Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 21 november 2008, 16:10:


Ik zag het wel direct hoor!! (mannen, pff ) Vond het heel geinig bedacht van je Weer wat anders dan je schoonma een emmer geven voor de was-sopjes

Lineke schreef op vrijdag 21 november 2008, 18:22:


Wij hebben het hier vandaan: http://www.puinrecycling.nl/puinrecycling.nsf/0/296BE5470A58675FC1256E4E00586D77?OpenDocument

Ze hebben het in twee formaten, tot 2 cm en tot 4 cm. Vorig jaar hebben we een stuk laten doen met stenen tot 2 cm. De reden daarvoor is dat je mest dan gemakkelijker weghaalt zonder dat de stenen ook meegaan (de kleinere steentje vallen gewoon door de mazen van de mestvork). Dit jaar hebben ze niet gevraagd welke maat ik wilde en kwamen ze aanzetten met grote stenen (officieel tot 4cm maar daar zit ook echt wel groter spul bij). "Ach, is tenminste echt een hoeventraining" dacht ik dus we hebben het zo gelaten en weer een extra stuk verhard.

Mest ruimen is in het begin wat lastig maar het wordt na een tijdje hard (harder) en dan wordt het echt een soort plaat (daarom zakt het ook niet gauw weg in veen). Als het harder is geworden na een paar weken is het mestruimen dus ook niet zo moeilijk meer. Het wordt hard omdat het een mengsel is van gebroken beton met (grof) grind. Alleen grind blijft zacht en wordt geen plaat.

Let wel op met paarden met nog gevoelige hoeven. Onze paarden hebben er ook even aan moeten wennen maar dat ging heel snel en het gaat nu heel goed. Met uitzondering van Baladeika, die vindt het nog steeds niet zo fijn, maar ze staat ook niet permanent op het stuk waar het is gelegd dus krijgt ook niet echt training, zij had ook hele slechte hoefijzerhoefjes. Zij heeft door deze stenen voor de allereerste keer in haar leven een hoefzweer gekregen omdat ze er in een gekke bui veel te hard overheen rende (leermoment voor haar).

Op het filmpje (8 nov) zie je het pad. De zijkanten van het pad zijn niet bedekt met stenen, je ziet aan de sporen dat de paarden er eerst naast liepen. Dat was toen ze nog moesten wennen aan de grofheid van de stenen. Inmiddels lopen ze dus liever gewoon over het pad : http://www.youtube.com/watch?v=2nt06WCn31U

Geen enkel paard heeft trouwens ook maar een minuut hoeven wennen aan het kleinere grind, dat vonden ze allemaal direct vanaf het begin prima lopen.

Voor hoeventraining bij paarden die geen overgevoelige hoeven hebben raad ik dus zeker het grove spul aan. Heb je paarden die net van de ijzers af zijn dan kun je beter het fijne nemen.

We hebben twee kuddes, de voorste loopt nu voor een groot deel op het menggranulaat. Ze staan daar de hele dag op en nog steeds (vorig jaar ook) zakt het nergens verder dan een paar cm in. Op de meeste plaatsen zakt het helemaal niet en is het gewoon echt altijd droog, zelfs als het echt erg regent! Nou als je weet dat ze er de laatste tijd voor het was gelegd echt 25cm inzakten is dat dus geweldig.

Fotootje:

Op de foto (8 nov) zie je het gedeelte van vorig jaar waarbij we op een deel dit jaar nog wat hebben gelegd.

Close-up van het pad (8 nov) (allemaal met de grote stenen):



Peter Donck heeft er vraagtekens bij omdat er beton in zit (daarom wordt het ook een soort plaat). Hij zegt dat het teveel aan de hoeven vreet om een paard er fulltime op te laten lopen. Ik heb een aantal keer beton aan mn handen gehad en inderdaad, dat vreet. Zijn bezwaren las ik pas toen het bij ons al voor de 2e keer was gestort dus dat was te laat. Ik houd het in de gaten en ook al staan de paarden er nu al maanden op, ik zie niks raars aan de stralen. Ik kan me echter wel iets bij zijn redenatie voorstellen. Als jullie willen kan ik morgen wel even wat foto's van de onderkant van de hoeven maken.

Nils Vellinga schreef op vrijdag 21 november 2008, 23:06:


Als het paard met hoefschoenen heel goed zou lopen dan is daar niets mis mee, en is het zelfs heel nuttig om ze aan te schaffen en te gebruiken. Beweging is genezing....!

Het paard dat zo gevoelig is moet op een goede ondergrond staan, gewoon weidegrond, zand en evt rubber matten. Geen steentjes en dergelijke, dat is voor zo'n paard nog geen training maar een zinloze marteling.

Is het paard wel goed bekapt eigenlijk? Want het is behoorlijk uitzonderlijk hoor, dat een paard echt heel erg gevoelig is op alle ondergronden...

Je zou foto's kunnen maken zodat we er naar kunnen kijken en misschien van afstand tips kunnen geven. Niet dat je daar alles mee dekt, lang niet, maar het kán helpen.

