e m kraak schreef op dinsdag 9 september 2008, 0:06:


Waarom Egon? Dan ga je dus mee met alle negativiteiten..... vind ik niets voor jou!
Je was toch niet boos op mij? Omdat ik schreef dat niemand hier zo binnen kan komen vallen en in het openbaar iemand zo aanvallen?
Hetzelfde zou voor ieder forumlid moeten gelden... maar ook ik heb me er weleens schuldig aangemaakt....

Over Acacia: hier in Portugal groeien prachtige Jacaranda's, Mimosa's... schijnen ook allemaal tot de familie der Acacia's te horen.... allemaal giftig voor paarden dus.
Maar: genieten nu van al die prachtige bomen.... zo mooi!

e m kraak schreef op dinsdag 9 september 2008, 1:00:


Ilona... je maakt me nieuwsgierig. Iedere poging op dit forum qua inhoud te verbeteren zal ik bij voorbaat toejuichen.
Niets persoonlijks, daar ben ik blij om!
Eddy: weet hij. Hij zou minder on-liners en meer inhoudelijk moeten posten.
We kunnen allemaal van hem leren!
Ik blijf erbij dat een persoonlijke kennismaking met de-elkaar-niet-liggende- forummers een heel andere kijk op zaken zou geven! Helaas is dit kennelijk niet mogelijk.
Het schijnt zo moeilijk te zijn om alle grieven eens opzij te zetten....
Zó ontstaan alle wereldoorlogen. Er is al haat en nijd genoeg toch??
Idioot genoeg willen we allemaal hetzelfde: zo goed mogelijk met onze dieren omgaan.

We kunnen alleen maar naar enig niveau toewerken als iedereeen gewoon zou blijven posten. Weglopen is geen oplossing. Ook niet terugkomen en nogmaals melden dat je wegblijft.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook weleens zwaar baal. Heus!
Ook gedacht: bekijk het allemaal maar eens een paar dagen.... maar toch wint de nieuwsgierigheid.....

Geschreven tekst wordt zo ontzettend vaak verkeerd uitgelegd!
Beter is om eerst te vragen hoe de schrijver het nu precies bedoeld heeft, voordat er weer een genadeloos oordeel geveld wordt....

Ja, het is zeker jammer dat jouw interessante draadje op deze manier afgekapt is!

Wat mijn paarden betreft: Acacia's staan bij mijn weten niet op hun gebied... wel moerbeien (medronjo). De Portugezen stoken daar drank van.
Neem aan dat die paarden dat dus ook wel kunnen eten.
Alle prachtige mimosa-achtigen, oleanders etc. blijven veilig buiten hun terrein....

JKK heb ik vakkundig vermoord, voor zover ik het kon overzien hier....
Ricinus (de donkerbruine met die knalrode stekelbolletjes - heel mooi!!!) blijft veilig op de terrassen want ik heb op braakliggende terreinen gezien dat ie heel welig kan tieren....

Verder hoop ik gewoon dat ze zelf zo verstandig zijn om niet te snoepen van misschien voor hun gevaarlijke dingen....

Groet,

Wil.

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 9 september 2008, 0:45:


Tuurlijk is het goed bedoeld, zeker weten! Alleen wat die onvoorspelbare karakters betreft, en ook nog het feit dat de meesten niet opgevoed dus zowel dier- als mens a-sociaal zijn.... als ze in onwetende handen terecht komen is de ellende niet te overzien. De goeden natuurlijk niet te na gesproken...
Ik zie hier gewoon té veel ellende!
Eergisteren reden wij in deze omgeving. Ineens liep er een klein zwart hondje over de weg. Soort herdershondje, gitzwart. Naderbij gekomen zagen we dat het een herderpup was, we denken rond de 3 maanden of zo...
Wát het diertje meegemaakt heeft kun je naar raden!
Ondanks alle vleierij en lieve woordjes kwamen wij geeneens in z'n buurt!
Wel nieuwsgierig en ook oplettend... maar je kon hem geeneens aanraken, laat staan pakken!
Jammer. Hadden we hem wel te pakken kunnen krijgen hadden we hem ook beslist naar het asiel gebracht. Daar is hij in ieder geval veilig en krijgt verzorging.

