Piet schreef op woensdag 8 oktober 2008, 19:05:


Het doet me denken aan waar ik sterk van overtuigt ben, als het hoogste doel en de beste beloning: "Het plezier van het doen zelf"!
Bij mensen precies zo, er is geen hogere reward als het plezier in het doen zelf. Pas als dat tekort schiet, moeten er andere beloningen bij komen om er paarden/mensen warm voor te krijgen.

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op woensdag 8 oktober 2008, 22:43:


Afkijken zou de eenvoudigste verklaring zijn,
wellicht wil hij nog wel veel meer afkijken van Spirit.
Andere verklaringen zijn er ook hoor, terug te zien bij
2lingen bijvoorbeeld die bij de geboorte gescheiden zijn geraakt.
Daar is mooi onderzoek naar gedaan en als ze elkaar bij volwassenheid
weer ontmoeten dan staan ze stom verbaast hoeveel overeen komsten er zijn. Tot zelfs dezelfde naam echtgenoot, zelfde dag getrouwd en hun kind dezelfde naam gegeven, etc etc etc. Dat zijn feiten en nog geen verklaring.

Verklaringen gaan in de richting van verbondenheid los
van tijd en ruimte. Als in amerika een examen smorgens gedaan
wordt door studenten en smiddags in engeland de zelfde test, dan
gaat het de engelsen beter af. En omgedraaid het zelfde. Het zelfde is het doorbreken van sport records, vaak dezelfde dag of week, kunnen meer sporters dat nivo halen. In de dierenwereld zie je dit ook. Toen de engelse meesjes geleerd hadden melkdoppen los te pikken die de melkboeren bij de voordeur lieten staan. Toen ontstond dit gedrag ook bij de europese meesjes. Dat is dus verbondenheid van de soorten los van tijd en ruimte. Daar doet het gedrag van Iskander mij aan denken.

Groet, Michiel

Luna is nu 2 weekjes hier en leert snel. Voor een 3 1/2 jarig paard en compleet groen is ze kalm van karakter en we bouwen alles langzaam op. Ook al heeft ze de mokbehandelingen en de tandarts al gehad. Het heeft haar geen kwaad gedaan ze vertrouwd beter zelfs. Jur vind het heerlijk dat hij het voorbeeld mag geven, op die makkelijke wandelingen samen met Luna.

Vandaag zo'n 20 minuten gewandeld door weides, bos, 100 meter fietspad met brommer en fietsers, en een stuk harde weg langs boerderijen en camping terug naar de wei. Luna leek wel een ervaren mak paard.
Ik denk er nu over morgen geen 20 minuten wandeling te maken, maar een wandeling van een dik uur, door de stadswijk naar het park. Omdat Jur er dan nog bij is, kan ze de rust ervaren die hij uitstraalt in een omgeving waar we later toch veel zullen zijn. Wat vinden jullie langzamer opbouwen, of nog optimaal profiteren van die laatste dag met Jur?

Jur plaag je er niet mee, die gaat liever samen met Luna.
Maar als Luna overvoert wordt dan was de stap te groot.
Een fris paard zo uit de wei in niemandsland, door de stad voeren,
dan moet ze wel kalm van karakter zijn. Tsja en na vandaag lijkt dat te kunnen naast Jur.

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 9:54:


Bij mij houd ik consequent de hond aan "deze kant", dwz de hond blijft aan de zelfde kant van de weg als ik loop, fiets of rijd op het paard. Ook al is ze 50 meter voor me of achter me, die zelfde kant houd ze aan. Tijdens het aanleren hiervan is de windrichting belangrijk, alle geuren kunnen immers van de andere kant komen. Een druk fietspad wandelend nemen helpt juist met het aanleren van "deze kant" omdat de noodzaak al snel duidelijk is voor de hond dat ze aan de zelfde kant blijft.

Als ik op het midden van de weg ben, is dát het signaal dat ze mag zwerven van links naar rechts. En bij oversteken of bij drukker verkeer gaat ze "volg" dwz aan de voet blijven of naast de fiets of naast het paard. Pas als dit er goed in zit en veilig aanvoelt kan een hond overal mee.

Groet, Michiel

Gudrun schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 8:41:


Het afscheid zal heel plezierig zijn, keerpunten zijn altijd heel waardevol bovendien zie ik er naar uit Eddy te ontmoeten. Gevoelens worden altijd getriggerd door gedachtes, en de positieve gedachtes zijn nu eenmaal altijd dominant aanwezig bij mij. En gedachtes die nare gevoelens opwekken zijn altijd onwaar als je ze onderzoekt.

Ja we zien het aan straks en gaan voor die langere wandeling, heerlijk!
Pauze nemen dat moest ze zelfs ook nog leren, erg belangrijk dat een paard dit durft in een "nieuwe" omgeving met al die nieuwe geluiden!
Daar stond ik nooit bij stil, maar als ze kan pauzeren en echt tot rust kan komen, dan vergroot dat enorm de wandelmogelijkheden.

