eddy DRUPPEL schreef op woensdag 3 september 2008, 0:51:


Ja??? Denk je??

Subtiel getraind media gigantje.... met een lekker bekkie.
Dus zal ie goed scoren.

Britt Claeys schreef op woensdag 3 september 2008, 0:56:


(stttt..... mijn geheim: ik ken het liedje al jaaaaaren.... en heb er heel veel op ge-country line danced ) (niet verder vertellen hoor!)

Nick Altena schreef op woensdag 3 september 2008, 0:58:


Eh... dit is een ander filmpje?? Nee... geen respect hoor!
Mijn reactie was betreffende het paard Mindy.... van die Australiër....

Tenzij het dezelfde personen zijn.... maar de titel zegt iets anders....

stumperd schreef op woensdag 3 september 2008, 1:00:


Ja.... en nu gaan we niet sentimenteel doen. Want Pien heeft natuurlijk gelijk, dit is niet de oorzaak van het daadwerkelijke slachten.
Maar deze paarden.... stonden echt allemaal met hun hoofd naar beneden.
Stoicijns te wachten. Ze wisten het.
Dát is me zo bijgebleven.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 3 september 2008, 1:06:


Je zou moeten beginnen met alle wedstrijdreglementen te veranderen...
Dat waar o.a. Peet mee bezig is... beginnen met vrijheid van keuze in wel- of niet bitgebruik tijdens wedstrijden.
Wat o.a. Eddy doet: mensen bewust maken van zweep- spoor- en bit/misbruik.
Idem dito wat alle natuurlijk bekappers doen.... mensen proberen te wijzen op misbruik van ijzerbeslag. (etc.etc.etc.)
Zodat niemand die op een paard klautert meer kan zeggen: ik wist het niet.
Beginnen bij de kleine kinderen, op de tradi maneges.... het standaard SM gereedschap gewoon domweg verbieden.

Wie niet weet.... kan leren. Wie niet wil leren... daarvoor is geen respekt.
De schuld ligt niet alleen bij juryleden.... 1 van mijn beste vriendinnen is beëdigd officieel WRAN jurylid..... moeilijk hoor... ook zij hebben zich te voegen naar de USA regelgeving!

Lekker tegenstrijdig allemaal he??

Anky kan haar sporen wel uittrekken.... alleen denk ik dat Salinero dan niet meer te berijden is.... want hij weet niet beter.

stumperd schreef op woensdag 3 september 2008, 1:12:


Vrees dat wij dan samen een celletje mogen delen.... Ik weet werkelijk niet wat ik zou doen.... maar, gezien ervaringen in het verleden.... ben ik niet zo aardig.
Laten we het daar maar ophouden want ik wordt al heel erg nijdig als ik er alleen maar aan denk....

Vanmiddag trouwens iets leuks meegemaakt, om het verhaal een positieve wending te geven. Paar dikke balen hooi opgehaald. Van die onhandelbare krengen van ruim 300 kilo. De nissan met grote aanhangwagen tegen de hooiberg aangeparkeerd, en al zwetend met z'n 2-jen 2 balen laten donderen...

Komt de witte ezel van m'n vriendin aangekuierd... bekijkt onze inspanningen en denkt: die zijn voorlopig nog niet weg.... Flappert eens met die megagrote oren van d'r.... en parkeert zichzelf op een hoopie in het mulle zand voor de auto.
Daar scheen precies een zonnetje... warm plekje dus...
Ik keek langs de grote bullbar van onze Nissan en zag dat kleine ezeltje liggen.
Ben eventjes naast haar gekropen en even gekriebeld....
Ook trouwens een mishandeld afdankertje...

Tis zo'n onwijs lief en schattig ding...

Ik hou ook van ezeltjes... vooral als ze wit zijn )

Oeps.....

stumperd schreef op woensdag 3 september 2008, 1:22:


Sterkte!! En bedenkt dat het echte werk (boren) maar een paar seconden duurt....
Tel maar eens echt mee..... het zal je verbazen!

Nils Vellinga schreef op woensdag 3 september 2008, 1:46:


Ok... ok.....! Als ze maar groooooooote oren hebben dan!

Spirithorses schreef op woensdag 3 september 2008, 9:32:


Ah, goeie vraag!! Ik zou al nooit een wedstrijdruiter geworden zijn, maar de meer ontspannen rijstijl, toendertijd een ontspannen sfeer... het cowboy-achtige, wat ik diep in m'n hart toch wel ben.... heeft me van dressuur op Western gebracht...
De sport is leuk, mooi gereden reiningproeven vind ik nog steeds kicken.
Cutting of working cowhorse kan ik van genieten....
Maar ik ben en blijf een zwerver. Altijd al geweest, Het allerliefst, met welk paard dan ook, wil ik gewoon het liefst urenlange trektochten door de natuur.
Wat ik zocht was dus type pleasurepaard..... en gangenpaarden, zoals IJslanders, spraken me vreselijk aan. Dat pleasurepaard had ik gevonden, een appaloosa, Goer-zoon. Schitterend paard met gouden karakter. Helaas werd hij klinisch afgekeurd op een krampbeen.... en ging terug naar de eigenaar.