Jammer voor hem. Gewoon mislukt!

ElkeW schreef op dinsdag 9 september 2008, 13:20:


Ik vind dat dus ook. Een paard koop je eenmaal, voor de rest van zijn of haar leven.
Dus moet de combinatie klikken. Nu heb ik Chaser niet zelf geïmporteerd, dit was al gedaan. Chaser kwam alleen te koop omdat zijn eigenaar naar Texas ging verhuizen.
Ik heb dus geluk gehad denk ik...
Had Chaser in de USA gestaan.... had het ook zo geklikt. Dus zou ik hem eveneens gekocht hebben. Dan had ik dus ervoor gezorgd dat ie in Nederland kwam.
(Catcher is in Nederland gefokt, hij was dus geen import.)

Daar denk ik dus nu anders over.... ik zou eerlijk gezegd niet weten wat ik zou doen als een paard zo'n reis zou moeten maken...
Ik vraag me ook af of vliegen nu wel zo'n ingrijpende ervaring is....
2500 km in een vrachtwagen lijkt me ook geen pretje en dat duurt ook minstens 3 dagen...

Beide paarden achterlaten in Nederland is voor mij geen optie geweest, nooit.

Groetjes,

Wil.

Cindy Helms schreef op dinsdag 9 september 2008, 9:37:


Wij wel hoor..... Allemaal Nederlandse sabelpootjes hier... in allerlei kleurslagen.
Heerlijk!! Kipjes zijn knettergezellig!

Realist schreef op dinsdag 9 september 2008, 17:12:


Bolle zolen??? En dan met ijzers pijnvrij lopen?
Misschien in een zandpaddock?
Bolle zolen waren voor mij juist reden tot een bezoek aan de kliniek!
Ahum.... chronisch hoefbevangen, speciaal (spat)beslag, korrigeren, op siliconen en leren inlegzooltjes....
En dát Realist..... waren tevens de laatste hoefijzers die hij ooit gehad heeft!
Door de ingrijpende korrektie moest ik hem 1 week op pijnstillers houden...
De wanden waren zo dun dat er niet goed meer genageld kon worden... blablabla...
Weet je, hij liep in de periode van die ijzers, + bijbehorende toeters en bellen nog beroerder als vóór die tijd!
En ik wist dat als ik zo door zou gaan, het einde verhaal voor hem zou betekenen.
Ik zal je ook vertellen dat er die dag in de kliniek diverse DA's aanwezig waren en heel toevallig een stapel hoefsmeden. Zal wel een cursus of zo geweest zijn, dat weet ik niet... En heel toevallig hebben vier van hun zowel de röntgenfoto's als mijn paard bekeken... Weet je wat de collectieve opinie was?
Jawel.... nog een half jaar, misschien nog 1 jaar rijden, MITS ik dit beslag aan zou houden....

)

Hij ging zienderogen achteruit.... En iedereen maar zeggen dat ik me teveel op zijn taktmatig zuiver lopen richtte... daar teveel mijn aandacht bij had, en nog meer van dat soort onzin.
Sloeg echt helemaal nergens op... omdat dit toevallig een gangenpaard is?
Heeft er niets mee te maken, stap is bij mij ook gewoon stap.
Hij had pijn, bij iedere pas die hij deed. En ik wist het.
Slapeloze nachten heb ik gehad....

Heel gelukkig.... had ik een vriendin die zich bezig ging houden met natuurlijk bekappen. Ook zij had problemen met haar paard. Geen ene hoefsmid kon daar kennelijk fatsoenlijk ijzers onder nagelen en ze daar ook houden... + de ene zoolzweer na de andere, paard deed niets anders als struikelen tijdens het rijden.

De rest van het verhaal kun je wel raden. Ijzers eronder uit.... en natuurlijk bekappen gaan leren. En deze website natuurlijk van a tot z lezen.

