Schuren, jeuk, kale plekken, ... als zoekopdracht ... tja, dan krijg je een hele berg berichtjes en ik zie door het bos de bomen niet meer ...

Dus, dan maar een vraagje rechtstreeks aan jullie ...

Weet iemand raad met het volgende ?

Tijdens de zomer had Tornado, onze 14 jarige ruin, last van jeuk. Hij schuurde tot bloedens toe. Maar ALTIJD beperkt tot 1 plek : de staartwortel. We hebben allerlei middeltjes geprobeerd, maar niets was echt afdoend. Het verbeterde soms wel, maar meestal begon hij na enkele weken weer te schuren en begon de zoektocht naar een ander middel.

Ondertussen was de herfst begonnen en verminderde het schuren. De haren groeide terug en Tornado had geen "bavianenkont" meer.
Was het dan toch zomereczeem ? Of was het schurft (waarom dan beperkt tot slechts 1 plek ?) ? Of schimmel ? Of een allergische reactie (waarvan ? we hebben immers niets veranderd qua eten, omgeving of wat dan ook) ? Of was het eerder psychologisch ? Tornado heeft zijn levenlang in een stal gestaan en staat nu 24/7 buiten, met een maatje erbij. Stress ?

(Tussen haakjes : Tornado is altijd tijdig ontwormd. Ook door de vorige eigenares.)

Maar ... sinds vorige week duikt het schuren weer op ! En ondertussen heeft onze vriend weer een "mooie" bavianenkont. Tedju !!! Ik heb wel gemerkt, nu het de laatste dagen wat warmer is, dat er weer enkele van die ellendige mugjes zijn opgedaagd. Toch een reactie op die mottige beesten ? Waarom dan beperkt tot de staartwortel ?

Euh ... heeft iemand enig idee ?
Alleszins, bedankt voor het lezen van dit - euh lange - bericht !

van lennep schreef op dinsdag 23 december 2008, 9:55:


Bedankt voor je reactie Esther !

Mmm ... hij schuurt aan wat bij hem in de buurt staat : een paal, een boom, ... ons Hij vraagt het wel beleefd : draait zijn kont naar ons en blijft met grote ogen naar ons staren. "Gelieve mij op mijn kont te aaien, hardhandig te aaien ... aaaaaahhhhhh dat doet goed !"

Peet schreef op dinsdag 23 december 2008, 11:11:


Ja, ik check de anus regelmatig en tot nu toe heb ik nog niets gezien (wat niet betekent dat er geen zijn, natuurlijk).
Het ontwormen, daarvoor kijk ik naar onze dierenarts : hij bezorgt ons de "juiste" producten. Ik ben niet goed genoeg beslaan om te oordelen of dat zo is, daarvoor betrouw ik op hem natuurlijk.
Hij kan ook niet dadelijk een oorzaak voor het schuren vinden. Hij spreekt van testen en bloedonderzoeken en en en en en en ... als er geen beterschap is.

Peet schreef op dinsdag 23 december 2008, 11:28:


14 jaar.

Als hij zijn "kontje" (lees : dikke kont ... ik geef veel te veel hooi, dixit mijn man ) naar mij draait, vraag ik me altijd af of het wel goed is om hem tegemoet te komen en hem te aaien. Stimuleer ik net daardoor nog meer het jeukend gevoel ?

"Poeperd" is Mister-Proper-schoon en geen losse haartjes te bespeuren !

Als ik jullie reacties (waarvoor dank !) lees, neig ik hoe langer hoe meer naar 2 mogelijkheden :
- of overgevoelig voor mugjes (die rotdingen zijn de laatste dagen weer opgedoken)
- of aarswormen (ongeacht mijn ontworm-ijver ... met misschien het verkeerde produkt).

... met een voorkeur voor de eerste oorzaak omdat het sinds de herfst een tijdje goed ging en nu plots het schuren weer opduikt (tegelijk met het iets warmere weer en die frut-mottige-mugjes).

Bestaat er zoiets als een muggennetje voor de paardenpoep ?
[onnozel grapje]
Iets serieuzer : ik trek ten strijde tegen de mugjes en hoop op goed resultaat !
Hadjime !

Bij ons vanmorgen -14°c ! En onze mannen stonden helemaal achteraan in de weide. De schuilstal was "maagdelijk" leeg ...

Gisteren kregen we aan onze weide bezoek van één of andere nozem : "Zeg, ik zou, als ik van jullie was, jullie paarden wat beter verzorgen ! Wie laat bij deze temperaturen de paarden buiten staan ? Als ze morgen niet uit de weide zijn, haal ik er de dierenbescherming bij !"

Die kerel heeft geluk dat ik door de ouderdom wat rustiger ben geworden en mijn mawashi geri's niet hoger komen dan zijn enkels. Ik heb hem, zij het met enige onderdrukte woede, uitgelegd hoe wij "paarden houden".