Wat toen? Tsja... toen belde m'n vriendin op (waarvan ik notabene ooit een Quartermerrie gekocht had) en zei dat ze het perfecte paard voor mij wist te staan.... en dat was een Walker. Maar wél western getraind...
In mijn ogen moest dat de perfecte combinatie zijn toch??
Gangenpaard, dus zeer comfortabele lange buitenritten.... en toch reining etc. kunnen doen? Dat wilde ik weleens zien!!
Nou..... ik zag 'm staan...... en hij was het gewoon! Ken je dat? Klinkt als KLIK!!!

Ik wist nagenoeg niets van TWH's.... en ook niet veel van gangenpaarden.
Er was ook niemand die het mij kon leren.... ik heb het van Chaser geleerd.

Chaser heeft ook ranchervaring en kan idd. cutting. Hij zal nooit zo snel als een Quarter kunnen zijn, maar deed het wel. Trail kan hij heel goed, spins minder... en stoppen zoals een Quarter kan... no way!! Dat wordt een stuiterparade...
Nu, op zijn 18de, haal ik al helemaal dat soort stuntwerk niet meer met hem uit!
Net zomin als de prachtigste steigerparade's waar ie altijd zo dol op was.
Hij kent ook uitstekend neckreining... en anders had ik het hem wel geleerd.
Dat is toch mijn rijstijl wel geworden. Het westernzadel is geleidelijk aan vervangen door lichtgewicht Endurance, maar wel western stijl...
Heb wel een horn, maar geen knop... )

Dus... wat ben ik nu eigenlijk? Ik vind mezelf een regelrechte bos- en bergklosser geworden! Al had ik een top Quarterhorse gehad om te rijden... had ik toch nooit in het wedstrijdcircuit terecht gekomen... wel om onderlinge wedstrijden te speaken, dat heb ik zat gedaan. Wedstrijden, vanwege het heilige moeten... is nooit mijn ding geweest.
En na al die jaren hier op PN/HN rondstruinen... voel ik me er helemaal niet meer in thuis.

Zo is dat dus gekomen.....

Groet,

Wil.

Spirithorses schreef op woensdag 3 september 2008, 9:41:


Ja, Quarters zijn zo.... hittepetittjes als Peppy Sambal's daargelaten.... )
Inderdaad..... ze hebben iets van: oh... moet ik me druk maken of zo?? Waarvoor?
IS er iets dan?
Buiten dat de wil to please you.... ze willen erg graag meewerken.
Ik blijf ook altijd van Quarters houden.

Groet,

Wil.

Peter Donck schreef op woensdag 3 september 2008, 9:53:


Ah.... vanmiddag toevallig met de hand uitgeplozen... Catcher bleek ook al aanleg voor rastalokken te krijgen )

Olie?? Met al dat desertdust hier????

Oh... Vanmiddag voor het eerst in jaaaaaaren Chaser's manen weer eens gekamd. Was vanwege de SeMe nooit nodig he?? Waren toch kort of helemaal eraf.... De langste plukken zijn....... alweer 40 centimeter!!!!
Volgens mij komt die hele prachtige haartooi van vroeger weer helemaal terug!!!
Er hangt weer een gordijn van een staart.....

Zal ik volgend jaar wel weer lopen te schelden dat ik kan blijven vlechten )

van lennep schreef op woensdag 3 september 2008, 10:42:


Kun je je de eerste lessen van Conrad nog herinneren betreffende Catcher?
Juist.... terug naar de basis, eerst beleefdheid, netjes meelopen!
Je gewicht in de strijd gooien zal je niet helpen! En dat weet je ook wel.
Rondjes draaien aan het einde van een lijn.... werkt niet.
Je moet zo slim zijn om ervoor te zorgen dat hij niet eens aan dat rondje begint.
Hij hoort schuin achter jou of hooguit naast jou te lopen...

De goden niet verzoeken... niet wandelen waar gras is... eerst die basis er goed in... en dan pas verder.

) Leuk he? Weer leren??

Ik heb hier nu een 13-jarige lopen.... Ze heet..... Jules!! Echt waar!
Ze is vijf jaar geleden vanuit Limburg naar Portugal gegaan...
Ze was dus pas acht jaar.... spreekt uiteraard NL maar ook vloeiend Portugees.

Ook ik dacht vorige week: hoe ga ik dit aanpakken? Want Jules weet gewoon helemaal niets van paarden! Maar de wil om te leren is er, OK.
Stapelgek op het wezen paard.... ook OK.

Eerst heb ik haar de link van deze site gegeven...en gezegd dat ze hier maar eens moest gaan lezen. Dat heeft ze gedaan. Ze zit nu hier ergens over voeding te lezen... iedere dag een klein stukje.
Vandaag ben ik met haar wezen 'werken'..... beginnen bij de basis.
Eerst eens leren hoe je een paard meeneemt aan een leadrope.... en vooral waarom. Wát beleefdheid is... en hoe je 'm dat leert....
En verdraaid.... op haar 'terug!' zet ze zó opdringerige Catcher uit haar ruimte...
En natuurlijk wil ze ook Penny-en.... borstelen is heeeeeel belangrijk.
OK. Vind ik ook hoor ) Dus gaan we borstelen.... maar wél zoals het hoort.