Het paard waarover ik net schreef, is inmiddels 18 jaar oud. Loopt nog steeds zonder ijzers. Heeft in Nederland gewoon over asfalt gegaloppeerd.
Hier, met al die keien, gaat hij dat niet redden om barefoots te gaan.
OK. Dus ik gebruik alleen vóór hoefschoenen voor hem. Ik ga hem niet treiteren.
Zijn voeten zijn goed van vorm en hij heeft HOLLE zolen.

M'n vriendin haar paard heeft daarna nog 1 zoolzweer gehad. Struikelen behoort tot het verleden. Waar wij altijd gedacht hebben dat ie gewoon nooit oplette, bleken ook hier de ijzers de oorzaak van de problemen.

Je moet zelf weten wat je met je eigen paard doet. Maar ijzers en correctiebeslag eronder timmeren zijn m.i. het begin van het eind. Genezen zullen die voeten nooit.

Groetjes,

Wil.

Realist schreef op dinsdag 9 september 2008, 17:12:


Nee...... bij mij liepen ze gewoon in de weide hoor... ook met ijzers.
Alleen als je in de regenperiode komt, en de blubber gaat lekker lopen te zuigen... ben je meer tijd kwijt aan je verdwenen ijzers opzoeken.... )
En je weiland heeft veel meer schade... dat ook nog.

Groetjes,

Wil.

Realist schreef op dinsdag 9 september 2008, 17:38:


Ik schrijf even voor Caatje.... en die zal ongetwijfeld ook zelf antwoord geven.

IJzers en correctiebeslag eronder is uitstel van executie. Maar niet voor lang.
Sorry!
Nee, je paard zal NIET pijnvrij zijn onder ijzers! Het zou niet eerlijk zijn om dát te beweren! Chaser heeft zeker een half jaar lang niet tof gelopen.
Maar: ik ben wel zo eerlijk geweest om hem die tijd ook te gunnen!
Ik wist van te voren dat hij niet pijnvrij de overgang zou kunnen maken!
Maar had ik een keuze? Nee, niet meer!

Ook met de ijzers (heb ik je net geschreven) was hij niet pijnvrij.
Ook Chaser was chronisch hoefbevangen! Dus: pijn.
Zodra die HB aan het genezen is, zeg een nieuwe hoefwand van zeker 6 a 7 cm, is het weer sterk genoeg om er redelijk goed op te kunnen lopen.
Wanden rond vijlen en een hele stevige mustangrol maken.

Ik heb met Chaser gewandeld. Weken lang. Met hoefschoenen aan, over een vlak betonnen fietspad. We hebben ons samen nuttig gemaakt door overal in de bermen JKK uit te trekken en dat thuis in de vuilnisbak te gooien.
Zodra als ik merkte dat hij vlotter ging stappen en het beter ging heb ik de hoefschoenen thuisgelaten. Toen hij eenmaal zonder hoefschoenen goed liep over het vlakke... ook ongelijker terrein gaan opzoeken.... Daar liep hij zeker nog gevoelig.
Steentjes hebben we zoveel mogelijk vermeden...
Dan komt de dag dat je kunt draven over asfalt.... en dan heb je al een heel eind op de goede weg! Galop volgt ook.... zodra je weer een goede hoefwand hebt staan en een goede dikke zool hebt gekweekt.
Ik heb er een jaar voor uitgetrokken. En het is ons gelukt.

Het is gewoon niet eerlijk om een paard zoveel jaar te verpesten door ijzers, dus zoveel jaar de hoefgroei de belemmeren..... en dan de overgang pijnvrij te willen maken.
Dat kán gewoon niet.
Er zijn heus paarden die een goed hoefmechanisme hebben behouden.
Die gaan na het ontijzeren al redelijk.
Chaser en ik hadden pech. Ik reken er op dat hij zeker vanaf z'n tweede jaar op ijzers heeft gestaan in de USA.... dus minimaal 12 jaar!

Dat is ons verhaal zoals het echt gegaan is. Niet soepeltjes, wél pijn.
Als ik het niet gedaan had.... was Chaser er nu echt allang niet meer geweest en net als zoveel anderen.... richting de slager gegaan.

