marianne laenen schreef op donderdag 18 december 2008, 22:02:


Daarom vraag ik het ook, ik ken Pascha niet. Ik heb trouwens liever dat ze bijten dat dat ze trappen. Hoe dan ook zul je er toch íets mee moeten, wat ze ook voor nieuws verzint. Of je moet het gewoon opgeven en accepteren dat het geen handig leidpaard is, als niets lukt.
Een leidpaard wat zijn/haar ruimte verdedigt is in bepaalde opzichten juist handig, wat betreft het afsnijden/inhalen van het handpaard. Maar moet natuurlijk wel onder controle blijven.

van lennep schreef op vrijdag 19 december 2008, 12:41:


Is er niets wat je kunt doen waardoor ze rustiger wordt? Maike en Tekla erbij, of stukje land afzetten naast hen? Als ze het zo blijft overbelasten wordt dat wel een probleem denk ik. Bij Sieta's been werd er ook gezegd dat ze stalrust móest, en ik heb een stuk wei voor haar af laten zetten. Was ze daar onwijs gaan rennen dan had dat niet gekund, maar juist omdat ze tussen de paarden stond was ze veel rustiger dan op stal. Te snel zulke korte bochtjes draaien lijkt me helemaal belastend?

Sterkte!

Frans Veldman schreef op zondag 21 december 2008, 22:42:


Ik reageer even op dit stukje, maar is eigenlijk een reactie op iedereen.
Natuurlijk is er een heleboel hartstikke krom in de dressuur, maar niet alles is onzin. Ik vind het net zo arrogant om te beweren dat het allemaal nergens op gebaseerd is en dat jullie het allemaal beter weten. Natuurlijk moet je alles niet klakkeloos overnemen, maar sommige uitingen zijn wel erg simpel hoor.

Het gaat erom dat er pas problemen ontstaan op het moment dat wij erop gaan zitten, dat wij die problemen dus veroorzaken. Met onze eigen scheefheid, bijvoorbeeld, of door het in de krul getrek en hulpteugels waarbij we het paard in een houding dwingen bijvoorbeeld. Dat doet wat met het lichaam van het paard en als het maar lang genoeg gebeurd veroorzaak je daar schade mee.
Het stuk van de dressuur wat ik dus wel nuttig vind, is het proberen op te lossen van deze problemen (door ons veroozaakt) waardoor het paard weer fatsoenlijk kan bewegen. En natuurlijk hangt dat samen met de manier van houden van je paard. Dus níet 22 uur in een box en dan 2 uur lang voltes moeten lopen met je kin op je borst, daar waren we wel al uit dacht ik.

Het is niet voor niets dat er zoveel verreden paarden weer goed kunnen bewegen dmv oefeningen zoals die van Antoine. Denk bijvoorbeeld buiten alles wat mensen veroorzaken, ook aan ongelukken, uitglijers op de wei, lichameljke aandoeningen, enzovoorts. Buiten behandelingen door een fysiotherapeut, osteopaat, etc. kan er ook een hoop rijtechnisch opgelost worden.

Arabesk schreef op maandag 22 december 2008, 12:20:

Frans Veldman schreef op maandag 22 december 2008, 11:41:


Ik denk wel dat het een probleem wordt ja, als je ongetraind één keer in de week plotseling werk moet doen wat je helemaal niet aan kan, zoals veel te veel kilometers hardlopen of gewichtheffen. Dressuur gaat óók over conditietraining en spiertraining e.d. Natuurlijk ben je al een heel eind als je paarden écht genoeg kunnen bewegen buiten, maar eerlijk gezegd zie ik genoeg voorbeelden van mensen die vinden dat ze hun paard natuurlijk houden en ze vervolgens op een postzegelpaddockje hebben. Beweging ammehoela.

