Sieta schreef op maandag 22 december 2008, 11:21:
> Het gaat erom dat er pas problemen ontstaan op het moment dat
> wij erop gaan zitten, dat wij die problemen dus veroorzaken.
Ook dat kun je vanuit verschillende perspectieven zien.
Mijn paarden lopen 24 uur per dag buiten. Dat is 7*24 is(uit het hoofd) 168 uur per week. Denk je serieus dat paarden die 168 uur per week zelf ravotten en rondrennen er scheef van worden als er van die 168 uur per week er 2 zijn met een scheve hark op hun rug?
Dat is net zoiets als veronderstellen dat je als mens volkomen scheef raakt als je altijd buiten bezig bent en dan 2 keer per week een half uurtje met twee emmers water rondloopt waarvan er eentje net iets voller is dan de andere. (Half uurtje in dit geval, want wij slapen en zitten de helft van een etmaal).
Het wordt een heel ander verhaal als dat percentage "ruiter op de rug" fors omhoog gaat, en bijna alle beweging plaastvindt met die scheve ruiter op de rug. Voor veel paarden inderdaad helaas de werkelijkheid.
Maar nogmaals, ik vind dat ook hier best wat meer aandacht moet komen voor de leefomstandigheden van het paard, en niet alleen het rechtrichten zelf.
> Het stuk van de dressuur wat ik dus wel nuttig vind, is het
> proberen op te lossen van deze problemen (door ons veroozaakt)
> waardoor het paard weer fatsoenlijk kan bewegen. En natuurlijk
> hangt dat samen met de manier van houden van je paard. Dus níet
> 22 uur in een box en dan 2 uur lang voltes moeten lopen met je
> kin op je borst, daar waren we wel al uit dacht ik.
Daar zijn WIJ al over uit ja. Maar hoeveel van de eigenaars van de paarden die naar "rechtrichters" gaan zijn daar ook al over uit? Zeggen die rechtrichters ook, zoals de meeste natuurlijk bekappers, "een paard dat voortdurend op stal staat wil ik pas behandelen als de mensen iets aan die leefomstandigheden veranderen"? Dus iets aan de oorzaak doen en niet alleen de symptomen wegnemen?
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."
Warboel
