Lineke schreef op zondag 16 november 2008, 0:18:


bedankt voot jullie reacties! en bij noringer ( whoops) bedoelde ik eigenlijk ook noriker. zoiets had ik idd ook in gedachte lineke.

Ik had overgens juist geleerd dat deze rassen wel behoorlijk sterke rug en benen hadden en dat vierkante en compacte klopt ook ja. Maar ik dacht dat grote ( hoge ) paarden juist weer wat minder gewicht konden dragen.

Weten jullie trouwens of het waar is dat een fries ondanks zijn grove bouw en grote spieren niet veel kunnen dragen i.v.m een zwakke rug?

Hallo ik volg de discussie over het wel of niet natuurlijk bekappen al een hele poos en persoonlijk ben ik VOOR omdat het allemaal zo logisch lijkt en de resulaten er ook naar zijn.

Nu ben ik benieuwd hoelang er al ervaring mee is. Zijn er zeg maar harde cijvers? dat je kunt zeggen dat een paard die al 15 jaar natuurlijk bekapt is minder last heeft van hoefziektes beter presteerd etc.

los van de resultaten op korte termijn.

Alvast bedankt.

Janneke martens

Dank voor jullie reacties! jullie hebben inderdaad wel reuze gelukmet zo'n flinke wei.

Het lijkt me gewoon voor een paard ook intressanter meer ruimte te hebben los van dat het nodig is om lekker te kunnen grazen.

Er zitten idd ook wel voldoende voordelen aan dit adresje erg lastig ... maar ik ga denk ik toch maar wat meer rondkijken voor meer ruimte.

AMA schreef op zondag 16 november 2008, 12:39:


Bij die 135 zit dan niets inbegrepen alleen die 4000 m2 bak en stal dus hooi en stro en alles zelf en ik moet ook zelf zorgen dat ik de mest kwijtraak

eddy DRUPPEL schreef op zondag 16 november 2008, 1:56:


ja leuk zag het naderhand ook, verder niet bepaald charmant om het over dyslectie en aanverwanten te gaan hebben.
Had dit forum toch iets wat anders ingeschat jammer.

Zijn er behalve de heer druppel wel mensen met kennis die hier wat over kunnen vertellen?

Groet Janneke.

Bedankt voor jullie reacties

Ik was met name erg benieuwd naar cijfers en feiten omdat me het lijkt dat het dan moeilijk meer te negeren valt door de regioliere hoefsmid en leerinstanties.
En ik kan inderdaad weinig vinden over slechte ervaringen met natuurlijk bekappen.

Ik had mischien niet zo fel te hoeven reageren en zal dat humor zijn waar ik nog aan moet wennen, toch vind ik het niet nodig om op een forum waar ik graag met mensen wil praten over hoe je zo paardvriendelijk en prettig met paarden omgaat de discussie moet aangaan of ik dan wel of niet last heb van dyslectie. Totaal overbodig.

Groet Janneke.

Nils Vellinga schreef op zondag 16 november 2008, 21:22:


Ik denk met name aan dure operaties door ongevallen botbreuken en dergelijken.

Ik weet trouwens niet hoe het zit met chronische aandoeningen, heeft iemand daar ervaring mee? Daar zal neem ik aan ook wel een kostengrens aanzitten.

En kun je je paard overgens wel verzekeren als je hem natuurlijk laat bekappen? Of is dit intussen allemaal erkend?

Groet Janneke.

Hallo Paardenliefhebbers,

Ik zit er aan te denken om mijn toekomstige paard niet te verzekeren. Maar gewoon maandelijks geld weg te leggen.
Nu moet ik wel ongeveer een indicatie hebben hoeveel geld ik maandelijks aan de kant moet leggen.

Daarom ben ik benieuwd wat jullie ongeveer in 1 jaar kwijt zijn aan veeartskosten.

Groet Janneke

.

Bedankt voor jullie reacties.

Over het algemeen zijn de jaarlijkse kosten dus wel te overzien los van de eventuele nodige operaties na bijv. ongevallen.

