Maar goed, alle gekheid op een stokje. Het lijkt er dus op dat ze gezelschap zoekt op den duur. En ja met de kleine wagen liep Remco dus standaard vaker mee, met de grote wagen nooit gedaan. Daarom leek het er dus op alsof ze meer moeite heeft met de grote wagen.

Pony erbij is geen optie voor ons. Maar wat nu? Die fiets is ook maar tijdelijk, van honden hou ik niet, dus zal een vrijwilliger moeten zoeken (hihi).

Maar dit zou ook betekenen dat het parelli-gebeuren waar ik mee bezig was totaal los staat van het "verzet" voor de kar (dat zou ze toch wel gedaan hebben). Ze ging toch die dag beter lopen toen de drumband kwam = volk = leuk = gezelligheid.

En bij die parelli-oefening stond IK STIL en dat vind ze ook niets, dat wist ik al, zie longeren wat ze niet wil. Zolang ik ga meerennen wil ze best gaan draven. Maar als ik stop, stopt zijn ook. Eh heb ik dat niet ooit eigenlijk geleerd bij een andere oefening ???

Dus nog veel meer om over na te denken blijkt wel.

Groeten,
Ingrid

Als eerste even de titel veranderd. Vind ik zelf wat duidelijker omdat ik even dacht zoveel mails op mijn opmerkingen te hebben .

Maar ik denk dat het belonen dmv een clicker niet tot "negatieve" effecten hoeft te leiden (dat het paard alleen nog maar naar de Yes zoekt bedoel ik).

Hetzelfde is als ik met vrijheidsdressuur oefeningen bezig ben. Ik beloon met een stukje appel. En een shet eet graag uiteraard en ze doet echt haar best voor die appel, maar niet goed is niet goed. En dus geen appel. En dan doet ze daarna echt beter haar best. Doe dit al 2 jaar en ze heeft nog nooit staan te schooien voor een stukje appel. Ik denk dat als je consequent bent dat dit voor clickeren ook zo is.

Maar je doet dus oefeningen Piet; achterwaarts balkjes lopen en zo?

Wordt nu echt nieuwsgierig. O ja schoonzus komt niet mee .

Maak binnenkort een afspraak maar moet even kijken hoe we in onze vrije weekenden zitten (mail dus wel prive).

Groeten,
Ingrid

Vanmorgen alle informatie van deze site eens een keer geprint en ingebonden.

Dat is bij deze een mooi boekwerk cq naslagwerk geworden, voor mezelf en om eventueel uit te lenen.

Ik wil Frans en Ilona bij deze dan ook bedanken voor al hun informatie en de nuttige bijdrage hiermee voor een paardwaardiger-leven van vele paarden en pony's.

En langs deze weg wil ik ook een keer alle overige forumschrijvers bedanken voor al hun informatie waarvan ik hier heb mogen en kunnen leren.

Stuk voor stuk ben ik jullie, ieder op zijn/haar eigen manier, gaan waarderen

Dank jullie wel allemaal.

Groeten en een dikke knuffel van Isabella,

Ingrid

Frans Veldman schreef op woensdag, 13 oktober 2004, 15:27:


Diepvriezer ook ontdooit????

Je zit dus nu met ontdooide halve paardenbenen voor je cursus?
.

Gelukkig is het weer opgelost.
Ik had nog niet alles uitgeprint en was al even bang dat ik ipv kopieren, knippen had gebruikt .

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op woensdag, 13 oktober 2004, 16:35:


Kompas in het hoofd?
Icm geur van hooi?

Toen ik Isabella de eerste keer meenam naar ons bos, waar ze nog nooit geweest was, viel het me op dat ze exact de weg naar "huis" wist te vinden tussen de bomen door en zo. Dat heeft me toen ook altijd verbaasd.

Groeten,
Ingrid