Gudrun schreef op zaterdag 1 november 2008, 23:05:



Hoi Gudrun,
bedankt voor je reactie.
Ik weeg zelf wel iets meer dan jullie. En ik had hier al berichten gelezen van mensen van 40 en 50kg waardoor ik me serieus vragen begon te stellen dat ofwel 1) die mensen een stuk kleiner zijn dan ik, of 2) dat die mensen dan wel extreeeem mager moeten zijn!
Maar misschien moet ik inderdaad zelf een beetje aanvoelen wat mijn pony aangeeft. Al hij is eerder van dat type dat gewoon blijft doorgaan tot hij er bij neervalt...
Ik ga het wss zelf moeten ondervinden, langzaam opbouwen, en hopelijk merk ik zelf wel wanneer we het maximum bereikt hebben.

groetjes

Aafke schreef op zondag 2 november 2008, 10:57:


Niet alleen rillingen ze, de tranen rolden er spontaan uit...
Je paardje, in de fleur van zijn leven, op zo'n rotte manier verliezen !!!! Dat dat meisje dan nog de moed heeft om haar verhaal te vertellen op bokt. Kan ergens een klein stukje verwerking zijn om alles nog is op een rijtje te zette, kweet ni...
Je weet dat je ooit wel afscheid gaat moeten nemen, en uiteraard hoop je dat hij bij je oud kan worden, daar kan ik me bij neerleggen, das nu éénmaal het leven. Maar door een stoem ongeluk ofzo, pff..

Gudrun schreef op zondag 2 november 2008, 12:17:


Oké, je geeft me weer wat moed Had al schrik dat het echt niet goed voor mijn pony was en ik mooie wandelingen wel kon vergeten. Maar dan had hij dat al wel laten merken en vermits hij altijd even vrolijk rondstapt, zal het hem wel niet te veel stoeren.
Thnx !!!!

Unartica schreef op woensdag 5 november 2008, 17:28:


Zeker! Je moet jezelf dat gunnen é.
Maar ik ben blij deze reacties te lezen! Voelde me al vreselijk dik ondanks ook een perfect normaal BMI Erg eigenlijk é, wij vrouwen... och ja. Zolang je je maar lekker in je vel voelt en nog op je paard geraakt zeker?
Mijn pony kan zeker ook nog eens een goed galopje inzetten met zijn oortjes naar voren Dus ik was mss een beetje overbezorgd... maar ja, beter voorkomen dan genezen é!

groetjes x

Ilse Bartholomeeusen schreef op woensdag 5 november 2008, 13:41:


Ik voel met je mee! Ik ga zowieso ooit zelf met een gelijkaardige situatie geconfronteerd worden, en ik hoop dat ik dan even moedig kan zijn als jij!
Veel sterkte!
Zoals anderen al zeiden: neem zeker de tijd om verdrietig te zijn!
En koester alle mooie herinneringen!

groetjes x

Nick Altena schreef op woensdag 26 november 2008, 20:56:


En hoe ver staan we intussen? Volgens een vorig bericht zijn er enkele mensen 'achter de schermen bezig' ?
Tijd begint te korten é... pfff

greets

Arabesk schreef op donderdag 11 december 2008, 21:11:


De mensen zullen waarschijnlijk NOOIT snappen waarom die pony NU AL op rust moet! Maar hopelijk hebben ze daar een beetje verstand en mag hij nu zijn dagen slijten op de weide. Gedaan met het bij elkaar trekken enzo!

greets, Kim

Heidi_Aiden schreef op woensdag 31 december 2008, 17:11:


Wel, hier was het erg rustig, vuurwerk en wat geknal in de verte (paarden stonden binnen met veel hooi en konden naar buiten kijken) ... maar dat was slechts stilte voor de STORM !!!!
Plots kreeg de "toffe" buur 50m verder, het in zijn hoofd om van die MEGA knallers af te schieten (verschoot mezelf bijna een ongeluk, was al terug met een gerust hart naar binnen gegaan maar had het licht nog laten branden in de stal en de radio harder gezet) met allerlei verschillende kleuren !!!!! Mooi, hééééél mooi : MAAR NIET HIER !!!!! Mijn 1m76-reus wist niet waar kruipen van schrik, eerst ging hij bijna onderuit. Dan dacht ik dat hij zijn stal ging afbreken en even later stond hij te bibberen op zijn benen, mijn D-pony was compleet in paniek en zelfs één van onze shetlandertjes wist absoluut niet wat er gebeurde!!!!
Ik maar aan het praten tegen hen, proberen hen gerust te stellen...
Toen het eindelijk even stil was heb ik eens goed geroepen dat het gedaan moet zijn en ze maar ergens anders vuurwerk moeten afsteken... heb er geen antwoord op terug gekregen....
Mijn groot paard ston nog steeds te bibberen van angst en dierf zijn hoofd niet meer door het luik naar buiten steken. Hij keek er met grote angst naar.
Percies alsof hij dacht 'als ik mss weer naar buiten kijk, komt er weer een hoop geknal en geflits !!'
Intussen was heel hun stal ondergemest ... heb dat er met vééél moeite uitgehaald want onze grote meneer wou liever uit zijn stal en in mijn armen springen ofzo , dan nog één seconde langer in zijne enge stal te blijven.
Kwaad ben ik uiteindelijk bij de buren gaan aanbellen om hen even attent te maken op panikerende paarden !!!! Bleek dat ze net gedaan hadden. Ze wensten me nog een 'gelukkig nieuwjaar' en dat was het .. grrrrr !!!!

