Ik rij ook wel regelmatig zonder zadel, vooral omdat ik er tijdens een wandeling nog wel eens op spring. Nou ja, spring. Ik kan er op springen maar dat lijkt me niet zo fijn voor de rug dus ik zoek een opstapje, paaltjes en boomstammen genoeg in het bos.
Zat er toevallig laatst aan te denken dat ik maar eens moet oefenen met mijn been er zo soepel overheen zwaaien, dat je met je linkerschouder naast de schouder van het paard staat en dan je rechterbeen er overheen zwaait en je tegelijkertijd omdraait.
Sieta zit heerlijk zonder zadel, en als ik net begin met de rit lijkt het ook alsof ze het fijner vindt dan met een zadel. Maar als het te lang duurt gaat ze haar rug wegdrukken, dus voor een langere rit kies ik echt voor een zadel. Idd je zitbeenknobbels (ook als je je bekken kantelt) en die ruggengraat (Sieta is net een bijzettafeltje, heeft ook nauwelijks schoft, zo plat aan de bovenkant dus ik voel m zelf niet maar je zit er toch op).
In principe kan ik alles zonder zadel, deed er vroeger regelmatig nog wel eens een rengalopje mee, maar inmiddels doe ik dat niet meer. Het zit wel makkelijker dan dat harde draven maar je valt wel een stuk harder (heb ik mogen ervaren toen ik dacht dat ik haar niet meer hield en dus goed op de rem ging, en zij verbazend subtiel reageerde.. ahum.. voorover met mn snufferd in het zand en zij daar staan kijken van.. zo.. dat had wel wat zachter gemogen hoor!

) mocht ze toch een keer opzij springen o.i.d.