Ik doelde overigens inderdaad wel op de paarden die veel moeten trainen op een verkeerde manier, en daarnaast te weinig beweging hebben. Niet op paarden die genoeg ruimte hebben buiten en relatief licht werk moeten doen zoals jij beschrijft.
Als die eerste groep paarden uit hun situatie gehaald worden, kan dressuur hen tóch helpen om hun lichaam weer goed te kunnen gebruiken. Bijvoorbeeld door het verhelpen van de (er in gereden) scheefheid, spierproblemen e.d.
Sieta kwam bij me toen ze 10 was en kwam van een manege, en in combinatie met behandelingen door een chiropractor en een fysio heeft dressuur haar wel degelijk geholpen om bijvoorbeeld haar hals weer aan allebei de kanten fatsoenlijk te kunnen buigen.


Dat bedoel ik.


Helemaal mee eens. Maar dat is wat anders dan het allemaal onzin te noemen.
Dressuur is niet alleen gebaseerd op traditie. Het is ook gebaseerd op kennis van de anatomie van het paard. Anders zou het werk van fysiotherapeuten, osteopaten, chiropractors, sportmasseurs enz. ook nergens op gebaseerd zijn.


Nee, dat zeggen er niet veel. En dat zouden ze inderdaad moeten doen.

Esther schreef op woensdag 24 december 2008, 1:52:


Ik las juist weer ergens dat de cijfers van 7 jaar niet bleken te klopen en dat het in nederland op 15 jaar lag.. maar ja, waar dat dan weer was

Pief schreef op maandag 29 december 2008, 9:21:


Er hebben al een aantal mensen gereageerd, ik ga het ook nog even doen.
Ik heb onlangs namelijk mijn merrie 85 km verderop verhuisd, omdat ik helemaal klaar was met alle stallen in mijn buurt (amsterdam), 24/7 buiten en fatsoenlijk hooi is kennelijk onmogelijk.
Op de nieuwe stal had ze een grote inloopstal met een flink stuk weiland eraan, erg mooi maar helaas lukte het daar ook niet met haar, waardoor ik haar 7 weken later wéér verhuisd heb. Dat is 70 km bij mijn huis vandaan, ook 24/7 buiten met inloopstal, en daar gaat het zó ontzettend goed, vanaf de eerste dag al. Echt weer het paard zoals ik haar ken.

Ik ben 5 jaar lang 7 dagen per week bij haar geweest (met uitzondering van een verjaardag of vakantie dan), vaak was ik er 2 keer per dag. Nu ga ik er 3/4 keer per week naartoe. Ik mis haar heel erg, voor mij is dat namelijk al weinig, dus wat dat betreft zou ik haar het liefst weer dichtbij hebben. Bovendien zijn de benzinekosten ook niet echt om vrolijk van te worden en ben ik ook niet blij met wat ik het milieu aandoe.

Maar, ik denk altijd.. stel dat ik er 4 uur op een dag ben.. dan blijven er nog 20 uur over. Het is dan belangrijker dat ze die overige 20 uur gelukkig is, het is notabene de plek waar zij moet wonen. Vroeger had ze me echt nodig, om uit haar stal te komen, om voldoende hooi en water te krijgen, om een schone stal en paddock te hebben, enzovoorts. Nu wordt dat allemaal al gedaan.
Bovendien klikt het goed met de paarden die daar zijn en is met degene die het huurt vanalles te bespreken. Dat geeft mij wel weer extra rust, dat alles gewoon goed geregeld wordt.

De dieren die wij hebben zijn afhankelijk van de keuzes die wij voor ze maken. En dat betekent soms dat je jezelf op moet offeren en keuzes moet maken in hun belang. Dat jouw merrie gelukkig is, lijkt me het belangrijkst. Dat je haar dan minder ziet is absoluut niet leuk maar het idee dat ze haar oude dag op deze manier zou moeten slijten lijkt me nog veel erger.

kehrana van sloten schreef op maandag 29 december 2008, 10:42:


Ach, wat naar. Ik wens je veel sterkte.

marianne laenen schreef op maandag 29 december 2008, 20:28:


Haha! Zijn er wel maar weinig hoor van al dat publiek.. teleurstellend!