marianne laenen schreef op zaterdag 6 september 2008, 21:31:


Haha,
Ja dat ken ik.
Oplossing is om het eind van het touw door de lus heen te halen. Als ze er dan aan trekken dan trekken ze een knoop in het touw in plaats van dat het touw los gaat.
Groet,
Coralie
PS: Ik had vroeger een ruin die ook de staldeur open maakte als er zo'n schuif op zat. Had ie zelf uitgevonden. (Toen stonden m'n paarden nog wel eens op stal. Niet vaak trouwens hoor.)

Cindy Helms schreef op zondag 7 september 2008, 15:22:

...knip...

Leuk zoals je dit beschrijft Cindy.
Echt fijn hè, als je met je eigen rust en ontspanning je paard telkens weer terug rustig kunt krijgen.
Coralie

Spirithorses schreef op dinsdag 9 september 2008, 21:59:

Is ook mijn ervaring Pien.
Ik heb jarenlang les gegeven met mijn eigen paarden (Haflingers), zomer en winter. (Paarden liepen bijna altijd buiten.)
Is me toen opgevallen dat paarden met goede conditie 's winters weinig zweetten, ondanks dikke wintervacht.
Hoe beter de conditie, des te minder zweet het paard.
Net zoals bij de hoeven: hoe meer de paarden werken, des te minder lijken de hoeven te slijten.
Lijkt in eerste instantie onlogisch, maar als je er wat langer over nadenkt...
Coralie

e m kraak schreef op zaterdag 13 september 2008, 14:41:


Hé grappig Egon!
Dit is eigenlijk het principe van 'going with', waar Michiel zo enthousiast over was. Nl: ik ga met jou mee, en daardoor ben jij bereid om met mij mee te gaan. Leuk dat dit dus bij jou zo goed werkt!
Nu begrijp ik ook waarom je een bit nodig had. Omdat je paard gewend was dat je met hem meeging in zijn wensen (waarna hij mee ging in jouw wensen), en je hem moest duidelijk maken dat dit in sommige gevallen echt NIET kan.

Jammer trouwens, Egon en Eddy, dat jullie elkaar weer zo snel in de haren vliegen. Probeer eens elkaar te accepteren en te waarderen voor de goede dingen die je in elkaar ziet. In plaats van direct weer als haantjes elkaar er onder te willen duwen....
Een open discussie tussen jullie, zonder direct het gevecht weer aan te gaan, zou zoveel goeds op kunnen leveren!
Coralie

Katrien Imbrechts schreef op woensdag 22 oktober 2008, 14:45:

Hallo Katrien,
Ik heb geleerd dat een jong paard moeite heeft met galop. Beter om dit voorlopig NIET in een bak te doen, maar buiten, waar het paard niet steeds bochten hoeft te maken.
Op buitenrit samen met een betrouwbaar paard, voorzichtig in galop, niet te lang achter elkaar.
Beetje geduld hebben, komt allemaal echt wel.
Coralie

Wil schreef op vrijdag 21 november 2008, 14:35:


Hallo Wil,
Ik denk dat je mij bedoelt?
Mijn paardje heeft vorig jaar eenmalig op ijzers gestaan en daarna niet meer.
Ben intussen wel 7 hoefzweren verder, en ga hier niet garanderen dat ik haar nooit meer op ijzers zal zetten!!
De enige reden dat ik dit tot nu toe toch niet opnieuw gedaan heb, is dat de ijzers niet echt bevielen. Niet bij mijn paardje (ging met die zware dingen voorzichtiger lopen en werd pas weer echt vrolijk toen de ijzers er weer af gingen) en niet bij mij (durfde haast niet over een steile weg met asfalt af te dalen, zeker niet bij nat weer).

Ik ben nu heel consequent met de hoefschoenen, ook als ik naast het paard loop. Maar vorig jaar december heeft ze 2 hoefzweren gekregen zonder dat ik iets met haar gedaan had, gewoon in het land. Ik houd m'n hart vast voor komende winter.

Als er nog één keer een hoefzweer komt dan ga ik toch weer iets proberen. Misschien kunststofijzers, of aluminium...
Groet,
Coralie

Jeannette Veenstra schreef op zaterdag 6 december 2008, 22:53:


Hallo Jeanette,
Ik heb jarenlang Haflingers gehad, en dit komt wel regelmatig voor.
Mijn merrie was ook zo, en dochter van een hengst die echt heel donker was, maar wel spierwitte manen had. (Stromboli was zijn naam.)

Die appeltjes zitten alleen in de zomervacht. Als het heel warm is dan zie je het over het hele lichaam. Maar zodra er weer een laagje haar op de huid komt, worden de appeltjes er door verborgen.
Vaak zie je de appeltjes alleen aan de achterkant van de achterbenen.
En als het een koud jaar was, gebeurde het wel dat de appeltjes het hele jaar niet te zien waren.

Mijn merrie heeft 3 veulens gehad, en alle 3 hadden ze de appeltjes.
Zal eens kijken of ik nog ergens een foto kan vinden.

