Inge Teblick schreef op woensdag 3 september 2008, 12:05:


QUOTE INGE: Maar: als het even kan, voorkom simpelweg dat je jezelf én
hem in een situatie brengt waarbij je die druk moet gebruiken
(ik wou dat ik deze hele zin in bold kon zetten). Zet ook
jezelf op voor succes, dus niet op gras, niet aan het
leidtouw op straat. Daar kan je naartoe werken, maar daar
begin je niet.

Dan zal ik het Quoten... om de belangrijkheid hiervan te benadrukken...
Helemaal mee eens!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 3 september 2008, 12:16:


Soms weet je de reden niet... kan aangeleerd (en dus vaak beloond) gedrag zijn...

Na mijn eigen rodeorit, met een échte bokker, en dat is dus neus tussen de voorhoeven en kont steil omhoog, bedank ik voor de 'eer'!
Deze paarden zijn vaak onvoorspelbaar en exploderen zonder enige aanwijsbare reden.
Helaas werd ik pisnijdig en i.p.v. eraf te springen ben ik zeker 1,5 rijbakrondje blijven zitten. Het paard bokte al die tijd stevig door. Ik kreeg met geen enkele mogelijkheid het hoofd weer omhoog gewerkt!

Omdat er een Australian Stocksaddle op lag werd ik door de 'vleugeltjes' gered en niet met mach 9 gelanceerd. Nou ja... gered??

Ik had zeker een whiplash door de klappen die mijn rug en nek opgelopen hadden... en het heeft mij 1/2 jaar fysiotherapie (pijnlijk en nutteloos) gekost....
Uiteindelijk heeft Gerry van Ossaanen mij, na nog weer ruim een half jaar en vele gymnastische oefeningen.... weer recht en soepel gekregen....
Ik ben er zo erg aan toe geweest dat ik niet eens meer op normale wijze op mijn eigen paard kon stijgen.....

Sorry, dat heb ik voor geen enkel paard meer over. Dan rij ik maar niet.
Dus: geen oplossing van mijn zijde. Ik ga die strijd nooit meer aan.
Dit paard had m.i. geen enkele reden om zo te exploderen...
Het was trouwens de appaloosa-merrie die op vier benen kreupel was door de rotstraal en die ik van de slacht gered had.
Het was de eerste- en tevens de laatste keer dat ik op haar gezeten heb.

Indertijd was mijn oplossing haar door te geven aan een goede vriend, die uitsluitend met haar zou gaan fokken. Ze loopt in alle vrijheid in een kudde.
Denk niet dat er nog iemand ooit op zal rijden.

Er IS een reden waarom een paard iemand eraf bokt. Altijd.
Van mijn merrie wist ik heel zeker dat zij stevig mishandeld is geweest.

Maar goed.....

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 3 september 2008, 12:33:


Ja, dat zou mogelijk kunnen zijn..... Paard zou eerst weer moeten leren wat het is om paard te zijn! Of dat nu zo eerlijk is tegenover dit dier?

Vicky Verreycken schreef op woensdag 3 september 2008, 12:42:


Sorry Vicky.... dat was in mijn geval niet de issue.... Ik kan je verzekeren dat die kleine signalen er niet altijd zijn! Buiten dat was ik net opgestegen... we hadden dus nog helemaal geen pas verzet! De dame begon meteen te bokken... en goed ook. Zij wilde helemaal niet bereden worden!

Zij is niet het enigste paard waarbij ik dat heb moeten constateren.
Soms hebben paarden geleerd, b.v. in een onzekere situatie, te exploderen...
En slaan zonder enige reden gewoon op tilt. Draaien door.
En dat zijn levensgevaarlijke paarden. Ze bestaan.

Waarmee ik dus niet wil zeggen dat er geen reden zou zijn voor zo'n gedrag.
Er is altijd ergens, ooit, een oorzaak DE aanleiding geweest voor zulk gedrag...

De merrie waar ik over vertel... was op stal het allerliefste paard van de wereld.
Op het slaperige af als je met haar bezig was... Totdat ik op haar stapte....
Ik ben echt niet gewaarschuwd hoor!

Dat er iets met dit dier gebeurd is... was wél duidelijk. Je kon haar namelijk nooit te pakken krijgen als ze vrij in het land liep. Ze liet je niet eens dichterbij komen, laat staat aanraken.... voer hielp niet..... Je kon haar alleen in een paddock drijven.... en dan kon je haar pakken. Eenmaal aan een touw.... was ze weer het liefste paard van de wereld...
Ik kan nog steeds geen chocola maken van zo'n karakter....

stumperd schreef op woensdag 3 september 2008, 12:55:


)

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 3 september 2008, 13:03:


Helaas nog steeds niet!!! Wat heb je voor soort halsring? foto'tje????
Staat nog op mijn verlanglijstje!!!

