stumperd schreef op dinsdag 16 december 2008, 10:07:


Dat is een statement van hetzelfde caliber als "de hoefsmid is niet gek" en "de voedingsdeskundige van Pavo is niet gek" en "anky is niet gek". In iedere discipline en vakgebied kun je tegen mensen opkijken, maar vaak genoeg ook kun je deze mensen wel degelijk betrappen op ongefundeerde hersenspinsels.

Ik weet zeker dat de shampo-fabrikant alle verantwoordelijkheid zal afwijzen als je hun middel doelgericht in zieke ogen smeert. Daar is het niet voor gemaakt, niet voor getest, etc.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

stumperd schreef op dinsdag 16 december 2008, 10:22:


Inderdaad. Het is verbazingwekkend. Behalve ogen schoonmaken kun je er ook goed kwasten mee reinigen, en raamrubbers van caravans mee invetten. Het lijkt de nieuwe Haarlemmerolie te zijn. Op pagina 3 van Google ben ik er maar mee gestopt, waarschijnlijk zijn er nog tal van andere toepassingen voor babyshampoo te vinden als je even doorbladert. Je zou bijna vergeten dat je er ook nog je haar mee kunt wassen.

Nergens ben ik overigens tegen gekomen wat er dan wel in die shampoo zit dat zorgt dat de ogen schoner worden dan met puur water?

Zou het net zoiets kunnen zijn zoals bij die Himalaya-listeen, waar je ook overal leest dat ze boordevol sporenelementen zitten, tientallen pagina's op Google lang, en waar werkelijk niemand de moeite heeft genomen om de ingredientenlijst te lezen en te ontdekken dat de Himalaya-steen juist bijzonder arm is aan sporenelementen? Misschien praat iedereen elkaar maar gewoon na en worden ook de magische effecten van babyshampoo gewoon maar door iedereen nagekakeld?

Google is geen substitute voor gezond verstand. Ogen zijn heel gevoelig voor vreemde stofjes, en alles wat voor ogen wordt gemaakt moet dan ook zeer uitvoerig worden getest op ogen. Shampoo is waarschijnlijk wel getest op veiligheid voor ogen, maar tot op zekere hoogte omdat het niet de bedoeling is om het doelgericht in zieke ogen te smeren. De veiligheid op lange termijn, plus het nut van toepassing, kan niemand garanderen en is gewoon speculatief. Ik zag op die eerste drie pagina's van Google al enkele dingen die mijn haren overeind laten staan, zoals de opmerking van iemand dat zij rode ogen krijgt als ze niet iedere avond shampo in haar ogen smeert... Blijkbaar doet die shampoo iets met ogen, passen de ogen zich er op aan, en worden die ogen er daardoor afhankelijk van.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op maandag 15 december 2008, 19:43:


Goed nieuws, ze zijn er ook in 1.20. Ik denk dat we die dan maar gaan bestellen. Het duurt nog wel eventjes voor we ze hebben.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Spirithorses schreef op dinsdag 16 december 2008, 13:04:

Nog even iets om over na te denken:
Stro bestaat voornamelijk uit vezels, opgebouwd uit cellulose. Nou zullen paarden met een slecht functionerende darmflora (door bijvoorbeeld te veel zetmeel uit krachtvoer e.d.) hier weinig mee kunnen doen, en daarom zal stro wel worden gezien als iets dat alleen vulling is. Voor het gemiddelde paard dat dagelijks meer dan pakweg 100 gram krachtvoer krijgt klopt dat; die zullen niet in staat zijn om die cellulose te benutten.

Paarden die geen krachtvoer krijgen, een perfect werkende darmflora hebben, zijn echter prima in staat zijn om cellulose te benutten als energiebron. Dat is de reden dat ze op alleen hooi al dik kunnen worden. Cellulose is voor die paarden zelfs de belangrijkste energiebron.

Voor wat betreft cellulose is er weinig verschil tussen hooi en stro: het is de houtachtige stof waaruit de celwanden van die planten gemaakt zijn. Ik vermoed dan ook dat voor paarden die geen krachtvoer krijgen stro een waardevolle energiebron zal zijn die nauwelijks of niet onderdoet voor hooi.

Per slot van rekening is er ook een reden dat paarden graag stro eten. De meeste dieren eten niet spontaan iets waar ze helemaal niks mee kunnen. Ik denk dan ook dat paarden van nature wel degelijk iets hebben aan het eten van stro, namelijk dat het een waardevolle energiebron voor ze is omdat het tjokvol cellulose zit.

Ik suggereer hiermee natuurlijk niet dat je beter geen stro kunt geven; in tegendeel. Maar wie denkt dat er in stro niks zit en dat het loze vulling is en dat het dus geschikt is om een sober paard te laten afvallen kan voor een verrassing komen te staan. De meerwaarde van stro zou dan hooguit liggen in het feit dat het minder lekker is, er langer op moet worden gekauwd, en dat het paard er netto dus minder van zal binnenkrijgen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Amable schreef op dinsdag 16 december 2008, 17:03:


Waarschijnlijk lukt het ons om de ballen van 1.20 voor 59.95 Euro in de webwinkel te leggen. En dan heb je een goede kwaliteit, die bij lik prikken niet ploffen (anti-burst), en waarbij geen weekmakers zijn gebruikt (slecht voor paard en milieu).

Frans

Nick Altena schreef op woensdag 17 december 2008, 0:50:


Koop gewoon zo'n ding joh, er zit een etiketje bij waarop staat wat er in zit. En als je dat geld er niet voor over hebt (begrijpelijk) dan kun je dat ook vinden op de diverse sites waar ze hem verkopen. Zowel bij de paardendrogist, als bij sectolin en tientallen anderen staan de ingredienten genoemd. Allemaal dezelfde waarde. Bij sommigen kun je zelfs als je goed kijkt het etiket op de steen zien zitten. :)*
En verder is er nog zoiets als gezond verstand: Als je eenmaal weet hoe opgelost zeezout in een vaste vorm overgaat dan weet je ook dat dit soort zout zijn ingredienten in verschillende lagen afzet, en dus nooit een keurig mengsel kan opleveren. Dit soort zout is van nature zeer arm aan verontreinigingen... eh pardon, sporenmineralen.


Nee, want voor de ingredienten raadpleeg je doorgaans het bijgeleverde etiket. Er is iemand die zo'n etiket drukt, en dat is met een bepaalde bedoeling weet je?


Ik dacht al, wat is het stil ineens. Je had je tijd beter kunnen investeren in het even nadenken hoe je normaal gesproken aan een ingredientenlijstje komt. Niet door bronnen van bronnen te raadplegen, maar door gewoon het etiket te lezen.

Maar goed, genoeg tijd gestoken in deze nonsens, ik neem aan dat je er zelf verder wel uitkomt. Mocht je nog ergens een nog betrouwbaarder bron tegenkomen dan de opgave van de fabrikant zelf waar andere waarden in staan, of ergens een laboratorium weet te strikken die alle metingen nog eens dunnetjes over gaat doen en waar significant andere waarden uitkomen, dan hoor ik het graag. Tot die tijd heb ik weinig behoefte in eindeloos gespeculeer over die stenen. Ga de fabrikant vervelen en vertel ze dat ze een etiket moeten maken waarop de door jou gefantaseerde waarden staan of zo.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."