Cindy Helms schreef :

Hee, dank je, Cindy.
Het is gewoon typisch dat juist híj en zijn vader ditzelfde gedrag vertonen. We zien het wel terug in meer dingen die ze allebei doen, terwijl papa Spirit al vanaf Isko's geboorte 100 meter verderop staat in de hengstengroep en ze mekaar dus niet kunnen zien.

Iskander eet elke dag zijn bijvoer samen met Alegría en BD uit één en dezelfde cementkuip. Hij mag namelijk niet met zijn eigen moeder Puck mee-eten (schandalig he, ze staat dan zo te draaien dat hij maar weer weggaat en bij BD aanschuift).
Er is hier geen enkel ander paard dat hetzelfde gedrag vertoont als Isko, dus BD en Gría nemen het niet over van hem (die lopen heel sloom achter de bak aan die hij loopt te verplaatsen en komen dus niet op het idee de bak weer naar hén te trekken).

Blijf het merkwaardig vinden hoe zoiets dus ook in de genen moet zitten want een voorbeeld heeft hij hierin nooit gehad. Hij doet dit ook al vanaf dat hij één week oud was.

De laatste dagen laten we Iskander vaker met zijn vader en je ziet dus vanaf moment één dat die twee mekaar (her)kennen, ze trokken altijd al naar mekaar toe, zelden zo sterk meegemaakt tussen een ouder paard en een veulen. Er is heel veel bescherming van Spirit naar Iskander toe (wegleiden bij Maggio bijvoorbeeld) en ook bij Iskander zie je heel duidelijk dat er een band is, hij gedraagt zich echt als het kleine zoontje en Spirit is heel zacht, leidend en beschermend naar hem toe.
Spirit is heel anders naar Alegrïa, die is zelfs ook bang van hem en gaat hem uit de weg terwijl Isko Spirit echt opzoekt op het terrein en dan bij hem blijft. Goed, dat kan natuurlijk ook in het feit liggen dat ze beiden hengst zijn maar ik denk het zelf niet, al houd ik er wel rekening mee.
Het is echt ook de kleur he, die trekt....

Zo zie je op zijn beurt weer aan Spirit dat hij nog steeds naar zijn eigen moeder Holly trekt en zij naar hem, we blijven dat ook regelmatig weer even aanbieden. Op zijn beurt wordt Spirit dan weer 'het kleintje' en verschijnt er een zachtheid in Holly zoals je die alleen maar ziet van een moeder naar haar veulen. Laatst gingen we weer effe 'snuffelen' zoals we dat noemen, Holly was wat hengstig maar Spirit deed daar helemaal n i k s mee, het wond hem niet op, alhoewel we de kat natuurlijk niet op het spek zouden binden he

Van oma Holly naar kleinzoon Iskander zie je weer heel weinig, maar waarschijnlijk ligt dat in het feit dat er altijd een Puck in de buurt is die met dreigende tanden en platte oren op alles afstormt wat maar in de buurt komt. Leuk, zo'n schoondochter, die ging ik persoonlijk ook uit de weg als ik Holly was.

Interessant om te zien, 3 generaties en het hele groepsgebeuren op deze manier.

Groet, Pien

Machteld Jansen schreef op donderdag 9 oktober 2008, 9:22:


Van binnenuit groeit er binnen een paar dagen een laagje op, maar je blijft het gat aan de buitenkant lang zien, dat moet echt letterlijk uitgroeien. Na een week is het wel weer veilig maar het gat blijft wel lang kwetsbaar op steentjes ed. Wij lossen dat op met hoefschoenen op het harde. Je zou die eerste dagen na het uitbreken van de zweer nog dagelijks een desintecterend badje kunnen toepassen, ik moet echter zeggen dat wijzelf dat hooguit een dag of 3 doen, daarna niks meer, (meestal doen we gewoon helemaal niks behalve opensnijden als het niet spontaan uitbreekt, nog geen antibiotica) en het infecteert niet meer opnieuw, mits alle pus er natuurlijk wel uit is en er niks meer in zit. We houden een paard met een doorgebroken hoefzweer wel enkele dagen zoveel als mogelijk uit de modder, op het harde of op het zand. Ik denk dat er in modder, zeker met vochtig en relatief warm weer, meer bacteriën zitten dan in zand.

Veel hoefzweren gehad bij onze paarden die op één bepaalde weide liepen, afgelopen zomer. 8 paarden hadden in totaal 11 hoefzweren.
Winner had er zelfs 3 achtermekaar, maar dat kwam omdat ze niet doorbraken en bleven zeumeren omdat we de plek lang niet konden vinden en het steeds weer als vanzelf weg leek te gaan. Uiteindelijk hebben we met behulp van Piets thermografische camera de de plek kunnen localiseren en open gesneden, toen kon het definitief genezen.

Het lijkt uit een mineralen/sporenelementen tekort op onze nieuwe weide te komen waardoor er meer 'zwakte' is binnen de hoeven, we zijn er nog volop over aan het brainstormen met wat deskundigen. Nergens anders op ons terrein en onder onze klantenpaarden waren hoefzweren, het 'zat' em echt in de paarden die op die ene weide liepen.
Sinds we de paarden allemaal bijvoeren hebben er zich geen nieuwe zweren meer voorgedaan.

Overigens was er nul verschil in genezing tussen paarden die wel antibiotica gekregen hadden en de paarden die geen antibiotica gekregen hadden, in beide gevallen verliep het genezingsproces even snel namelijk.
Je hoort er wel vaker over, maar wij hebben het echt kunnen uitproberen omdat de pensionmensen hun paarden wel met AB behandelden en wij onze eigen paarden niet.