ElkeW schreef op zaterdag 22 november 2008, 11:27:


Bij ons zat er wel iets van metaal en glas in, maar dat vis je er zo uit. Ik heb geen aanwijzingen gevonden dat er geverfd spul in zat, laat staan asbest o.i.d. Het is al met al behoorlijk zuiver bouwpuin. Zal in België wel heel anders kunnen zijn, daar is eigenlijk alles ranziger dus wellicht het bouwpuin ook. Slordige Belgen In België is het geloof ik ook een stuk goedkoper.

vagebond schreef op zaterdag 22 november 2008, 15:12:


Meestal richt een DA alleen maar meer schade aan. Vaak is geduld hebben en het dier te tijd geven om gewoon zelf te genezen het beste hoor...

Piet schreef op zaterdag 22 november 2008, 20:10:


Goed gedaan Piet. Karen, het is een goed besluit om niet zelf echt in de straal te snijden. Als je daar geen geoefend oog in hebt zie je niet of je in de straal (eelt) snijdt of in het leven.

Altijd weer interessant om te zien wat een verschil het maakt of een paard een geoefende straal + straalkussen heeft of een luigemaakte, passief geworden straal + straalkussen. Het eerste paard kan heel goed met een in rust 2 of meer mm uitstekende straal lopen, het tweede heeft dan pijn.

Met tijd, geduld, goede ondergrond, bekapping, training krijgt ook het 2e paard stralen waar hij weer wat mee kan.

Het is wel zo dat je na de initiële bijsnijding van de straal, deze daarna beter met rust laat. Waarschijnlijk groeit het niet te hard weer terug als je zorgt voor regelmatige beweging en niet alleen op zachte weidegrond. De straal moet namelijk mooi uitharden, ieder keer bijsnijden maakt dat hij nooit goed gewend raakt aan steentjes (je haalt dan als het ware de geoefende eeltlaag weg ). Dus: nu niet iedere keer automatisch die straal wat bijsnijden omdat je bang bent dat hij anders gevoelig wordt. Alleen nog een keer bijsnijden als hij inderdaad weer gevoelig wordt doordat die straal te lang is.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 22 november 2008, 23:44:


Heer Druppel, ranzig betekent geschifte boter, je weet wel als ie warm is geweest. Net Belgen inderdaad

Hehehe ff serieus: ik heb toch de indruk dat België het minder nauw neemt met bepaalde dingen dan NL. België is vies en België is slordig in vergelijking met NL. Ik geef daarmee geen waardeoordeel, want ik veracht de Nederlandse "netheid" op bepaalde punten!

Spirithorses schreef op zondag 23 november 2008, 10:08:


Nou dan toch liever 2 scheppen pulp dan 1 schep pulp en 1 schep muesli. Muesli is geen paardenvoer. Het staat hoog in de glycemische index, ik zou geen enkel voordeel kunnen noemen. Als een paard te weinig mineralen etc krijgt omdat het te weinig hooi kan eten, op dieet is, of niet goed hooi krijgt, dan kun je dat beter niet aanvullen met muesli o.i.d. hoor...


Klopt, niet teveel geven. Slecht voor paardenmaag, die stroomt als het ware over. Hele emmer pulp per dag is niet zoveel, het zwelt giga op dus echt veel voer je dan nog niet. Je moet het alleen niet in één keer geven.

Arabesk schreef op zondag 23 november 2008, 9:50:


Maar dan in dit geval wel de simpele comfortpads, niet die met straalpadding want dan krijgt de straal nog meer druk (is juist bedoeld voor weggerotte, weggeschimmelde, weggedrukte stralen). Bedoel jij ook, denk ik?

4bozzza schreef op zondag 23 november 2008, 11:49:


Maar we hebben het nu niet over de topic strater maar in het algemeen, he?

Ilona Kooistra schreef op maandag 24 november 2008, 17:12:


wel handig trouwens: http://www.easycareinc.com/Other_Products/Comfort_Pads.aspx

eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 november 2008, 19:11:


He NEE he.... gátverdamme wat erg. Heel veel sterkte :'-(

Eng, om van een paard (of welk dier of mens dan ook) te houden........

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 25 november 2008, 19:33:


Dat is gek Eddy. Door het hoefmechanisme horen die plakken sneeuw er gewoon onderuit te vallen.

Hebben ze goede ruime hoeven? Bekap je ze vaak genoeg / laat je ze zoveel bewegen dat de hoefwand mooi gelijk loopt aan de zool? Geen erg lange (hoef stijver makende) steunsels?

Ik ken het sneeuwprobleem maar al te goed van vroeger en vind dat nou juist altijd zo'n groot voordeel van natuurlijk bekapte blootsvoetse paarden, dat je gewoon zonder problemen door de sneeuw kunt rijden.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 25 november 2008, 22:10:


Ik wist niet of je het over jouw eigen paarden had, dat staat er nl niet. De paarden hier hebben geen platvoeten hoor. Khani heeft bv best diepe holle hoeven. Maar geen vastzittende troep. Of t nou sneeuw is of ijs/smeltwater.... Loopt overigens ook als een kievit over de stenen

Ben wel benieuwd waarom het nou met de hoeven van jouw paarden niet lukt.. wat is de ervaring van andere mensen hier op het forum met blootsvoetse paarden?

Esther schreef op dinsdag 25 november 2008, 23:52:


Heel veel sterkte Esther! Dit moet heel moeilijk zijn, ik hoop zo dat ze goed opknapt!