Anja Seijn schreef op zaterdag 22 november 2008, 20:52:


Hoi Anja,heel herkenbaar dit....zo liep ik 12 jaar geleden ook,telkens kijken,niet rustig in huis kunnen zitten,doe ik het allemaal wel goed???
Gaat over maar duurt even.

Mijn 6 paardjes lopen altijd buiten ,

krijgen om 8 uur 4 dikke plakken hooi met wortels

om 13,30 weer 4 dikke plakken.

om 16,30 weer 4 dikke plakken met wortels.

om 22,30 weer 4 dikke plakken met wortels.

tijden veranderen wel eens maar niet te veel i.v.m. de shetten die toch optijd moeten eten.

In het voorjaar en het najaar wanneer ik merk dat ze een nieuwe vacht gaan aanmaken krijgen ze tijdelijk 1x per dag wat basisbrok met scheutje olie erdoor.

Dat doe ik eigenlijk omdat ik geen weiland heb en ik bang ben dat ik ze tekort doe.

Verder hebben ze likstenen en het hele jaar door wilgentakken.

Ze krijgen verder eigenlijk nooit brood of ander restafval.

En ik kreeg onderlaatst bij een paar foto's in het fotoalbum als commentaar dat ze veeeels te dik waren.
Valt volgens mij en de dierenarts die ik het meteen gevraagd heb met enten wel mee gelukkig.
Ze kunnen voor de winter wel buffer gebruiken om een goed vacht te maken.

Groet Conny

marianne laenen schreef op zaterdag 22 november 2008, 21:10:


of ze doet in paddo's!!!!

Anja Seijn schreef op zaterdag 22 november 2008, 21:12:


Oh,ik deed in het eerste jaar zowat geen oog dicht,hoorde s'nachts de paardjes de stallen in en uitlopen,....zouden ze uitbreken,.....zijn ze koliekerig,...ga zo maar door,ik hoorde ieder geluidje.
Dan overdag naar mijn werk en was weer blij als ik thuis kwam en ze zag staan.
Als ze lagen dacht ik oh,toch geen koliek...lagen ze gewoon heerlijk te dutten.

Als een paard ziek is laat het zijn koppie vaak hangen,gaat liggen en kijkt telkens naar de buik en wil rollen(koliek).
Of komt niet wanneer de anderen wel komen om te eten.
Het vacht staat dan vaak open en de oren zijn erg warm.

Ga je ze telkens wat geven dan gaan ze dat uitbuiten om te bedelen,dus telkens als ze je zien misschien hinneken eo schrapen met been en rondrennen van ongeduld.

Piet schreef op zaterdag 22 november 2008, 21:22:


zo,dat is van mij en daar zal niemand meer van eten,doet mij denken aan mijn oom die tijdens het eten in een restaurant zijn gebit naast zijn bord legde en sommigen hun toetje niet meer hoefde en hij welzeker

marianne laenen schreef op zaterdag 22 november 2008, 21:46:


!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Arabesk schreef op zondag 23 november 2008, 9:40:


Ik weet wel dat persoon van stokoud paard die het voer niet meer kon malen met een scherpe heggenschhar het hooi knipte!!

Nils Vellinga schreef op zondag 23 november 2008, 11:01:


OVERBELASTING !!!????

Geertje schreef op zondag 23 november 2008, 14:43:


Hoi,wat jammer en niet makkelijk,
Ik zou hem niet proberen aan te raken maar wanner hij eet bij hem gaan zitten,je klein maken en hem alleen uitnodigen jou aan te raken.
Hij geeft wel aan wanneer het mag.
Niet alleen tijdens eten maar ook zomaar eens met wat lekkers in je zak,laat hem maar brutaal worden en alleen geven wanneer jij het goed vind.
Mocht je hem toch een keer willen proberen aan te raken dan of bij de schoft zachtjes draaibeweginkjes maken of bij de staartinzet.
Dat zijn plekken waar ze elkaar verzorgen.
Lukt het dan meteen stoppen en niet proberen aan het halster te komen want die ervaring heeft hij goed onthouden!!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 november 2008, 19:11:


VRESELIJK!!!!!!!!!!!!!!geen woorden voor,weer verdrietig nieuws....
Rust zacht Filas en Katja...vindt het heel erg voor je je kanjer te moeten missen.
Conny

marianne laenen schreef op maandag 24 november 2008, 21:12:


Ja,en je gaat verlangen naar de Hemel als daar meer lieverds zijn dan hier op de Aardbol rondlopen.
Tot wederziens schatten!!!

Katja Goovaerts schreef op maandag 24 november 2008, 22:35:


Hoi Katja,

Ik heb al jouw berichten teruggelezen en je hebt altijd met veel liefde over Filas geschreven.
Hij blijft altijd bij je,vergeet dat niet!!.
Conny

Herman schreef op maandag 24 november 2008, 22:59:


Ja Herman,je voelt je dan zo machteloos,en kunt alleen maar bidden dat het goed gaat.
Als ik ooit voor een keuze kom te staan met hele ernstige koliek bij een van mijn paarden kies ik ervoor terplekke inslapen dan naar een kliniek.
Waarom...een paard met pijn laat ik niet vervoeren om daarna in alle stres te laten opereren.
Mijn dierenarts gesecialiseerd in paarden weet dat en vindt het niet vreemd.
Het gaat niet om het geld want heb vorig jaar hondje van 14 jaar laten opereren aan verbrijzeld pootje en dat was bijna 1700 euro.
Ik wil een paard niet uit zijn vertrouwde omgeving halen en moet het zo zijn dan is het zo maar zal er wel alles thuis aan doen en laten doen wat nodig is.
Ook mijn twee shetten zijn door het oog van de naald gekropen door zandkoliek maar hebben het gelukkig gered,had ook anders kunnen aflopen.

Daarintegen kan ik ook heel goed begrijpen dat je je paard naar kliniek brengt want je wil het niet verliezen en wil er alles aan doen.
Je bent bang dat je faalt,angst,dierenarts die je voor keuze zet......heel moeilijk.

Voel mij nu ook erg leeg na het lezen van weer een nieuw drama.
Kan wel janken!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 25 november 2008, 0:58:


ze heeft blijkbaar slachtgeld nodig...sorry hoor,geld moet ergens vandaan komen.

tinne schreef op dinsdag 25 november 2008, 8:59:


Onze paardgespecialiseerde dierenarts heeft mijn hengst indertijd gewoon thuis in de paardenbak gecastreerd.
Hij vond dat het beste omdat hij in vertrouwde omgeving was en geen stres hoefde te hebben en geen onnodige beweging in trailer.
Ik moest hem daarna dagelijks afspuiten met koud water en het is allemaal prima gegaan.
Hij is nog regelmatig eerste dagen langsgeweest voor controle.
Ik ga niet snel naar kliniek,ook i.v.m. hygiene

marjolijn schreef op dinsdag 25 november 2008, 11:30:


Ik sluit mij hierbij aan,Herman in je achterhoofd zit Papillon en die herinneringen komen dan weer boven,ook heb je dit paard gekend en kon jouw paard goed met hem overweg.
Schokkend gewoon hoe je de eene dag superblij kunt zijn en de andere dag een gebroken mens.
Beter zo'n mens dan ..........je weet we!!.
Ook zal ieder paard anders in elkaar zitten net als ieder mens.
Wie weet wat er allemaal voor ellende gevonden wordt waardoor het fataal afloopt.
Misschien nog wormschade van vroeger,je weet het niet.

Misschien kunnen we een fotoalbum maken met mooie herinneringen aan overleden paarden van forum lezers????
Groet Conny