Kynshiri schreef op vrijdag 3 oktober 2008, 11:09:


Ja zo kan het ook, goed voelen in je lijf hoe iets aanvoelt
en niet handelen vanuit theorie dat werkt het best.
Elk lijf is anders.

Bij mij lijkt elke lengte correctie niets uit te maken, mijn lijf past zich aan alles aan. Dat vergt dus extra nauwkeurig voelen om het beste uit te
kunnen kiezen. Ik weet wel dat als ik mijn dagelijkse oefeningen niet doe
ik al snel een stijfheid krijg dat rugpijn oplevert. Een daarvan is op de rug
liggen en beide knieën links en rechts neerdrukken en een variant daarop die het nog verder oprekt.

Groet, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 3 oktober 2008, 13:38:


Die (mensendieck geleerde) variant gaat als volgt:
Op de grond liggen, armen wijd en het linker been in een knik.
Dan de rechtervoet bovenop de linker knie zetten en links naar de grond brengen samen. Met hulp van mijn L hand kan ik nu verder door rekken omdat de grond niet gehaald word. Zo even vasthouden en dan wisselen naar de andere kant met de zelfde oefening.

Groet, Michiel

amar schreef op zaterdag 4 oktober 2008, 17:52:


Ja niemand is recht ... zei mij mensendieck therapeute, zji had het in ieder geval nog niet meegemaakt. Niet alleen cliënten maar ook niet bij studenten die dat vak willen leren. Ze zetten mij eens recht op een stoel, de ene schouder moet iets meer naar achteren als de andere, de nek moet meer naar links, de kin iets lager, de ene heup iets meer naar boren, een klein plankje onder mijn rechter voet, het bekken iets naar achteren gekanteld ... kijk zo zit je recht! En dat voelt als een kurkentrekker en uit balans.

Bij een paard precies zo, stel je zou perfect recht op je paard zitten, dan hinder je je scheve paard, die heeft namenlijk precies zo zijn eigen scheefheden als een mens. Wat te doen?????

De ene mens is natuurlijk schever dan de andere, maar schouders naar achteren en bekken onderbrengen, zouden we allemaal allert op kunnen zijn, en dit overal en altijd bijstellen. Veel meer kun je niet doen zelf aan correctie. Wel kun je naar een osteopaat gaan en die je meer rechter laten zetten, dat kan (bijna) blijvende verbeteringen geven. En gerichte spier en buigoefeningen dagelijks doen kunnen de terugval beperken of voorkomen. En het resultaat blijft een scheefmens die er minimaal last van heeft, meer is er niet mogelijk.

Dat gymnastsich werk heeft een paard ook nodig, en een osteopaat op zijn tijd ook. Dat zijn de belangrijkste dingen. Waar ik kritisch op ben zijn lesgevers, die denken de scheefheden wel eens makkelijk te kunnen corrigeren bij een rijder, zonder osteopatsiche correcties en zonder te weten welke rekoefeningen daarvoor nodig zijn. Maar wel eindeloos blijven trekken aan een ruiter omdat ze iets scheefs menen te zien.

Groet, Michiel

Een vraagje, Luna heeft mok aan haar beide achterbenen en kan nog geen voetjes geven, in welke volgorde kan ik dit het best aanpakken?

Wat we nu doen is bij het poetsen oefenen met voetjes geven. En vòòr het terug zetten in de wei, de mok behandelen. Die behandeling verpest eigenlijk weer het geleerde. Aan de andere kant zal het leren voetjes geven ook wel een paar weekjes duren. Het paardje moet nl nog rust vinden op de poetsplaats en kan daardoor nog niet aangebonden staan.
Noch is het daardoor het goede moment al te beginnen met voedselbeloningen. We belonen het goede gedrag natuurlijk wel. De andere keuze is, de mok maar laten voor wat het is, en het rustig leren voeten geven voorrang geven.

Groet, Michiel

Sieta schreef op zondag 5 oktober 2008, 19:10:


Klopt ja, Luna is nooit mee gewerkt, haar hoeven aanraken lukt wel.
Echter de mokplek aanraken triggert nu al vel achteruit slaan.
Ze is de eerste jaren gewoon meegenomen met het bekappen, zei de fokker.
Hoe ? vraag ik me af, want zonder aan de mok gezeten te hebben,
viel ze al om bij de voorvoeten oppakken en achter maakte ze al trapbewegingen. Misschien moet ik inderdaad maar starten met clickeren,
ook al voelt ze zich nog niet veilig op de poetsplaats. Lastig dat er tussen heel rustig willen starten zoiets dringends komt.

Michiel

Spirithorses schreef op zondag 5 oktober 2008, 23:09:



Dat lijkt me ook, het enigste nare wat haar overkomen is
vermoed ik, verder is het een schat.


Plan voor morgen,
1
eerst voedsel aannemen om de Y E S te leren.
2
Met direct daarop leren de gesloten hand (met voedsel) niet aan te raken Y E S Waarmee ze dus beleefdheid geleerd heeft plus de bevestiging dat ze het clicker principe begrijpt.
3
Dan naar haar beide voorvoeten mijn hand in de kootholte verdragen Y E S de duur daarvan uitbouwen en heel licht bewegen (zalf smeren nabootsen).
4
Daarna hetzelfde bij de achtervoeten, eerst op de hoef beginnen, de grens opzoeken naar waar ze het nog verdraagt.
5
Dan een pauze inlassen om de concentratie goed te houden.
En op de poetsplaats blijven is voor haar nog net geen pauze denk ik.
6
Met pauze een paar keer oefenen en hopenlijk afronden met een
behandeling zonder dat ze fel achteruit trapt.


Mijn andere paarden waren verzorg en bijrijdpaarden we hebben al wat vreemde combinaties gehad ja. Maar ook een stoer wit paard waarmee we door stad en land trokken Oberon. Luna komt ergens uit Groningen nabij de Duitse grens, ze is door een handelaar aangekocht een half jaar geleden en heeft bij hem ook niet anders dan in de wei gestaan.
Het is wel de zelfde handelaar als waar Jur vandaan kwam, maar Jur en Luna komen niet van de zelfde fokker. Die fokker van Luna heb ik gebeld en zo weet ik het een en ander over haar leven.
Eddy we zien wel zondag als je Jur komt ophalen, hoe ver we zijn met de mokbehandelingen verdragen. En ik mail nog wel eerder hier.

Groet, Michiel

Michiel schreef op zondag 5 oktober 2008, 23:48:

Volgens plan uitgevoerd in twee sessies vandaag en met succes.
Ze had alles door en trok enkel nog de voet omhoog toen mijn
hand met tandpasta op de zere plek ruste. Die liet ze echter wel
weer zakken, met hand en al, voor een beloning. Super dus!

Tandpasta probeer ik uit omdat er hier een paar mensen goed over te spreken waren. Vanochtend liet ze vaak de kleine wortelstukjes uit de mond vallen. Heb maar direct de tandarts gebeld Dat lijkt me ook wel nodig na 3 1/2 jaar. En vanmiddag met appelstukjes was ze extra gemotiveerd. Beleefdheid oefenen (niet aan de voerhand likken) was ook leuk en succesvol dat kunnen we nu uitbreiden met een pasje naar achteren, nu zat er nog een hek tussen, waar ze wel doorheen wou. Goed teken dus.


Groet, Michiel