Ik vond het zelf erg mooi. Maar hoorde van fokkers dat ze deze appeltjes niet zo graag zagen op de keuring.
Groet,
Coralie

Jeannette Veenstra schreef op zondag 7 december 2008, 20:35:


Hi Jeannette,
Ik heb de foto's geplaatst.
Niet erg duidelijk, maar dit is wat ik heb.
Ze kon 's zomers echt heel donker worden, als alle dekhaar verdwenen was.
Het kan zijn dat jouw merrie het niet eerder heeft laten zien omdat ze nog nooit eerder het dekhaar verloren heeft. Misschien stond ze op een nogal koude plek?
Zoals ik al schreef: bij mijn paarden gebeurde het wel dat je het hele jaar de appeltjes niet te zien kreeg, als het een koud jaar was.
Groet,
Coralie

Jeannette Veenstra schreef op zondag 7 december 2008, 21:29:


Ai sorry Jeannette,
Ik heb je geloof ik verkeerd begrepen. Ik dacht dat het om de appeltjes ging, maar het ging om het donkerder van kleur worden begrijp ik nu.
Maar nu je het zegt: als ik denk aan mijn merrie toen ze echt heel donker was (inderdaad chocoladebruin, en dan meer puur dan melk, haha), dan denk ik aan de tijd dat ze haar 2e veulen zoogde.
Dus misschien dat er inderdaad een factor is die er voor zorgt dat zogende merries een donkerder kleur krijgen?
Ik heb er nooit op gelet, dus weet niet te melden of ze bij alle 3 haar veulens donkerder werd tijdens het zogen. En ook niet hoe lang dat duurde voordat de kleur weer 'normaal' werd.
Groet,
Coralie
PS: Ik haal de fotoserie weer weg, je hebt het nu gezien.

Jeannette Veenstra schreef op dinsdag 9 december 2008, 8:40:


Is wel grappig om al die kleurschakeringen te zien bij het verharen!
Zo zag ik dit voorjaar voor het eerst dat er een creme kleurige laag te voorschijn kwam bij mijn witte Arabier. Dat was na de eerste verharing en ik vond het prachtig! Helaas verdween die laag weer bij de volgende fase van verharing.
Mijn Arabier stond deze winter voor het 3e jaar 100% buiten en had een teddybeervacht gekregen zoals ze nog nooit had gehad. Met een extra laagje cremekleurig haar er tussen dus.
Grappig hè?
Groet,
Coralie

Hennie van Oosten schreef op zaterdag 20 december 2008, 12:26:


Ha Hennie,
Ik had dezelfde gedachten toen ik de reactie van Frans op Heidi haar verhaal las: even mijn waardering onder woorden brengen.

De site Paardnatuurlijk is echt een geweldige bron van informatie voor iedereen die wil nadenken over een natuurlijke(r) manier van omgang met de paarden.
En het forum is dat ook, hoe irritant het soms ook kan zijn.
Insprirerend en van hoge kwaliteit (tussen alle onnozelheden door dan), niet te vergelijken met enige andere website+forum.
Groet,
Coralie

Corinne oet Belsj schreef op zondag 14 december 2008, 19:24:


Hallo Corinne,
Niemand reageert, dus doe ik het maar.
Mijn arabier had dit ook, aan 1 hoef, links achter.
Ik heb consequent deze hoef recht gezet door de binnenhoefwand zo kort mogelijk te maken en ook dunner te maken (mustangrol).
Dit minimaal 1 keer per week.
Dat heeft het probleem opgelost.
Als je nog vragen hebt, mail me maar.
Groet,
Coralie

Karin schreef op maandag 29 december 2008, 6:43:


De hoeven van mijn merrie moeten (minimaal) wekelijks gedaan worden, omdat ze de hoeven scheef afslijt.
Voordeel is dat het dan nooit veel werk is.
En veel ervaring helpt ook: dan zie je er niet meer tegenop. Als je je er nog onzeker over voelt of je het wel goed doet, voelt het als zwaar werk.

Martina schreef op woensdag 31 december 2008, 16:34:




Ha, gelukkig allemaal goed gegaan bij de paarden.
Mijn paard heeft de hele avond en nacht binnen gestaan dit keer, samen met haar 2 weidemaatjes. Totaal geen probleem geweest. Pak van m'n hart!
Dat het hele jaar zo rustig, prettig en probleemloos mag verlopen voor de paarden van iedereen!
Coralie

Anja Seijn schreef op donderdag 1 januari 2009, 17:07:


Ha Anja,
Ben het niet met je eens.
Is altijd makkelijk om anderen de schuld te geven, dan hoef je niet naar je zelf te kijken (hihi). Maar het gezegde: 'verbeter de wereld, begin bij jezelf' is volgens mij de allergrootste wijsheid die ooit is bedacht.

Zoals ik het zie, ligt het probleem bij angst. Een verkeerd omgaan met angst. En mannen doen dat o.h.alg anders dan vrouwen. Mannen zetten de angst sneller om in geweld, terwijl vrouwen vaker beschuldigen/verwijten, wat net zo destructief kan werken.

Enige oplossing is om bij jezelf te zoeken naar een andere manier van omgaan met angst (accepteren, durven voelen en daardoor kunnen loslaten).
Dus niet meer de angst omzetten in negatief gedrag (van welke aard dan ook), maar vervangen door vertrouwen (bv. door verdiepen van je ademhaling).
Net als bij paardrijden. Leven is niet anders als een beetje paardrijden haha.
Ach, zo aan het begin van het nieuwe jaar mag het wel hè, een beetje filosoferen...
Coralie