Mooi artikel Frans! En zelf een steen fabriceren, dat lijkt mij net iets voor jullie toch?

Nu ik hier de bloeduitslagen van de paarden binnen heb weet ik dat ze weer (alle drie) tekort aan koper en zink hebben. Hoe het komt weet ik ook: teveel ijzer in het hooi. Hebben jullie ideeen over specifiek enkel koper-zink toevoeging? Los van de equilife F4F?

Vitamine E is dankzij jullie supplement nu wel goed, en bij Cesar is Selenium zelfs aan de hoge kant, dus die krijgt een tijd geen vit E/Sel meer.

Vriendelijke groeten,
Nathalie

Ja, kleine veulens worden groot... Nadat ik terugkwam uit Amerika ben ik met Huppel-de-grote-jaarling echt met Parelli gestart. Mét beloningswoord (goed of goedzoo) en voer. Eva, Esther VL en Rita hebben gefilmd (Thanks!) en ik ben zo apetrots op mijn kleine Huppelkonijnpluisje dat jullie allemaal mogen meegenieten:

http://www.youtube.com/watch?v=43MUgVrTZeE

Frans Veldman schreef op donderdag 20 november 2008, 21:38:


Frans (en Ilona), heb je gezien wat we als speelbjecten gebruiken ipv. ordinaire kegels? De lege equilife F4F emmers! Hengsel eraf en deksel erop. Daarom dat ik die blijf bestellen natuurlijk!

Sieta schreef op vrijdag 21 november 2008, 12:47:


Mama Lolita is euh... ik weet het niet zo goed... 1m65-1m70? Papa Warkant is een grote man ook maar stond toen ik hem zag ook wel op hoge hielen en ijzers, dus kan ik ook niet goed schatten.
Huppel is nu al even groot als nonkel Cesar, en scheelt nog maar 10-15cm met mama. Dat belooft!

Herman schreef op donderdag 20 november 2008, 22:19:


Herman,

Mijn frank valt nu pas... is Veldre plots ontkleurd of staat er een ander paard naast uw naam?

Groetjes,
Nathalie

van lennep schreef op vrijdag 12 december 2008, 13:32:

Hoi Es,

Wat een bedoening allemaal op de kliniek hé? Maar goeie afloop mogen we hopen? Blij dat ik weer eens tijd heb om bij te lezen! Ik vind het super te lezen hoe cool Namkje én jij het allemaal doorstaan hebben. Leve de voorbereiding hoor!

Ik weet verder niks van gewrichtsoperaties, dus kan je niet helpen met het waarom van de stalrust ed. Jij weet er meer van denk ik.

Dat door de achterhand zakken heb ik ook al gezien bij verschillende paarden wanneer de staart in koud water werd gewassen (manegetijd...). Met temperaturen heb ik het niet gehad. Ik heb zelf een touwtje om een thermometer gebricoleerd, ik zou het anders te eng vinden! Verder warm ik em op en gebruik ik vaseline, dat helpt ook wel denk ik.

Succes verder en groetjes,
Nathalie

Katja Goovaerts schreef op donderdag 4 december 2008, 17:40:


Katja,

Alle medeleven van hieruit ook... ik zie dat het al even geleden is nu en ik hoop dat je vooral de mooie herinneringen overhoudt en dat het verdriet kan slijten. Filas was een mooi lief paard, ik herinner me hem van de speedclickerdemo op de poedertoren.

Sorry voor de late reactie, ik lees het nu pas. Ik vrees trouwens dat er in de laatste maanden nog paarden van het forum zijn verdwenen, ik lees toch ineens bij sommigen andere namen van paarden dan voorheen... Mijn medeleven gaat naar hun ook uit natuurlijk.

Nathalie

Katja Goovaerts schreef op donderdag 4 december 2008, 17:40:

Katja,

Alle medeleven van hieruit ook... ik zie dat het al even geleden is nu en ik hoop dat je vooral de mooie herinneringen overhoudt en dat het verdriet kan slijten. Filas was een mooi lief paard, ik herinner me hem van de speedclickerdemo op de poedertoren.

Sorry voor de late reactie, ik lees het nu pas. Ik vrees trouwens dat er in de laatste maanden nog paarden van het forum zijn verdwenen, ik lees toch ineens bij sommigen andere namen van paarden dan voorheen... Mijn medeleven gaat naar hun ook uit natuurlijk.

