Ilona Kooistra schreef :
>
> Ja, dat is leuk. Voor wat betreft hulpen: mij lijkt het dat je
> gangen gewoon goed op cue moet zetten, dan heb je niks nodig om
> goed in de gang te blijven toch?
Theoretisch gezien zou dat het mooiste zijn maar in de praktijk is er een heleboel méér waarmee je rekening moet houden dus je kunt nooit voor de volle 100 % alleen op je geïnstalleerde cues vertrouwen:
Persoonlijke dingen van je paard op dát moment (wind, koude, irritatie, blijdschap, temperament, etc).
Ik denk dat het maar voor weinigen weggelegd is om écht zonder iets te kunnen, en dan meestal als je kritisch gaat kijken zie je dat die persoon alleen in een omheinde omgeving rijdt, of altijd alleen rijdt, misschien niet galoppeert, of misschien alleen riching huis galoppeert, alles in vertrouwde patronen.
BD bijvoorbeeld, is een van de meest gevoelige paarden die ik ooit onder mijn kont had. Die rijd ik moeiteloos voorop in de groep op buitenritten met een halsring. Maar ik weet precies wat, waar en wanneer ik met haar wil/kan/moet. Zo makkelijk als ze is, toch heeft ook zij momenten waarop haar temperament het over wil nemen en zij een stuk minder 'toegankelijk' voor mijn hulpen is. Het zijn overigens altijd de meer rengalop-achtige omstandigheden waarop ze dit uitprobeert. Vandaar bijvoorbeeld ook dat checken waar ik een paar dagen geleden over schreef. Voor háár is dit absoluut van toepassing. Eén millimeter méér en ze is effe weg. Zo braaf als ze is, haar renbaan intinct blijft altijd aanwezig.
Indy bijvoorbeeld is nog láng niet toe aan een halsring, die is nog veel te ongebalanceerd, energiek, bezig met hárd willen gaan (mag dus niet van mij). Ze is nu bijna 6 en ik denk dat ik tot minstens een leeftijd van 10 jaar nodig heb voordat ze wat begint te 'zakken' en zover is dat ze onder alle omstandigheden bij mij kan blijven.
Terwijl Spirit nu al zo goed aan de hulpen is (en dat ook leuk vindt) is dat ik het met hem wel al heel jong kan gaan uitproberen. Die blijft wel bij me, daar kan ik op vertrouwen.
Het ligt dus ook heel erg aan het paard.
Groet, Pien
Warboel
