopen.
Ik moet dan lullen als Brugman en krijg dan nog maar het voordeel van de twijfel. Heel af en toe verandert dat omdat ik dan een kennis van een kennis tref die op een verjaardag had gehoord dat dat clickeren toch wel werkt en dat ik wel meeval en niet de halve geitenwollenzool ben waarvan ze me in eerste instantie verdenken.
Als ik aan 20 % mensen die komen omdat ze willen leren trainen, mag ik mijn handen dichtknijpen.
Er is bij ons 'nuchtere' Hollanders en Vlamingen blijkbaar zo'n enorme drempel om je gevoelens te tonen, tov een paard, als dat verder moet gaan dan een klopje op de hals, terwijl ze aan de andere kant hun hondjes en poesjes ongegeneerd zowat dood knuffelen.
Nou geldt dat niet voor boeren, die hebben hun eigen manieren om met hun beesten om te gaan, als je die niet kent zul je nooit begrijpen hoe een boer van zijn dieren houdt.
Als ik jouw verhaal lees, dan kan ik dat 1 op 1 omzetten op mijn grootvader. Geweldig goed voor zijn paarden, eeuwig foeterend op veeartsen en hoefsmeden, (dat heb ik dus niet van een vreemde

)geen 'flauwekul', maar een week echt ziek als een paard stierf.
Hoe had ik die man interesse voor clickeren bijgebracht?
Ik had denk ik gevraagd of hij 'voor de gein' iets op mijn manier wilde proberen en was gewoon begonnen hem te leren handtargetten, met de uitleg dat hij moet leren iets te doen voor z'n freten, dat zal wel aanspreken

Normaliter is iemand die dat voor het eerst doet onder de indruk van hoe snel een paard dat leert en dus volgt het ene succesmoment na het andere, succes hebben is een grote drijfveer om iets te doen.
Ik heb de regel geleerd "zet je paard op voor succes", maak het zo gemakkelijk mogelijk om iets goed te doen.
Ik denk echter dat die regel nog veel meer geldt voor de mens dan voor dat paard. Zet als coach de trainer op voor succes, laat hem innerlijk zoveel mogelijk 'hoeramomenten' beleven en hij wordt enthousiast en is bereid meer te leren omdat elk mens beloond wil worden.
Misschien heb je hier iets aan.
Piet
Training is a mechanical skill