Nathalie

Hier ook dankbare paarden! Met Cesar en later ook Lolita heb ik op verschillende stallen gestaan, telkens op zoek naar meer weidegang, de paarden aan huis was altijd de droom, en nu staan ze alletwee buiten, met een knappe jaarling dochter erbij. Ik wist wel dat ik ze 24/7 buiten wou, maar door jouw site ben ik in dat besluit gesterkt en gesteund. En vooral de informatie over voeding, en over de hoeven, dat was voor mij echt heel waardevol!

Thanks!
Cesar
Lolita
Huppel

en Nathalie

Ilona Kooistra schreef op woensdag 24 december 2008, 9:58:


Jullie halen terug een heel interesant punt aan. Iedereen in mijn omgeving kijkt nu al verwonderd dat ik nog niet op Huppel zit... Ze is toch immers al groter dan een hoop andere paarden waar mensen opzitten? De paardenvrienden weten dan wel dat ik nog even moet wachten, maar langer dan drie jaar? En, waarom doe ik dan niet zoals de overbuurman en fok ik aan haar twee jaar nog eerst een veulentje bij Huppel? Als ik immers toch moet wachten tot ze drie is om er op te rijden? Dan is ze tenminste nog nuttig, want ik kan er toch niks mee doen als ik niet kan rijden hé?

... en ik maar telkens uitleggen dat ze pas echt volgroeid zal zijn aan zeven jaar (of is het acht? of zeven voor een merrie?). Maar ik weet ook nog niet hoe lang ik dan wel wil wachten. Tot haar zeven vind ik dan ook wel lang. Ik hoop maar dat het zal gaan als met het spenen (dat ik aan negen maand heb gedaan), dat ik zie dat ze er klaar voor is. Maar dat is wel errug subjectief weeral, nauwelijks verschil met de mensen die ook 'zien' dat een tweejarige quarter al helemaal klaar is. Ik weet dat ik bij de jonge hengst van een vriendin was, drie jaar en net gestart, en dat ik die echt nog een babylijf vond hebben.

Nathalie

Ja, het is sterker dan mezelf, hier is nog een filmpje van Huppel, de geweldige jaarling waar je een hoop lol mee kan hebben zonder er op te moeten rijden

http://www.youtube.com/watch?v=fkMwJoBDKUc

riafri schreef op donderdag 25 december 2008, 18:37:


Fijne kerst- en eindejaarsfeesten gewenst! Gezondheid, geluk, liefde, en vooral veel paardenvreugd!

Nathalie

Isabel van der Made schreef op donderdag 25 december 2008, 18:01:


OOoooohhhkeee...

Heel erg bedankt natuurlijk wel Isabel (en andere schrijvers), zoiets lezen doet natuurlijk wel deugd... Maar zoveel lof verdien ik écht niet hoor. Nog regelmatig twijfels, en na een mindere sessie mijn trainingsplan weeral aanpassen, en het ergste: Lolita die nog steeds soms weg wandelt als ze zadel of halster ziet. Maar niet altijd! En soms, juist nadat we echt wel intensief gereden hebben, dan komt ze nadien bij mij staan terwijl ik uitmest, laat de andere paarden en het hooi voor wat ze zijn en dan denk ik dat het misschien wel nog meevalt wat ik haar allemaal aandoe.

... voetjes weer op de grond,
Nathalie

lies zondag schreef op donderdag 25 december 2008, 14:53:


Ja! Ik heb er nog eentje, van mijn Cesarke, mijn eerste paard, gekocht van de manege, in zijn derde leven momenteel (na beenoperatie, slokdarmverstopping en koliekoperatie) en ongeveer twintig jaar oud nu. Met hem ben ik jaren geleden met clickeren en vrijheidsdressuur begonnen, zonder les, gewoon uitproberen, dus ook zonder veel nuttig resultaat, en niet mee verder gedaan. Een paar maand geleden heb ik dan een clinic bij Nathalie Penquitt gevolgd (met Lolita) en nu zijn we weer begonnen!

http://www.youtube.com/watch?v=V1AivDDsmR4

Omdat hij natuurlijk bijna continu uitschacht heb ik er een toepasselijk muziekje opgezet