Het natural karakter zit er al in bij haar.... stallen vind ze onzin.... (mooi!), bitten en hoefijzers, waarom is dat nodig? Nog mooier.... Ze vertelde zelf dat ze niet naar een 'manege' wil omdat ze daar de paarden slaaaaaaan! Zo...... dat zul je niet vaak horen van een net-aan 13-jarige denk ik.... Ze heeft dus kennelijk hier rondgekeken op bedrijven en allang haar eigen, terechte, conclusie's getrokken.

Door haar te leren, dus door zelf weer na te moeten denken over hoe ik bepaalde dingen doe.... leer ik zelf ook weer na te denken.... best ingewikkeld, want waarom doe ik dingen zus.... en niet zo??? Ik moet het allemaal uit gaan leggen... wat voor mij een tweede natuur is geworden... moet ik proberen over te gaan brengen op deze Jules....

Een lange weg.... het kost veel tijd. Maar ik denk, als ze doorzet en ik ook, dat Portugal er een echte natural (en NB'er!) bij gaat krijgen.

Leuk toch?? We zijn echt nooit uitgeleerd!

Groet,

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 3 september 2008, 11:13:


Ow..... OK. Dan heb ik me gruwelijk vergist!

Sorry ook aan Nick dan, die had dus gelijk.

Als dit zijn trainingsmethoden zijn.... ben ik het er niet mee eens.
Jammer, want het filmpje was heel leuk om te zien!
Helaas de zoveelste dan die door de mand gevallen is...

Wil.

Herman schreef op woensdag 3 september 2008, 11:54:


Gelijk Herman!! Het toverwoord is heeeeeeeeeeeel consequent!!
Stréng consequent... Tis vaak niet leuk, maar je zult wel moeten!
Je eigen veiligheid staat voorop. Dit paard walst over je heen.
En wordt daarvoor iedere keer weer beloond, omdat ie gelijk gras mag vreten...
Hij is ook geslagen, weet wat er gaat gebeuren en is gewoon niet onder de indruk.

Dit is zeker uittesten....

Catcher blijft het ook dagelijks proberen hoor! Soms moet ik er ook om lachen...
Je bent hooi aan het uitladen... Catcher staat ernaast.
Je stuurt hem weg, en hij gaat. Nog geen 1 minuut later kun je Catcher weer wegsturen.... 1 minuut later.... juist. Tis net film.
Dat paard WIL en ZAL alles zien en weten wat wij uitvreten. Met z'n grote zachte en verbaasde ogen.... duikt ie overal in. Steekt z'n neus IN de aanhangwagen, onder het zeil.... om te koekeloeren...
Staat ALTIJD precies waar jij wilt lopen. Heeft 4 hectare.... maar de ruimte die jij hebt is minimaal.
De buurman komt met een megagrote John Deere, grote aanhangwagen erachter afgeladen vol met hout..... en staat stil om het hek open te doen.
Waar is Catcher? Juist... zowat ONDER de motorkap van de John Deere....
Hoe meer herrie, hoe groter het gevaarte... hoe meer volk, des te interessanter vind Catcher het....

Hij blijft proberen om er toch bij te zijn, idem dito voor Chaser poetsen of bekappen in de inloopstal. Zal altijd proberen om toch z'n dikke kont erbij in te draaien.... Je zet 'm achteruit..... komt gewoon weer terug.
Tis net een vlieg, haha! Verdraaid als ik 'm niet op een goeie dag gewoon meeneem naar een op volle toeren draaiende kermis of zo...
Eens zien of ie dan misschien onder de indruk is, maar eerlijk gezegd heb ik weinig hoop daarop....

Ben benieuwd wie van ons 2-jen de langste adem heeft.
Voorlopig zal ik wel moeten.... want het eindresultaat van tóch erbij komen staan is dat ie je oeverloos af gaat staan te lebberen... Je kunt gewoon niet werken aan Chaser als hij zo dichtbij staat....

Dat éne voetje waar Herman het over heeft.... is precies wat zo'n paard doet.
1 sneaky voetje vooruit..... en voor je het weet..... loopt ie over je heen.
Het begint precies hetzelfde!

Succes ermee!

Wil.

Anita Cats schreef op woensdag 3 september 2008, 12:13:


Anita, ik zou bij een paard zoals hier beschreven wordt al helemaal never, NOOIT beginnen met voerbeloningen! Zeker niet als de trainster in deze nog onzeker is en dus niet capabel genoeg is t.o.v. dit dier om precies te weten wat ze doet.
Dit is niet rot bedoeld.... maar terdege wel een waarschuwing!
1 seconde te laat en hij heeft de beloning te pakken.... ten koste van jou!

De rest ben ik het wel mee eens... proberen situaties als over je heen walsen, gras eten, in jouw ruimte komen... etc.etc. te vermijden!

DENK sneller als het paard....