Tja, over zadels kan je blijven praten. Ik ben akkoord dat eerst en vooral een zadel moet passen, maar soms kun je blijven zoeken naar details dat je het ware probleem niet meer ziet. Ik denk dus dat hij me gewoon eens getest heeft, wat hem gelukt is doordat het zadel onder z'n buik draaide en ik tot zijn groot jolijt in het zand heb gebeten

.
M'n Haflinger weet dat ik hem doodgraag zie en hij is als een klein kind die dan wel eens probeert om boven me te gaan staan in rangorde. Ik heb al enkele 'testjes' mogen ondergaan

. Ik heb geleerd met hem om niet te reageren op die onnozelheid en gewoon door te doen, alsof er niets gebeurd is en het goeie belonen, negatieve negeren. Die koppigheid van hem krijgt dan minder kans om de kop op te steken, ik kan het toch niet winnen met kracht.
Vandaag voelde hij aan als een bom, heb hem gewoon proberen in stap te houden aan de lange teugel en te wenden op de beenhulpen. Veel belonen als hij iets goed deed en de slechte zaken negeren. Ik heb ook een manier gevonden om mijn wendingen nog korter te maken, zonder aan de teugels te komen. Volg vooral de achterhand en probeer die te sturen met m'n beenhulpen door goed te z'n bewegingen te voelen, hij reageert hier nog veel beter op dan constant duwen van buitenbeen als ik moet afwenden..
Zou graag eens een cursus van Chris Irwin volgen, ik heb dit vooor het eerst bij hem gezien, alleen beenhulpen geven als die effectief zijn.