Allé, terug naar de paarden. Mijn pony nam af en toe een hap hooi en ging dan naar buiten kijken. Mijn groot paard durfde nog steeds niet in de buurt van zijn buitenluik komen en was nog steeds gespannen. Heb dan maar even bij hem in stal gestaan, zijn stal terug wat op orde gelegd, hem wat aandacht gegeven. Intussen was het knallen rondom ook geminderd en leek hij terug wat meer op zijn gemak.
Lichten uit, muziek uit, en ben een uurtje later nog eens gaan checken. De rust leek terug gekeerd.
Gezellige avond toch, overgang van oud naar nieuw ?!?

Wel, ik hoop dat er bij de rest onder ons geen ernstige dingen gebeurt zijn en wens iedereen een gelukkig & gezond (paarden-) jaar !!!!
Slaapwel !

Kim DS schreef op donderdag 1 januari 2009, 2:38:


Dat roepen heb ik buiten gedaan, tegen mijn buurman! Niet tegen de paarden uiteraard!
(om misverstanden even te vermijden )

Spirithorses schreef op vrijdag 22 mei 2009, 11:20:


2 hele mooie, en gezond uit ziende paarden !!!! veel plezier gewenst met hen !

groetjes x

Hoi!

Ik heb al wat zitten zoeken op het forum, en heb daar min of meer wat antwoorden gevonden, maar toch wil ik de vraag nog eens stellen:

Sinds een week of 2, likken enkele paarden aan zand in de paddock. Ze eten er niet echt van, ze beginnen gewoon een beetje te grond te likken. Dit duurt altijd maar even.
Het is de eerste keer dat ik weet dat ze dit doen.
Niet alle paarden doen dit trouwens, nochtans krijgen ze allemaal hetzelfde eten, water, ... .
Ze staan wisselend op de wei en in de paddock (om te bekomen van een nogal vette wei, al is ze al minder vet dan een maand geleden).
Ze hebben ook de beschikking over likstenen maar ze komen er niet echt aan. Kan het nu zijn dat ik andere likstenen moet kopen dat ze die misschien wel gaan gebruiken om eventuele tekorten aan te vullen? Kunnen jullie tips geven welke ik best aanschaf?
Of al ineens bloed laten trekken om eventuele te korten na te kijken?
==> met een beetje schrik dat ik van de DA een hoop poedertjes krijg om te geven die me veel geld gaan kosten...maar dan weet ik wel de oorzaak misschien... pff, dilemma !!!!

Ik hoor graag jullie meningen en ervaringen!

Groetjes,
Kim

sibyl de jager schreef op vrijdag 5 juni 2009, 10:56:


Mijn eigen schuld misschien om op dit forum met de "natuurlijke, alles beter wetende goden" , een foto te plaatsen waarop mijn pony in een stal staat... Anderzijds, als je afgaat op één foto en zo snel je conclusies trekt, vind ik dat erg naief, maar soit.
Toch even ter verduidelijking: ik ben inderdaad ook begonnen met de vreselijke gedachten dat paarden best wel een hele dag in een stal konden staan. Intussen is mijn denkwijze veranderd en staan de paardjes een hele dag buiten op de wei of in de paddock. Mijn pony draagt nu zelfs CONTINU een deken, nl. een exzeemdeken Wou dat het niet nodig was, maar anders schuurt hij zijn manen er helemaal af!

Piet schreef op donderdag 4 juni 2009, 23:32:


Bedankt voor je reactie Piet!

Wel raar dat blijkbaar meer paarden dit doen nu...

groetjes

joop schreef op zaterdag 6 juni 2009, 9:08:


Hier zit er ook wel wat klei in de grond, paarden gaan ook altijd naar zelfde plaatsje. Maar zoals de meesten hier zeggen, gewoon laten doen. Zolang ze geen kilo's zand opeten, er rond bijlopen en hun vacht blinkt, kan het waarschijnlijk geen kwaad.
Weeral een zorg minder

Bedankt om juliie ervaringen en reacties te delen

groetjes,
Kim