ebby schreef op zondag, 10 oktober 2004, 9:06:
> Wat dacht je van het ritme van het paard een tikje verstoren met
> je zitbeenbotjes in een iets sneller ritme wat mn paard heel
> snel oppakt en dat zelfde ritme gaat overnemen?
Hahahaha, ja dat vind ik een goede. Ik kan wel gaan zitten wiebelen op die kar met mijn achterwerk, maar ik denk dat Isabella daar helemaal niets van voelt.
Dat is dus het probleem he. Ik kan dus niets met mijn lichaam doen, althans niet op deze manier. Ik kan nog wel gaan wapperen met mijn armen of zo, dat kan ze wel zien denk ik, maar verder niets.
En ze reageert overigens wel dus heel goed op de stem. Want dat is geloof ik niet helemaal duidelijk. Ze draaft altijd direct aan, maar het gaat dus om het doordraven ....
Als je in een tempo zit om haar door te laten lopen. Soms wil ze niet stoppen overigens hoor als ze echt de sokken erin zet.
Maar het is dus aansporing dmv ........
en dat mogen jullie aanvullen, maar wel rekening houdend met dat ik dus alleen leidsels, bit en zweep heb.
> Wel vond ik zijn bit gebruik heel raar, ik
> moest ze aantrekken om te galoperen (we waren op t strand

)
> en eigenlijk ook om te stoppen alleen voor stoppen snapte ze het
> niet. Hò was gewoon voldoende. Misschien kan je niet op een
> halstertje mennen omdat je het bit op dezelfde manier gebruikt?
Eh dat vind ik ook raar. Ik trek nooit aan het bit om harder te gaan. Ook niet vaak om te stoppen, want nogmaals ho is ho en draf is draf. Galop is overigens Gas bij mij. Doet ze niet graag. Moet haar er echt in schreeuwen, leidsels helemaal losgooien en zelf ga ik meestal ook enthousiast naar voren hangen, maar liefst blijft ze dan keihard draven. Maar goed, is ook lekker. Denk dat een galopje voor de wagen niet lekker loopt of zo.
Maar die losse leidsels is dus de schrik van iedere menner. Dat hoort niet zo (haha).
Heb ooit iemand op de wagen gehad die dus met touwhalster rijdt. Lachen, de leidsels hingen zo los dat ik me ook even zat af te vragen of we wel veilig aan het rijden waren. Isabella sloffend met haar neus over de grond. Zag er wel komisch uit, maar toen bij de kruising zat diegene toch even met haar handen in de nek bij plotselinge aanname leidsels. Je moet soms echt even op het bit remmen bij die "klojo's" die op de weg rijden en niet aan een sloffend paardje denken

.
Groeten,
Ingrid