Groetjes,

Wil.

Corinne oet Belsj schreef op woensdag 3 september 2008, 16:23:


Ik denk dat je gelijk hebt. Het niet willen of durven vragen om hulp..
Het toegeven dat het niet langer gaat. Financiële problemen, of lichamelijke.

Of..... desinteresse..... Ik kan me gewoon niet voorstellen dat er iemand is die paarden (of enig ander dier) water en voedsel onthoudt.
Toch..... hoef ik alleen maar naar onze eigen buren te kijken...
Ik kan niet oordelen over de financiën of over de gezondheid...
Maar heb hier meermaals geschreven over de schaapskudde hiernaast.
Zieke en uitgemergelde dieren, veelal kreupel....
Soms in de brandende zon in een kleine paddock, geen water, geen stro.
Het waren er zo'n 300.......

En de honden. In Portugal gelden andere wetten als in NL of België...
De meeste Portugezen verzorgen hun dieren gewoon goed.
Tuurlijk staan er paarden en ezels, soms ook wel koeien, aan een touw aan een boom gebonden... Maar, er staat altijd water en ze zien er over het algemeen goed uit. Ik zie geen uitgemergelde dieren...

Een paar weken geleden was hier iemand, een Nederlander trouwens.
Woont hier vlakbij, en heeft Portugese buren. Kan daar goed mee omgaan, spreekt de taal ook. Die Portugezen zijn ook schaapsherders, en die kudde's zien er gewoon goed uit. Zo werkt het: de NL ziet deze kudde....en wij praten daarover.
In diezelfde tijd ligt er hier een schaap gewoon te kreperen (sorry voor de uitdrukking!)..... Niemand van de buren kijkt er zelfs naar... Als wij het kunnen zien, zien hun het ook! Sterker nog, de dove en gekke buurvrouw komt weer eens ons terrein opgestekkert om eens flink te krijsen.... Ze is niet helemaal 100%, stokdoof en luistert naar helemaal niemand... Wij wijzen haar het stervende schaap en zeggen dat die dood gaat... of er niet eens iemand naar moet kijken??
Haar antwoord (vertaald door de NL): dieren gaan dood, gebeurd gewoon!
Ze gaat gewoon door met nonsens tetteren.....
In die tussentijd draait de ooi vier poten de lucht in en het is gebeurd.

Dat wordt doorgeluld. Nog geen week later, (eind JULI!!) wordt ineens de hele kudde in 1 dag geschoren.... 1 dag daarna geënt....
En plots, op een paar zielpootjes na, is de hele kudde verdwenen...
Via de oerwoudtamtam horen we dat er al eerder klachten zijn geweest betreffende dierverzorging over onze buren...

We hebben het dus niet verkeerd gezien. Sinds wij hier wonen hebben we zeker 'n 10 ooien zien sterven. Op het moment dat ik dit schrijf ligt nog steeds 1 van hun ooien weg te rotten in het barragem (watervoorraad, drinkplaats voor dieren, kunstmatig stuwmeertje) hier vlakbij. Niemand ruimt het op. Je maakt mij niet wijs dat ze dit niet zien....

Het zijn onze buren en we ergeren ons helemaal wezenloos aan deze mentaliteit.
Dit zijn dezelfde mensen met die Duitse Herder aan zijn ketting van een paar meter. Het dier komt nooit los, heeft alleen z'n boom en een oude oliedrum tot zijn beschikking.

Weet je... ik hoop gewoon dat ze nooit meer dieren terugkopen, en zeker nooit meer een schaapskudde!

Wil.

e m kraak schreef op woensdag 3 september 2008, 16:56:


Wat is de logica van een paard wat nog nooit op een bepaald terrein geweest is.... maar toch feilloos de weg naar zijn huis weet te vinden?
Zelfs als dat een tijdelijke 'stalling' is? Op logeerpartij of zo?
Vervoerd met een trailer van eigen huis naar 'vreemd' huis?

