Nils Vellinga schreef op maandag 8 december 2008, 21:35:


Er kunnen nog veel meer variabelen meespelen die tot een lagere eitelling kunnen leiden; je kan hier niet zomaar de conclusie uit trekken dat wormen in de winter minder eitjes leggen.


De wormen zitten IN het paard, en krijgen geen weet van de temperatuur van de huid. Het is in de darmen altijd even warm. Ook van de activiteit zullen ze weinig meekrijgen, en afgezien daarvan varieert die om talloze andere redenen, en ook nog eens bij paarden onderling. Daarbij zijn wormen tamelijk eenvoudige dieren, en ik verwacht niet dat ze een zeer vernuftige biologische klok zullen hebben, vooral omdat het nut daarvoor minimaal is. Dan is het veel "goedkoper" om gewoon eieren te blijven leggen. Waarom ook niet? Wat zouden die wormen anders met die "bespaarde" energie moeten doen? Er is toch eten in overvloed.


"Niet geschoten is altijd mis" kan ook een strategie zijn. :)*

Frans

Huertecilla schreef op donderdag 11 december 2008, 10:51:


Klopt als een bus, alleen hebben we er niets aan.
Uiteindelijk gaat het erom wat de beste opties zijn als we nou eenmaal willen paardrijden en een paard willen houden. En dan weten we dat een ruime leefomgeving (hoewel niet ideaal) altijd nog beter is dan eenzame opsluiting in een stal. Of dat wetenschappelijk bewezen is vind ik meer van academisch belang; dat buitenhouden beter is voor het paard is gemakkelijk beredeneerbaar en allerlei (al dan niet subjectieve) waarnemingen lijken die veronderstelling te bevestigen.

Met of zonder hoefijzers is dezelfde vraag. We weten inmiddels dat hoefijzers de doorbloeding hinderen, en dat veel van de hedendaagse hoefziekten directe afgeleiden zijn van een gebrekkige doorbloeding. Alleen al dat gegeven zou genoeg moeten zijn.

Natuurlijk zou een aloverkoepelend wetenschappelijk bewijs helemaal ideaal zijn, maar dat is er nu nog niet. Wel zijn er al allerlei bewijsjes van losse onderdelen, maar het is nog niet aloverkoepelend. Zolang dat bewijs er nog niet is zullen we het moeten doen met gezond verstand en empirische en subjectieve indicaties.

Frans

Spirithorses schreef op donderdag 11 december 2008, 11:27:


Behalve dat is strooizout ook slecht voor de ondergrond. Verder smaakt het zout, dus de paarden likken het wellicht op, maar strooizout is GEEN consumptiezout. "Zout" is een verzamelnaam voor allerlei metaalverbindingen, waarvan het natriumchloride bekend staat als keukenzout, maar de kwikzouten daarentegen enorm giftig zijn. Nou verwacht ik geen grote hoeveelheden kwikzouten in strooizout maar er kunnen wel allerlei zouten in zitten die wellicht niet zo gezond zijn voor het paard. Strooizout zou heel goed een gerecylced afvalproduct van de chemische industrie kunnen zijn.

Afgezien van dit alles is strooizout ook nog eens verradelijk; het werkt maar tot ongeveer -7 graden Celcius. Bij lagere temperaturen bevriest het even vrolijk als gewoon water. Daarom strooien ze op wegen dan ook een mengsel van zand en zout, maar de meeste mensen weten dit niet en zijn onaangenaam verrast als de stoep ondanks het strooien van zout toch nog spekglad wordt.

Onze paarden hou ik dus VER verwijderd van strooizout.

Wij doen aan gladheid helemaal niets. Het is een goede oefening voor ze. Ik ben al eens vanuit een vette galop door de sneeuw ineens op een spekglad zwart glanzend aangereden stuk asfalt terecht gekomen, en mijn paard loste dat prima op, dankzij ruime ervaring met het rennen over bevroren stukken spekglad terrein. Het was zo glad dat ik (na afstappen en controle) zelf nauwelijks in staat was om over dat gladde stuk te lopen.

Paarden kunnen verschrikkelijk behendig zijn, maar wij mensen hebben vaak de neiging om ze verschrikkelijk dom en onhandig op te voeden.

Frans

Huertecilla schreef op donderdag 11 december 2008, 11:42:


Je hebt hier wel gelijk in, maar als ik iets als geneuzel zou moeten betitelen is dit het wel. We weten dondersgoed wat de gemiddelde paardenhouder nastreeft: WEL paardrijden, maar verder de beste zorg die je het paard kunt bieden. Als die gebruiksinzet het zwaarst zou wegen dan zou je ook vrolijk doorrijden op een kreupel paard, maar doorgaans weegt die gebruiksinzet niet zo zwaar dat je je paard willens en wetens directe schade wilt toebrengen. Gebruikelijk voor de West-Europese hobbypaardhouder is dat hij wel wil rijden, maar niet zijn dier willens en wetens directe schade toebrengend, en verder de beste zorg biedend. Ik weet zeker dat deze definitie nog niet goed genoeg is afgebakend voor iemand die er lol in schept om de extremen en manco's op te zoeken, maar voor een welwillend mens moet het toch wel duidelijk zijn wat er wordt bedoeld.

Nadat we de scope van de vraagsteller hebben afgebakend tot binnen wat normaal gebruikelijk is bij West-Europese hobbypaardenhouders kunnen we weer terug naar de vraag of niet beslaan vanuit dat gegeven perspectief beter of slechter is dan wel beslaan. En dan wijst toch alles in de richting van niet beslaan.


Het rijden van jouw paarden in Andalusie ging toch anders best aardig zonder beslag. Er is nog een katerntje in ons boek aan gewijd. Is er iets veranderd in de omstandigheden?


Aan al te veel academisch geneuzel hebben we evenmin iets.

Frans

Fred schreef op donderdag 11 december 2008, 12:04:


Ik dacht al, waar blijft hij?

Hoe zit het trouwens met jouw evidence-based-himalaya-stenen die je op je website te koop hebt staan?

Frans

marianne laenen schreef op donderdag 11 december 2008, 19:06:


Yep, dat illustreert maar weer hoe belangrijk het is dat paarden spelenderwijs, in hun eigen omgeving, leren om te gaan met sneeuw en ijs.

Frans