Wil schreef op woensdag 5 november 2008, 14:57:
...KNIPPERDEKNIP...>
> Ik wordt er zo onderhand niet goed van.... echt niet.
> Ik hoef even niet meer....
>
> Wil.
Same here...
In de Algarve rijdend in ons huurautootje hond langs de kant gezien... (Heb radar voor dit soort dieren). STOP! Wout mag weer zo veilig mogelijk op de rem gaan staan. Hond onder de schurft en weet niet wat allemaal. Denk ook vlooienallergie. Broodmager. Viel me mee dat hij niet weg stoof. Super onderdanig. Hadden nog wat brood en water in de auto. Brood nat gemaakt en hond opgevoerd. Daarna telefoontje met ons logeer adres. Mocht hem niet daar mee naar toe nemen wegens ziektes maar ze wist een Duitse vrouw in die contreien die een asiel runde. Wilde hem daar mee naar toe nemen, desnoods voor een dodelijk spuitje. Wil hond gaan pakken is hij al verdwenen, weer op weg naar..... Kon hem niet meer vinden helaas.
La Palma, Canarische Eilanden. Huis gehuurd aan de rand van de 'beschaving' eindje tegen de bergen op, erachter niets dan wildernis. Hoorde continu een hond ergens in die wildernis blaffen en janken. HUP! Elza's radar treedt weer in werking!
Even op onderzoek uit... Kilometertje verderop een grot in de berg met grote ijzeren deuren ervoor. Daarachter het geblaf en gekef van verschillend decibel, dus allooi. Kon ik niet bij, was afgesloten.
Maar de hond die ik had gehoord bleek tussen de struiken te leven aan een ketting van een meter. Wel een oude kist als onderkomen. Een schaars bewijs van eten in de vorm van een enkel leeg blikje of een kluif.
Met in mijn achterhoofd een alarm belletje van: pas op! Hij kan aggressief zijn... Toch niet kunnen laten om contact te maken. Hond kruipt door het stof als ik hem rustig nader. Kijk hem ook absoluut niet direct in de ogen.
Ik mag hem aaien, staart tussen de achterpoten, oren plat en plat op de grond. Als hij erin had kunnen verdwijnen had hij het gedaan!
Even zien.... Halsband zit met ijzerdraad vast aan ketting. Even peuteren hoor! Zo, Los. Hond mee naar huis. Heb de volgende uren wel met het zweet in de bilnaad gezeten, en niet alleen van het mooie weer daar!
Hond zeer onzeker bleef maar blaffen. Alleen als ik bij hem kwam zitten werd hij iets rustiger. Ik zag in gedachte de eigenaar al komen, gewapend met geweer.
Hond was het type wat daar voor de jacht gebruikt wordt: middelgroot, bouw van een hazewind. Op het vaste land (Spanje is het moederland) vind men ze nog wel eens opgeknoopt aan een boom, nadat ze niet meer nodig zijn. (Zus en zwager wonen in Spanje) Ze hebben ook een naam maar ben vergeten wat...
Had onze hostess van onze reisorganisatie namelijk gebeld. Heeft daar een huis en trekt zich het lot van deze honden aan. Zij kon hem pas na het werk 's avonds op komen halen. We hadden beneden aan de rand van de stad afgesproken.
Eigenaar hond gelukkig niet op ons nek gehad en de hond in de auto (zijn ze gelukkig wel gewend) naar 'beneden' gebracht. Daar over gezet in haar auto.
Volgende morgen belde ik haar om te vragen hoe het ermee ging. Bleek hij na zich lekker vol gegeten te hebben aan het blikvoer, 's nacht over de omheining (zij had al 2 honden) ontsnapt te zijn.
Tsja......
Warboel