Mijn punt is idd ook een beetje van tot hoever ga je, persoonlijk heb ik best wel wat over om een paard de juiste behandeling te bieden. Maar de kosten kunnen ook echt torenhoog worden. Zelf ben ik van mening dat je ook alleen paarden kunt houden als je een flinke nood spaarrekening hebt.
Maar toch.. hoeveel paardenmensen zouden daadwerkenlijk een noodfonds van 20.000 plus hebben?

Ik ben als jong meisje " verliefd" geworden op paarden en sindsdien altijd paardgereden en paarden verzorgt ( verzorgpony's, huurpaarden)
Ik heb wel altijd de oude reguliere manier geleerd van paarden benaderen en behandelen maar dat was eigenlijk altijd wel behoorlijk natuurlijk en paardvriendelijk, als kind vond het idee dat je paarden alleen met bit kon berijden altijd al een raar gegeven ( hebben paarden er wel echt plezier in als ze soms zo ruw tot dingen gedwongen worden), dus heb ik voor mijn gevoel zelf altijd een beetje een eigen natuurlijke manier op na gehouden.

De meeste dingen die beschreven worden in de nh methodes vind ik zo vanzelf sprekend en logisch en heb dit zelf ook altijd toegepast.
op 12 jarige leeftijd gestopt met dressuur rijden op een manege en( verzorg) paarden zo gaan berijden , leren en verzorgen waarvan ik het idee had dat de paarden er minstens zoveel plezier van hadden als ik door simpelweg te kijken -naar hun lichaamstaal dus lekker recreatief buitenrijden zwemmen etc zonder bit en vaak zonder zadel. Ik heb altijd het idee gehad dat het wel goed zat tussen mij en paarden en mijn natuurlijke gevoel hen te begrijpen.

Sinds een jaar ben ik mij gaan verdiepen in de officiele natuurlijk paardrijden natural horsemanship methodes. Allereerst omdat dit ontzettend aansluit op mijn gedachtes en ideeen, en dit erg goed voelde.

10 boeken en verschillende manieren verder ben ik al mijn zelfvertrouwen kwijt en heb geen idee welke ik moet kiezen.
Inprincipe sta ik achter basis ideeen de relatie tussen jou en het paard zo natuurlijk en pretig mogenlijk maken maar bij sommige methodes en leermeesters staan bepaalde gedachtes pal tegenover elkaar.

-Kom ik mij een hoofdstuk over leiderschap ga ik bij elke feit en tip na hoe de andere methodes dit ook al weer deden,
volgens parelli door middel van games
bij roberts door middel van een zogenaamde join up en
hempfling doet het weer anders.

-Nog een voorbeeld: een paard dat zijn lippen likt en een smakkend geluid maakt nadat er iets van hem is gevraagd.

Parelli zegt het paard likt nu aan zijn lippen en maakt smakgeluiden hij denkt na is geconcentreerd en verwerkt het.
Een ander zegt bij het zelfde" het paard probeerd zich nou zo onderdanig mogenlijk op te stellen en vraagt om genade.
Roberts zegt:" Het paard wil nu onderhandelen en geeft zich over".

zo stuit ik bij verchillende onderdelen van dingen leren aan je paard op verschillende manieren.

De 1 vind ik wel wat prettiger dan de ander
hempfling vind ik een beetje afdwalen en erg filosofisch en hij werkt met name met moeilijke hengsten ( wat ik niet van plan ben)
Monty Roberts is wel erg van de oude stempel en ik vind niet alles wat hij doet heel paardvriendelijk Ik geloof dat zo'n join up ook vooral zin heeft bij paarden die nog nooit met mensen te maken heeft gehad.
En parelli is weer zo comercieel maar wel het meest duidelijk.

welke meester of methode heeft jullie geinspireerd en hebben jullie van geleerd?

Kan iemand mij adviseren want ik vind het heel moeilijke een juiste keuze te maken en bestaat er niet een methode die alles een beetje samenvat van verschillende methodes bij elkaar?

Bedankt groet: Janneke