Elisa schreef :


Ik zou een paard niet zomaar op een kale weide zonder fatsoenlijk gras durven laten, inderdaad uit angst voor zandkoliek, maar ook omdat het paard zich anders gaat vervelen, honger krijgt, op zoek gaat naar eten, onder de draad gaat hangen, ongewenste dingen gaat eten, uitbreken etc.

Dan maar liever een berg hooi, of stro inderdaad.

Onze QH Amie is ook chronisch te dik, zo is ze hier gekomen. Af en toe zetten wij haar met Izzy (ook van de flinkerige) in een paddock met gedoseerd hooi, vooral nu de andere paarden wel meer, onbeperkt, moeten bij- eten. Voor Amie is dat echt teveel maar ik kan de anderen niet minder geven, dan worden zij te dun.

Groet, Pien

Ja, de paarden zijn echt wel aan het afvallen nu, zeker de paarden in de groei en de werkpaarden. Die worden dan ook bijgevoerd als nodig.

joop schreef op zondag 21 september 2008, 19:38:


Ja, zijdelings heb ik hier ervaring mee.
Een paar jaar geleden kregen wij Mazir, de Anglo Arab vanwie de moeder vlak na de geboorte gestorven was. Door allerlei oorzaken, oa verstoten door alle andere paarden, is hij nooit gesocialiseerd geworden en was hij bang van andere paarden. Het is (ook hier) nooit echt goed gekomen met hem, hij werd erg aggressief en zijn vorige eigenaar wilde hem uiteindelijk terugnemen nadat hij meerdere malen mensen had aangevallen en ook zichzelf begon te verwonden. Mazir is altijd bang van paarden gebleven, 'sprak' ook niet met andere paarden, snapte hun taal niet. Maar met honden kon hij perfect omgaan. Onze hond Cayuga was zijn beste vriendje, die twee lagen tegen elkaar aan te slapen.

Hou jij je veulentje maar lekker bij andere paarden.
Het schijnt dat paarden tot een maand of 8, 9 nog kunnen socialiseren, daarna ontstaat er blijkbaar niks meer, dus er is nog goede hoop voor jouw ponyveulen.

Groet, Pien

joop schreef op maandag 22 september 2008, 10:17:


Ja, verdorie, dat deed Mazir ook. Vervolgens wilde hij dan tegen je aan hangen, tegen je op springen (als veulen mocht hij dat, heb ik later allemaal gehoord en hij mocht zelfs zijn vooorpootjes op de schouders van de mensen leggen). Als je dan aangaf dat je daar niet van gediend was werd hij boos en voelde hij zich afgewezen want dat snapte hij niet. Mazir was altijd het zielige verstoten veulentje dus kreeg alle mensen aandacht, mocht alles, want hij was zo zielig en werd bij de andere paarden weggehouden omdat hij bang was en verstoten werd. Tja, zo kweek je natuurlijk een draak van een paard. Mazir leek echter ook een soort van Borderline stoornis te hebben, voor zover dat bestaat bij paarden. Heel triest was dat. Ik heb veel hoop om hem gehad, maar uiteindelijk was er meer verdriet dan vooruitgang.

Groet, Pien

Eva Saegerman schreef op maandag 22 september 2008, 13:28:


Leuk joh, Eva, dat het zo goed gegaan is!!!!
Wat heben de anderen voor demo gedaan? Conrad en Inge?

Groet, Pien

jan seykens schreef op dinsdag 23 september 2008, 11:23:


Nee, helaas niet meer (wel geprobeerd maar geen mail terug meer ontvangen). Hij staat in de buurt van Antwerpen.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 september 2008, 11:39:


Eddy, Cindy; érg mooie foto's !!!!
En nu Clovis zelf nog bitloos ...., sporenloos, en dat paard uit die stal

Waarmee wéér eens bewezen dat je echt alles zonder bit kunt doen!

Chapeau voor jullie, Pien