> Maar echt competitiedrang is dat nou ook weer niet naar mijn
> mening. Het gaat niet zozeer om het winnen, maar om het spel.
>
> Frans
Ben ik met je eens met uitzondering van de "competitiedrang" bij de rangorde
als leidende hengst en dus claimen van de merries.
Ik vind tevens dat de paarden zoals wij zij houden niet vergelijkbaar zijn met de wilde paarden. Een paar hectare met weinig impulsen van vijanden en massa's voer en drinken op maximaal 10 minuten loopafstand geeft een massa aan energie die dan via het gekke uurtje in de schemer wordt weg gerend of gespeeld.
Een wild paard verbruikt het liefst zo weinig mogelijk energie dus rent enkel bij noodzaak. Bij aanval zal dit zijn: tot soortgenoot is gepakt of zelf gevangen. Het is ook typisch gedrag van een paard dat hij/zij stopt na maximaal een paar honderd meter om te zien waar hij van schrok. Het doorkletteren doet hij enkel als de achtervolging nog gaande is b.v. met verkeer of b.v. hond achter zich aan of ruiter of koets waar hij zich niet van kan verlossen. In een enkel geval door steeds opnieuw komende impulsen b.v. bij vuurwerk of in verkeer steeds opnieuw confrontaties.
Ik vraag me af in hoeverre en hoe vaak en hoe lang paarden draven of galloperen
in de natuur. Is daar zover iemand dat weet onderzoek naar.