Groet, Michiel

van lennep schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 12:56:



Dat is te leren hé www.thework.org en die school is de meest krachtige, snelste en eenvoudigste. Máár niet (of juist daarom niet), voor iedereen geschikt.
Net als het lopen op blote mensenvoeten, dat mag dan bewezen sterke voordelen hebben, weinigen durven aan zo boodschappen te doen

Luna is qua karakter kalmer dan Jur, ze liep zonder aarzelen langs een schilderskeet en stapt zo een houten boogbruggetje over in het park. De stadsbus, motoren, auto's, onder een flat door, ze wandelt lekker door en vaak nog voorop ook. Meer moeite had ze met een afstap van 3 treden. Mooi om te zien hoe ze zoekt en probeert deze hindernis te nemen. Wel even dunne mest en Jur die het 3 maal voor moest doen maar dan stapt en sprong ze toch. Hier hebben we met Jur heel wat meer moeite mee gehad destijds. De komende week maar weer even heel wat anders gaan doen met haar, in de bak bijvoorbeeld die is bijna droog nu En dan kan dat wandelen even bezinken.

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op zondag 12 oktober 2008, 23:13:


En daarna begint het probleem weer op te spelen nadat je 2 of 3 dagmarsen achter elkaar gepland hebt. En dat gaat dan weer over
als je vaker met de goede rustpauze's ertussen meerdere series dagmarsen loopt in een zomer. En dit alles lukt weer beter met paarden die al meerdere jaren meegaan.

Het lijken wel mensen voeten,

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op maandag 13 oktober 2008, 21:58:


Er zijn blootvoeters die net als stalpaarden van november
tot eind april in de schoenen kruipen, om de kou en schaamte.
En die mensen klagen dat ze de hardheid van hun voeten
elke winter geheel kwijt raken.


Zo is dat.


Naar mensen toe is het een knuffelpaard, naar soortgenoten een stille.

Groet, Michiel

Michiel schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 20:32:

Wat vinden jullie?
We hebben een vriendin die houd van lopen naast een paard,
in een kalm wandeltempo. We denken erover of ze als derde persoon
met Luna haar wandelingen zou kunnen maken? Maar is 3 baasjes niet te veel, voor een paard? Of maakt dat niet uit als ze alle drie maar
ongeveer de zelfde goede aanpak hebben?

Groet, Michiel

Piet schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 16:37:


Eddy (en Egon ook al jaren) pleiten voor een andere mentaliteit. "Vroeger" was het al snel, dat als het niet gemakkelijk gaat dat je dan je paard ging sparen voor die rotstenen weggetjes. Ik ben ook lang in die valkuil getrapt. Ik kwam eens bij een paardenman en die zag, ojee een duimgroot steentje in zijn weide liggen, opgeraapt en meegenomen naar zijn huis om weg te gooien die rotsteen. Met deze mentaliteit voel je al gauw schaamte als je met je lieveling loopt over zo'n folterweg. Om het goede voorbeeld te geven heb je dus een andere kijk op het trainen van voeten nodig. Geleidelijk verbeteren dat werkt het best denk ik. Te veel doen is tijdelijke achteruitgang. En een extra moeilijk pad lopend ernaast wél doen, kan passen in die geleidelijke verbetering van de voeten.

Groet, Michiel

Piet schreef op woensdag 15 oktober 2008, 8:40:


Hoe vlecht je in dit logisch klinkende verhaal, het volgende feit:
Er wordt altijd afgegeven op die zachte weides, máár veel paarden en Jur ook hebben swinters minder holling in de voet als ze uitsluitend op de vlakke stenen staan. Ook al hebben ze swinters dan wel hardere voeten die gemakkelijker over stenen gaan. In de zomerwei zie je al snel dat die voeten weer holler worden. Ik leid daaruit af, dat druk op de zool nodig en goed is, ook al is dat gras en beter nog harde klei of stenen. Die druk op de gehele zool, hoord gewoon in het totaal plaatje om de voet gezonder te krijgen.

Groet, Michiel

Nick Altena schreef op woensdag 15 oktober 2008, 20:27:



Leuk te lezen Nick dat dit ook bestaat.
Overigens mijn tandpasta kuur was al snel gestopt,
de eigenaar wou graag dat ik zijn eigen zalf ging gebruiken.
En dat leek me redelijk daaraan te voldoen.
Die zalf zit er nog niet op, want eerst de korsten eraf met
vaseline met daarin, jawel Tea tree olie!
Ik hoop eerlijk gezegt dat dit mengsel al voldoende zal zijn.

Voor het tandenpoetsen (electrisch) gebruik ik trouwens mijn eigen
speeksel en daarmee poets ik grondiger als nooit tevoren.
De mond bevat nl niet alleen schadelijke stoffen maar bovenal
gezonde stoffen, die precies afgestemd zijn om mond en lijf gezond te houden. Een tip vanuit de super gezondheids site:
http://www.fonteine.com/tandpasta_fluor.html

En voor het wassen van mijn haar gebruik ik ook zoiets, namenlijk warm water. Sindsdien veel mooier haar, niet vet en niet slap precies goed, vet en slap dat was het resultaat van shampo's vroeger.

Mijn handen was ik wel met zeep, evenals mijn voeten als het nodig is.

Groet, Michiel