Of, extremer: een paard wat jarenlang in NL heeft gestaan, daar overal feilloos de weg wist.... (ook op vreemd terrein) en nu in Portugal staat?
Wat nu Egon.... als blijkt dat ditzelfde paard ook op buitenritten in Portugal feilloos de weg terug weet te vinden?
Want dat is waar ik nu voor sta..... gezien de ervaringen in het verleden.... juist.

tambayo schreef op woensdag 3 september 2008, 18:49:


Oeps.... da's een goeie!!

marianne laenen schreef op woensdag 3 september 2008, 21:06:


Verdraaid.... ik herinner mij ook iets! Paard maakt (binnen) boxdeur open.... loopt de gang in, langs geitenhokje en opent de gazen deur van het kippenhok! Want... daar staat een baal zal-wel-zemelen- geweest zijn!! Sleurt de hele baal uit het kippenhok, achterwaarts z'n eigen stal weer in... want draaien kan gewoon niet in de smalle gang... en heeft daarna vreselijk staan te feesten!
Kán niet anders als zó gegaan zijn.... getuige de zemelsporen in de gang!

Nee, hij is niet ziek geworden.....

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 september 2008, 0:10:


Ja, uiteindelijk wel! En reken maar dat ik zelfs vandáág nog..... meneer heb teruggezet en gemooid! Want hij blijft het net zo konsequent probeeeeeeren.....

Ik schreef toch al: zal mij benieuwen wie de langste adem heeft?
En zaterdag issie aan de beurt! Dan gaan we weer eens echt wat met hem DOEN.
Vandaag was is pisnijdig dat vriendje Chaser eruit mocht...
Gevolg: een gillende en razendsnelle pokkegalop bergje af en bergje weer op... Hij stond binnen een oogflitsje aan de andere kant van het huis.... kon ie z'n vriendje tenminste zien.... die natuurlijk niet echt weg was.... pubertje )
Zal mij benieuwen wat ie allemaal onthouden heeft van z'n Belgische vakantie!

)

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 september 2008, 0:16:


Nee.... ) niet mee eens. Je kunt bepaalde confrontaties beter uit de weg gaan. In 1e instantie! Proberen het 'slechte' gedrag uit te bannen door de vraag anders te stellen, en dus een positief gedrag te verkrijgen. Wat je weer kunt belonen!
Dáár zou je naar toe moeten werken....
En.... de vraag blijft. ALTIJD. E´rst het juiste antwoord op de vraag.
Dan pas belonen en iets anders...
De kans is groot dat het conflict (dus de controlevraag!!!) dan niet meer bestaat, of de confrontatie helemaal niet meer komt.
Omdat jij in de ogen van het paard bewezen hebt dat je het waard bent om naar te luisteren... m.a.w.: je bent het waard bevonden om hem/haar te leiden... een leider te zijn.Hij/zij moet zich safe voelen bij jou...

Toch?

linda lou schreef op donderdag 4 september 2008, 9:09:


Brio.....

Hennie van Oosten schreef op donderdag 4 september 2008, 9:41:


Hallo Hennie, nee, er is niets aan gedaan. Oh, vroeger in NL natuurlijk wel he??
Zowat álles is eraan gedaan, echter niets hielp.
Hij had het echt wel in heel ernstige mate....
Ik denk de nieuwe omgeving ja.... zeeklimaat, wonen op 285 m hoogte waar die zeewind vrijwel altijd waait..... en de droogte. Het is gortdroog en stoffig hier nu... die mugjes kunnen daar helemaal niet tegen.
Dus ook geen modderige broedplaatsen waar continu nieuwe mugjes uitkomen....

Misschien ook de totaal andere vegetatie... veel meer kruideen, minder grassen... Nu lopen op 4 hec. rotsachtige ondergrond.... bergen en dalen... niets is recht hier...

Hoe dan ook... hij en wij zijn er superblij mee!!

Groetjes,

Wil

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 september 2008, 13:47:


Een basiskarakter denk ik niet.... Maar hij staat niet stikchagrijnig in hoekjes te sippen... dat zien we nooit meer. Ik krijg de indruk dat ie dik tevreden is...
Dat sippen van hem was in NL ook alleen in mugjes-hoogtijdagen hoor...
Hij heeft zich nooit heel erg druk gemaakt.... en met die warmte zou ik dat ook niet doen.... Straks gaan ze wel weer 'denderen' want de regen komt eraan...
Fijn!! Wordt alles weer lekker groen.

Gisteren trouwens zó opgestapt.... na bijna 1 jaar niks.... eventjes gereden...
Hij weet alles nog. Het is net of ik vorige week nog gereden heb met hem...
Moet de walk weer even bevestigen want hij loopt een beetje te 'hobbelen'..
maar dat is zo weer gepiept. Flink stuk asfalt uitkiezen.... )

Trouwens: in Melides staan Lusitano's.... geen Andalusiërs...
Volgens de vriendin is het precies hetzelfde ras...

Ik heb geen idee... ziet er hetzelfde uit toch?