Isabel van der Made schreef op vrijdag 28 november 2008, 22:41:


Hoi Isabel,
Ik begin maar eens met blij en leuk dat je weer eens online bent , want das al lang geleden....

Dan terug naar het onderwerp.... wat je je hierboven afvraagt is toch niet echt zo onbegrijpelijk ?

Er is zeker een voor het paard zeer begrijpelijke communicatie die daaraan mee helpt.
Een louche handelaar die in het voor mij onverstaanbare russisch of bijv. grieks iets van mij wil vertrouw ik ook niet zo....
Maar dat snappen wat jij "zegt" lijkt mij niet de grootste reden van vertrouwen.

Het vertrouwen komt nmm. hoofdzakelijk door het bijna totaal , nml. alleen in noodgevallen , afwezig zijn van straffen op dingen die het paard niet van jou begrijpt en dus moet leren.

Er wordt , buiten die zeldzame noodgevallen die je als verstandig paardmens ook nog eens probeerd te ontwijken , niet gestraft om iets te leren of te doen bij een vraag van de "clickeraar".... dus is er ook geen wantrouwen.

Nu zal ik "straffen ontbreken" uitleggen volgens MIJN mening om het wat duidelijker te maken:

Straffen is nmm. gelijk aan elke handelingen van een leermethode die gebaseerd is op ontwijkingsleer.

Clickeren zoals hier uitgedragen is niet gebaseerd op ontwijkingsleer.

Een dier iets dwingen te doen wat het eigenlijk liever niet doet is nmm. dan dus ook straffen (hoe zacht die dwang ook is)

Dwang in een noodgeval is echter niet altijd te voorkomen en dan ook een zeldzaam moment waarop een clickeraar in paardmans ogen zal "straffen" volgens MIJN mening/definitie.
Paardmans begrijpt immers niet dat het door jou ingrijpen (dwang) net niet onder die trein is gekomen en heeft daarmee dus niets geleerd maar is slechts voor een voor hem/haar onbegrijpelijk iets "bestraft".

Zo... MIJN mening eens een keer redelijk kort samengevat en hopelijk niet in het marsiaans.....