Arabesk schreef op woensdag 26 november 2008, 8:52:

Ik heb 4 speciekuipen staan, en het enige wat ik hoef te doen is alle dagen de bovenlaag verwijderen.
Tot op heden is dat altijd voldoende en hebben ze water ter beschikking.
Mijn inmiddels overleden hengstje sloeg er zelf eventueel een gat in met zijn voorbeen, of het huidige hengstje die truc ook weet, is me onbekend daar het tot nu toe niet echt strenge winters zijn geweest!

Inmiddels is het gelukt om de voorbenen te bekappen.
De achterbenen kan ik nu ongeveer een halve minuut vasthouden in voorwaarts opgenomen positie, dus nog niet ideaal voor bekappen.
Wel voldoende om in een aantal korte sessies in ieder geval alvast de wand te kunnen afronden.
Hopelijk zal ze steeds meer vertrouwen krijgen en komt uiteindelijk het moment waarop ze ook de achterbenen laat bekappen.
Het eerste vertrouwen is er in ieder geval en ze slaat achter niet meer zo fanatiek uit als eerst.
Wel is het nog oppassen geblazen, maar er is vooruitgang.
Piet, heel erg hartelijk bedankt voor je tijd en moeite die je hebt genomen om mij iets te leren over een geweldige manier om een dusdanig verknald paard weer dat stukje vertrouwen te kunnen geven.
Het zal nog even duren, maar ik denk dat het me gaat lukken!
Nogmaals hartelijk dank!

Piet schreef op donderdag 25 december 2008, 8:27:


Iedereen een heel goed en gezellig kerstfeest!!

Anja Seijn schreef op dinsdag 30 december 2008, 23:38:


ook ik dacht dat we het tijdperk van "boze geesten" verjagen wel al gepasseerd waren.
Maar helaas nog niet, hopelijk gaat dat toch nog eens veranderen, ik vind het afschuwelijk, om voor de dieren (mijn hond nu ook alweer) nog maar te zwijgen.
Ze zijn in de stress en dat soms al een aantal dagen van te voren en erna.
Voor mij hoeft die ongein niet!
Dus ik kom mee matten.

Ilona Kooistra schreef op woensdag 14 januari 2009, 20:12:


Daar ben ik ook heel erg blij mee!!
Zal heerlijk zijn als je grote paardenvoeten ook wat makkelijker kan doen daarmee.
Ik wacht ongeduldig af!

Piet schreef op donderdag 25 december 2008, 8:20:


Vandaag is het eindelijk gelukt om dit paard rondom te bekappen!!
Wel in korte sessies met de achterbenen die ook naar voren worden opgepakt, om dan voorzichtig iets terug te lopen zodat ik er met de vijl onder kan en ook nog kan zien wat ik doe.
Als het haar iets te lang duurt, dan haalt ze nog wel wat uit, maar dat ben ik uiteraaard voor, door het been zelf al steeds even terug te geven.
Eigenaar is perplex, omdat de laatste hoefsmid dit paard niet wilde doen vanwege het slaan en in zo'n relatief korte tijd laat ze zich weer bekappen.
Liefde, tijd, geduld en inlevingsvermogen hebben toch weer gewonnen.
Niet te vergeten dat vogeltje dat mij een nieuwe methode heeft ingefluisterd.
Thanks Piet, weer een paard geholpen zonder klappen en praam!!

Ik voer dit al een paar jaar aan mijn paardjes, het is geen hooi, maar gedroogd gras.
Geen enkel probleem, ze hebben de bijbehorende bakken elke dag helemaal vol staan en eten er smakelijk van zonder problemen.
Dus of het nu echt aan het compactgras ligt?
Alles heeft zijn voor en tegen, voor mijn paardjes is het de oplossing aangezien ze bijna niets meer willen eten (leeftijd en gebitsproblemen).

Piet schreef op woensdag 5 augustus 2009, 22:01:


Zullen we allemaal een onsje asfalt opsturen dan!!
Moet dan toch wel een aardig pad kunnen worden met alle leden, hahaha.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 12 januari 2010, 16:21:


Klinkt allemaal zeer goed, vond het forum sinds die rij aan de rechterkant er bij kwam inderdaad erg traag.
Zal een hoop werk zijn Frans, maar ik ben wel heel erg benieuwd of het makkelijker te volgen wordt.
Ik heb nog steeds moeite met het volgen van een bepaald onderwerp met dit forum, haha.