M.a.w.: als jouw paard van mij was...... en ik heb haar nog nooit gezien en weet de voorgeschiedenis dus ook niet.... gingen ECHT die ijzers er vandaag nog onderuit.
Dát is de enigste weg naar genezing!
Ik geef haar dan ook wel gewoon minstens 1 jaar de tijd om te kunnen genezen.
Ik ga er dus niet mee sporten of rijden of weet ik veel....

Dat is mijn mening.

Groetjes,

Wil.

Wil schreef op dinsdag 9 september 2008, 17:52:


P.s. Loopt ze niet schreef je?? Hier zal ze wel moeten!!
De schuilstal staat op 285 m. hoogte en daar is vreten.... maar het water staat helemaal beneden... zeker zo'n 70 meter LOPEN.

Denk maar niet dat ik boven water ga zetten! Zou ik hier op de keien met haar gaan wandelen... krijgt ze wel hoefschoenen aan met dikke rubberzolen!
Ze krijgt geen SUIKERS, geen krachtvoer!! Alleen hooi, water en een goede liksteen.
Ze is hoefbevangen door teveel baggervet gras en krachtvoer.
(of anti-biotica, pijn of aan de nageboorte blijven staan, dat zou ook nog kunnen)
Daar kan ze niet tegen!
Dit wordt opgelost door ijzers..... alweer sorry.... ik hoef haar foto's echt niet te zien.
Heb zelf een map vol prachtexemplaren....

Waarom is mijn Chaser niet dood? Na ruim 4,5 jaar?
Zijn hoevenfoto's staan hier nog wel ergens in het foto-album...
De mooiste voetjes van Nederland... zoek maar...

Wil

Caatje schreef op dinsdag 9 september 2008, 17:52:


Zeg jij ook: bolle zolen is halverwege het slachthuis?

KNIP

Wat ik je schreef. Kijk: ik weet niet hoe oud je merrie is en hoe lang ze al op ijzers staat. Chaser was natuurlijk veertien jaar oud en ik mag aannemen dat zijn voeten gewoon verpest zijn. T.o.v. Catcher, die nu 5,5 is en nog nooit ijzers heeft gehad, heeft hij smalle kokervoeten. Zijn maten: 11,5 breed en 13 lengte...
Catcher is minstens 13,5 x 13...... dát is het reële verschil.

Chaser wordt nooit meer een rockcruncher. Dat kán en mag ik niet meer verwachten van hem. Hij loopt hier op de keien, op zijn eigen terrein, wat dus bestaat uit bergen en dalen, goed. Het probleem zit voor hem in zo af en toe steentjes. Daar gaat ie niet goed overheen. Asfalt wel. Makkie.

Die ijzers eronderuit. Goed rond raspen en een flinke mustangrol.
Als ze hele hoge hielen heeft zou ik in etappes die hielen laten zakken.
Niet teveel in 1 keer, want dan krijgt ze zeker spierpijn.
Geleidelijk aan, stapje voor stapje. Als je niet helemaal zeker bent zou ik er serieus een goed bekapper bijhalen. Ik weet niet of jij ook zelf bekapt dus kan jouw kennis en ervaring hier niet inschatten.

En heel belangrijk: gun haar die tijd! Echt, kijk naar je paard en weet hoe ze zich voelt!
Dat kun jij, weet ik heel zeker. Overhaast het niet.
Je kunt aan de hoeven zelf heel goed zien hoe het gaat... de nieuwe wand zie je heel duidelijk verschijnen...

Ik ben echt geen dierenbeul of een PN goeroe! Ik hoef andere mensen niet te overtuigen. Je mag best weten dat ik heb zitten janken op die DA-praktijk. We zijn daar een paar uur geweest. M'n paard stond daar suf te zijn van een veels te zware dosis 'roesjes' en iedereen, de deskundigen dus, spraken z'n doodvonnis zowat uit...
Nou, ik kan je vertellen dat het de hel is.... Omdat je de kennis niet hebt!
Je weet niet beter dus je doet wat je DA + hoefsmid zeggen!
Daarom is al dat k......beslag eronder gekomen! Je wilt het beste voor je paard!
En dat wil jij ook! Dat begrijp ik zo goed!

Oh, ik heb in het begin ook mijn twijfels gehad, zeker weten.... Maar er zat in het PN verhaal zo'n ontzettende logica.... En ik had gewoon geen keuze, ik moest wel!