Interessante materie, al hoop je er niet al teveel mee te maken te hoeven hebben.

Groet, Pien

van lennep schreef op donderdag 9 oktober 2008, 10:14:


Naja, wat je hier ook wel ziet is dat er steeds meer paarden zijn die, als ze eten, één voorbeen optillen (ongeduld). BD deed dat het eerste, toen ging Puck het doen en nu doet Maggio het ook. Ik zag Alegría dat ook al eens doen. Steeds dat voorpootje in de lucht als een circuspaard. Maar dat heeft met directe beloning te maken (als pootje in de lucht gaat komt er voer). Al deze paarden staan bij elkaar in de buurt als er gevoerd wordt. Zo zal het misschien met die dolfijn ook gegaan zijn.
Bij de paarden in de andere groepen zie je dat dus helemaal niet.

Maar die paarden kijken het inderdaad letterlijk van elkaar af, heel anders dan Isko met z'n bak.

Greetz, ben maar weer eens weg, wat spelen met Maggio

Peter Donck schreef :

Ja, eens. Bovendien kun je toch zeker zelf wel een keuze maken in wat je wel en niet wilt lezen? Dat hoeft iemand anders voor mij heus niet te gaan beslissen

De eeuwig vrijgevochtene, Pien

marianne laenen schreef op donderdag 9 oktober 2008, 20:10:


Ik ben daar al eens languit ingevallen, je wilt niet weten hoe smerig dat is

Peter Donck schreef :

...... dat doet Peter zelf ook elk jaar ....

van lennep schreef op vrijdag 10 oktober 2008, 17:00:


Met respect, Esther, maar als ik het goed gelezen heb doe je dan 3 dingen in één keer:
Olie, ei én weidegang. Zo weet je nog niet wat een eventuele reactie getriggerd heeft. Als je het al zou willen uitproberen zou je beter één voor één dingen kunnen toevoegen, weken wachten, zorgvuldig bijhouden wat de reakteis zijn etc voordat je er een nieuw iets bij voegt.

Wat verwachten jullie eigenlijk van zonnebloemolie? Er wordt namelijk wel beweerd dat olie goed is voor de vacht, maar a): zonnebloemolie, daar zit amper iets in (beter is iets met omega 3,6,9 vetzuren, koudgeperste olijfolie of visolie bijvoorbeeld b): wat is nou 15 ml? Da's een lepel olie.

Olie wordt wel eens gegeven om een koubloedpaard meer pit te geven, dat schijnt te werken, maar wij hebben het hele riedeltje ooit al eens uitgeprobeerd bij de eczeempaarden en zonnebloemolie doet echt helemaal niks tenwij je er zelf graag in wilt geloven natuurlijk.

Ik heb trouwens een paard bijna zien sterven na een injectie waaraan als drager kippe-eiwit toegevoegd was. Paard had een anafylactische shok. Ik weet niet hoor, of kippe-eiwit een oplossing zou zijn, het eczeem komt vanbinnenuit, lever, darmen, nieren.

Succes, Pien

Michiel schreef op vrijdag 10 oktober 2008, 21:43:


Tja, ligt eraan wat Luna van te voren gewend was. Liep ze lekker buiten in een kudde met andere paarden zodat haar conditie optimaal was of stond ze op stal niks te doen en in te teren?

Met een 3,5 jarige kun je al een paar uur rustig aan wandelen, mits in conditie. Vergeet niet dat het opdoen van al die nieuwe indrukken ook een hoop vergt, al zal dat samen met Jur veel minder indringend zijn.
Je merkt het vanzelf wel als Luna moe wordt, lichamelijk of geestelijk, dan wordt ze slomer, aandacht valt een beetje weg, vaker stilstaan etc. Maar dan ben je net iets te ver gegaan dus de volgende keer effe wat minder.

Ach, ik zou die laatste dag optimaal profiteren en er lekker met z'n allen op uit trekken, dan ga je toch een stukje minder ver?
Ik wens je een fijne dag, laatste keer samen met Jur. Het is prachtig hemdjes-weer!

(sorry van evt spelfouten, ik ontdekte er ook al in mijn vorige bericht, ben in ene hurry, moet zo beginnen met lesgeven, run run run)

Groet, Pien

Aafke schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 8:20:


Aafke, we hebben het erover gehad toen je hier was: De enige oplossing is het paard met eczeemdeken op van het gras laten. Je hebt mijn eczeempaarden gezien en hoe ze erbij stonden. Je hebt Izzy met haar lange manen gezien, als die op het gras gaat schuurt ze alles weg en nu heeft ze al jaren geen last omdat ze niet meer op het gras komt. Hara eczeem is niet genezen maar wel onder controle.

Wij hebben het allemaal allang geprobeerd: De olie, visolie, omege 3,6,9, suikers/eiwitten weglaten, supplementjes, kruiden, ontslakken, reinigen, handoplegging, Reiki, aura lezen, Shiatsu, positieve energie sturen, veel werken/niet werken, rust in de groep, knoflook, extra mineraaltjes etc.

Het enige wat tot nu toe echt helpt is een eczeemdeken , sober voeren en van dat gras af. Ik wil je niet uit je droom helpen, sommige mensen menen kapitalen te moeten uitgeven (jij gelukkkig niet) maar daar zit et em allemaal niet in. Eczeem is nou eenmaal (nog) niet te genezen maar de gevolgen zijn wel onder controle te krijgen. Het is niet het toevoegen maar juist het weglaten bij eczeem....

Groet, Pien