Als je dichter bij zat zou ik zeggen breng maar langs.
Heb er al een paar met de hand groot gebracht en uitgezet met veel succes.
Maar in ieder geval geen melk geven, dat wordt hun dood.
Ze moeten een speciaal melkpoeder hebben dat via stichting konijnenbelangen is te krijgen.

Ik voer mijn oude shets al en aantal jaar compactgras omdat zij moeite hebben met het verwerken van hooi.
Ik maak het altijd helemaal los (dus geen in elkaar geperste plakken in de bak) en doe het in de daarvoor bestemde hartog grasbak, geen enkel probleem, en ze hebben dat de hele dag staan, naast hooi waar ze op knabbelen en wat van eten.
Nooit geen probleem, geen koliek, geen verstopping, geen nare ervaringen.
Alleen maar goede ervaring, een paardje die weer graag eet en weer aankomt!

Hallo allemaal,
Een veearts kwam gisteren bij mijn paardje wegens koliek.
Na behandeling en adviezen kwamen we op onderwerp hoeven.
Ik bekap ze zelf en dat valt niet altijd mee, maar ze worden langzaam aan steeds beter.
Hij had enorme eendensnavels, maar ze worden korter en de bolle zolen zijn nu redelijk plat te noemen met een hele miniscule welving opwaarts.
Maar mijn verbazing kwam toen ik hem vertelde dat ik de hielen laag hou.
Volgens hem (en volgens hem ook velen met hem) moet je de voet juist wat steil zetten, anders zou de druk op de lamellen veel te groot worden!!
Ik val dus bijna achterover van verbazing, je gaat een voet die niet op de teen belast moet worden dus op de teen zetten.
Ik snap de logica hier niet!
Ook was hij het niet met me eens wat betreft hoefbeenkanteling.
Volgens hem is dit niet omkeerbaar.
Nee zei ik, de kanteling van het been kan ik niet veranderen, maar de hoef er omheen kan ik wel aanpassen zodat de aanhechting vanaf de bovenkant weer sterk en gezond wordt en er uiteindelijk weer een goede voet is met weer een aangehecht hoefbeen.
Is ook volgens hem onmogelijk!
Hoe is het toch mogelijk dat in 2010 nog steeds zoveel verschillende meningen daarover zijn, en erger nog ze vinden dat ze allemaal gelijk hebben.
Soms wordt ik zo moe hiervan, maar ik vecht door, mijn shet blijft op lage hielen!!

Bij mijn hengstjes is alleen via de urine en bloedtest gedaan, zonder inspuitingen van wat dan ook.
Lijkt me beter dat ze eerst via de urine onderzoek doen, als dat twijfelachtig is kan altijd een andere test worden besproken toch?

Bij mij was bij alle 3 de testen (urine) eigenlijk al duidelijk dat het om cushing ging.
De 2 hengstjes zijn inmiddels overleden (combinatie van cushing, leeftijd en complicaties).
De ruin (inmiddels ook 26) doet het nog aardig, vermagerd sinds kort erg, wat met het gebit te maken heeft en een zware koliekaanval kort geleden.
Ik zou dus eerst gaan voor een urineonderzoek.

Ik ben zelf tegen het gebruik van de praam.
Liever een lichte sedering dan met de praam werken.
Veel artsen en hoefsmeden vind ik nogal snel naar dit middel grijpen, terwijl met iets meer tijd en geduld vaak ook datgene bereikt kan worden wat men wil.
Maar nogmaals dit is mijn idee.

Trigger, mijn shet van 26 kan steeds slechter eten en vermagerd sterk.
Tijd om actie te ondernemen, en dat valt niet mee in zijn geval.
Na lang wikken en wegen heb ik nu contact opgenomen met Olav.
Aan de hand van de berichten hier kreeg ik de indruk dat hij mijn laatste optie kan zijn.
Trigger laat zich nl niet helpen, ook niet onder behoorlijke verdoving.
Hij zal dus als het echt niet anders kan onder volledige narcose geholpen moeten worden.
Gezien zijn slechte conditie is dat niet iets wat we even doen, want de risico's zijn erg groot voor deze oude man.
Zijn gebitsprobleem is nu toch wel zodanig dat hij al bijna helemaal op half vloeibaar voedsel leeft.
Ook het grazen doet hij met veel proppen.
Mijn hoop is dus gevestigd op Olav, ik hoop dat hij echt zo goed is als wat ik hier en daar over hem heb gelezen.