Haha... heb ik al verteld dat die stomme siliconengel 24 uur nodig had om uit te harden?
Ja dus..... Z'n hoeven werden ook nog helemaal ingetaped en hij moest 24 uur minstens op stal staan!! Tssssss....... als ik daar nog aan denk! Wat een drama.... en dat iedere zes weken he? (140 euro!!!!!)
Het enigste positieve aan dit verhaal is dat op de foto's duidelijk te zien was dat er geen hoefbeenkanteling had plaatsgevonden..... zat keurig netjes op z'n plaats....

Oh, Chaser heeft ook jarenlang goed gelopen op ijzers hoor! Mijn smid zei altijd: jouw paard kan nooit zonder ijzers lopen....)
Je komt er pas achter als je bijna te laat bent!!! Dat is de pest!

Achteraf..... dankzij Frans z'n fructaan onderzoek..... ben ik erachter gekomen waarom dat paard altijd hoefbevangen was!!!! Door teveel eiwitrijk gras, door de fructaan!
En dát wordt dus opgelost met ijzers! En dat is dus helemaal verkeerd..... je moet de voeding aanpassen, en ervoor zorgen dat als de fructaanindex sky high gaat... je zo'n dier NIET/NOOIT op gras hebt lopen! Da's de hele clou...

Die voeten genezen van boven...... naar beneden. Binnen een maand of 3 heb je al een zool van 1 centimeter dik!!

Voor vragen..... haha... blijf vooral posten!!

Groetjes,

Wil.

Realist schreef op dinsdag 9 september 2008, 18:08:


Lieverd, 2 maanden is veels te kort!!! Reken 1 cm hoefgroei per maand... hoe lang zijn de wanden bij deze dame?
Is ze nu nog steeds bevangen dan?? Vetzucht?

e m kraak schreef op dinsdag 9 september 2008, 18:06:


En daarom lezen en posten we niet op Bokt of zo.... en zitten we hier.

Laat ik nu hier nog een splinternieuwe ekzeemdeken in verpakking hebben liggen )

ElkeW schreef op dinsdag 9 september 2008, 20:23:


Hi Elke, dank voor je belangstelling!
Het valt, na maanden 'ontheemd' te zijn geweest, zeker mee!
Dit is een heerlijk land! De paarden zijn moe geweest, en hebben vanaf november eigenlijk weinig tot niets meer gedaan. Toevallig vorige week, met beleid, de draad weer opgepakt. En dat gaat heel goed. Meer als een uurtje stappen of zo zit er nu niet in, maar dat komt wel weer. Ja, ze worden vanzelf wel downhill racers, vermits ze het terrein kennen.
Ook hier lopen ze beiden op hoefschoenen, alleen voor.
Omdat we nog zeker 5 kilometer keien en grevel moeten gaan voordat we bij de duinen, dus zandpaden, komen.

Met de huidige wandelingen kunnen beiden ook weer aan de hoefschoenen wennen.

Haha... ik verheug me op de herfst en winter. Weliswaar kortere dagen, maar ook een stuk koeler. Zo 20 graden, zonnetje erbij... da's pas heerlijk paardrijden!
Vandaag was het zeker zo'n 35 graden in de zon )

Groetjes,

Wil.

e m kraak schreef op dinsdag 9 september 2008, 21:24:


En.. om het nog leuker te maken... er groeit hier een struik-achtige boom.
Daar zitten appels aan. De Portugees echter noemt het Pera... wat zou duiden op een peer-achtige. Als ze goed rijp zijn, groen/geel, smaken ze richting een Cox d'Orange...
hard schilletje, stevig blank vruchtvlees.
Maar nu de pitten! Niet zoals een appel gerangschikt, maar, als je overlangs snijdt, 2 grote halve manen, zwart, helemaal vol met pitjes. In de appel vormt dit dus een rondje.
De pitjes zelf lijken weer op appel...

Anyhow: zowel de Portugezen als de paarden lusten er wel pap van dus de auto is tevens bewapend met lege plasticzakken, want ze staan hier overal.