... Ondertussen stond mijn man zijn handen te warmen tussen Tornado's benen ... een geweldig zicht !

Hier het resultaat van één van Piens zaadjes ...

Omdat de meeste van ons een gegronde overtuiging hebben, geven we die ook sneller door. Wij merken, na Piens brainwash, dat de "traditionele" paardenmensen rondom ons ook weer dingen oppikken van ons. Héél leuk !

En sinds enige tijd komen 2 jonge gasten (15 en 17 j.) met onze paarden "werken". Zij volgen al meer dan 7 j. 3x per week tradi-lessen in tradi-manège. Deze week kreeg ik een berichtje van hun moeder : "Ben zo dankbaar dat mijn kinderen eindelijk lieve paardenmensen hebben ontmoet die hen op een heel andere manier naar paarden laten kijken."

Was er echt niet goed van ... wij simpele mensjes hebben al zo'n invloed. Anderzijds waren we ook héél happy want die 2 gasten nemen onze ideeën mee naar hun tradi-manège en ... hup we zijn weer vertrokken.

En Piens zaadje werd ondertussen al een hele zaadhandel !

Anja Seijn schreef op woensdag 16 september 2009, 12:19:


De Zuidlimburgse grond is héééééél vruchtbaar, Anja !

Inderdaad, zo simpel is het !

Een aantal jaren geleden hebben wij een "manegepaardje" gekocht : 14 jaar, ALTIJD bit, ALTIJD ijzers, ALTIJD zweep, ALTIJD sporen, NOOIT groen gras. Was buiten, zogezegd, heel moeilijk te rijden.

Gekocht en een figuurlijke seconde later : bit eruit, ijzers eraf. Zweep en sporen hebben we niet, wel gras. Dus beestje ook 24/7 buiten (weliswaar met open stal).

Paardje rijdt grandioos ! Ook tijdens buitenritten : door het dorp, langs auto's en traktors, ... Af en toe heeft hij een "stop-moment", maar zonder zweep (wel met respect en geduld !)krijgen we hem perfect terug in "1ste" !

Enkele weken geleden is zijn vorige eigenares (dierenarts !) op bezoek geweest en heeft met hem gereden : ze stond versteld hoe hij met sidepull te rijden is en hoe goed hij op zijn voetjes staat !

Heerlijk beestje ! 't Is waar, hè Pien ?!

Wij steken ons handje ook op !
Als het OK is voor jou, Pien, en leuke Tornado mee mag waggelen met de bende.

Groetjes !

Pfff, net meegedaan aan een discussie met "ijzer-adepten" over het al dan niet gebruiken van bit/hoefijzers. Djeezus, wat een saus kreeg ik over me uitgegoten ... en dat in deze tijd ...

"Is weer zo'n modeverschijnsel. Zal wel overgaan !"
"Je hebt nooit controle over je paard als er geen bit in zit !"
"Ja maar, bij u lukt dat. Louter toeval. Bij onze paarden daarentegen ..."
blablablablablablablablabla ...

Alle gekende pruts-reacties werden aangevoerd.

Eentje vond ik té frapant : "Ja, ik heb ook ooit de ijzers onder de voeten van mijn paard gehaald. Ben dan een rit van 60 km gaan rijden, vnl. op asfalt. Mijn paard draagt nu nog altijd de gevolgen. Nee, voor mij blijven ijzers noodzakelijk."

Hah, "Ilma-van-Quib" ! Fijn dat hij bij jou zo geweldig goed terecht is gekomen.
Ben gemeend (met D !) blij voor Quiberon, jou en Pien. Veel geluk en plezier samen !

... en onze zoektocht naar een 3de paardje gaat verder ...

Hey allemaal !
Heb een vraagje ...
... elk jaar, rond dezelfde tijd (nu dus), krijgt onze 18-jarige BWP'er last van hoestbuien en een snotneus. We halen er elke keer de dierenarts bij en die lost het zaakje dan wel op, maar het zou leuk zijn voor Tornado als we die last volgend jaar kunnen vermijden.

Effe misschien zijn voorgeschiedenis : Tornado is een manège-paardje. Lees : quasi zijn hele leven op stal gestaan, met bit gereden, ijzers onder de voeten.
Sinds zijn 14de woont hij bij ons : 24/7 buiten (grote open stal), geen bit, ijzers "onder de voeten uit". Lukt prima ! Hij krijgt elk jaar een lekker berenpelsje en staat het liefste buiten, weer of geen weer. Alleen in de zomer, kiest hij overdag om binnen te staan, weg van die ellendige insecten.

Onze paarden krijgen 's winters permanent hooi om hun kachel aan te houden. We zien Tornado ook nooit bibberen, dus veronderstellen we dat hij geen kou lijdt. Zeker ook met die dikke vacht van hem.

Maar het snotteren duikt dus elk jaar weer op. Hij staat dan zo zielig te wezen. Arghhh !

Tips, iemand ?