Hallo,

Waarschijnlijk zijn er meer mensen die dit probleem kennen en me misschien wel kunnen helpen.
Ik heb mijn paard altijd buiten staan, en heb een fijne schuilstal, waar ze naar binnen kan als ze wil. Voor de schuilstal heb ik een stuk beklinkerd en ook nog overkapt (zodat het als het sneeuw zeker niet glad wordt). voor de overkapping is een heel stuk flink modderig. Nu heb ik gemerkt dat ze het vervelend vind om door die modder te lopen, de wei in. Ze staat nu dus bijna de hele dag en nacht (denk ik ook) voor de schuilstal onder de overkapping op de klinkers en heeft dus weinig tot geen beweging.
Weet iemand hier een oplossing voor?
Groetjes Ingrid

Cindy Helms schreef op zondag 28 december 2008, 11:56:


Ze staat momenteel inderdaad alleen. Heb 4 jaar lang 2 paarden gehad. Heb wegens tijdgebrek 1 weggedaan. Nu staat ze dus weer alleen. Het paard dat ik weg heb gedaan was een jong paard en die ik nu nog heb is inmiddels 21 jaar.De combinatie met de jonge en de oude ging niet helemaal goed. Ze vond er niets aan dat speelse gedrag. Ze stond toen vaak te schuilen in de stal als de jonge aan het rond springen was. Ze heeft bij de vorige eigenaar ook altijd alleen gestaan. Ze heeft van haar 5e tot haar 16e altijd alleen gestaan. En nadat ik de ervaring met de jonge erbij niet zo goed vond, wilde ik haar weer alleen laten. Denken jullie dat ik toch beter een shet erbij kan plaatsen? En wat voor 1. Toch een wildere of toch een rustige?
Ik ga in ieder geval op meer plaatsen hooi en ook 2 drinkensbakken te plaatsen zodat ze wat meer moet lopen. Eigenlijk een best voor de handliggende tip,maar waar ik zelf nog niet eens bij nagedacht had.

Ik ben op zoek naar tips om de rust te verzamelen op het paard.
Zit namelijk met een stuk onzekerheid waar ik slecht vanaf kom.
Het komt als volgt.
Rij nu dik 10 jaar op een lief paard die inmiddels 21 jaar oud is.
Met dit paard heb ik nooit problemen gehad.
Een aantal jaren geleden hebben we deze merrie laten dekken en toen de zoon oud genoeg was om mee te rijden ben ik met hem gaan rijden.
Ik heb bij dit paard mijn vertrouwen helaas helemaal kwijt geraakt. In het begin ging het allemaal super goed, en op een gegeven moment begon hij echt vervelend te worden en begon ik onzeker te worden. Dit paard heb ik wegens tijdgebrek weg moeten doen, en ben dus weer aan het rijden op mijn lieve oude paardje. Maar nu merk ik dat ik de rust en ontspanning niet meer heb zoals ik bij haar altijd gehad heb, waardoor ze ook soms vervelend gaat doen, door ervan door te gaan of een beetje te bokken. Nu ben ik absoluut niet bang om eraf te vallen, maar het is zeker geen prettig gevoel om het vertrouwen kwijt te zijn.
In de omgang met haar is het vertrouwen 100% aanwezig en kan ik echt alles met haar. Alleen met rijden krijg ik de ontspanning niet die ik altijd gehad heb bij haar. Ik weet dat haar gedrag komt door mijn onzekerheid en spanning die zij uiteraard voelt. Hoe krijg ik bij het rijden het vertrouwen terug? Hoop dat iemand wat tips heeft.

Ik weet zeker dat het aan mij ligt. Er rijdt namelijk ook nog een andere meid op haar, omdat ik niet ontzettend veel tijd heb. Bij haar gaat alles erg goed. En ik merk ook dat als ik ontspannen ben dat er niets aan de hand is, maar er zijn van die momenten dat je iets ziet of merkt en onbewust gespannen raakt, en dan gaat het direct mis. Ik heb 1 keer in de week les, en de instructeur zegt ook wel dingen die wel helpen, maar ik krijg het vertrouwen niet meer helemaal terug. Hij zegt veel oefenen, komt het vertrouwen vanzelf terug. Maar ben bang dat ik kwaad erger ga maken. Het ligt volkomen aan mijn gevoel, dat is het lastige ervan. Het paardje kan er helemaal niets aan doen.

Helene E schreef op donderdag 15 januari 2009, 23:16:


Grondwerk is zeker belangrijk, en zal dat ook zeker blijven doen. Maar zolang ik er niet op zit, is er geen enkel probleem. Mijn paard is een schat van een beest (heb nog nooit zo'n lief paardje gezien als zij), waar je niet onzeker bij kan zijn (op de grond dan). Ik begrijp ook niet waarom ik me tijdens het rijden zo opfok, want zij doet echt niets normaal gesproken. Ze is het liefste paard van de groep tijdens de les. Ik ga morgen mijn best doen om zo ontspannen mogelijk te blijven, en als ik merk dat tijdens het rijden fout gaat, ga ik het bos in, daar heb ik de spanning dus niet, en dan proberen we het zondag opnieuw. Ik heb de spanning alleen op het moment dat er dingen gebeuren waar het bij mijn andere paard fout ging.

Britt Claeys schreef op vrijdag 16 januari 2009, 21:28:


Ben net terug van het rijden. Ze is er 1 keer met mij vandoor gegaan. Het was in galop. Ik voelde dat ik iets gespannen was, toen ik het merkte ben ik direct gaan ontspannen. Op het moment dat ik mij ontspannen voelde ging ze ervandoor. Ik zei nog tegen haar goedzo zo gaat die goed, en net op dat moment vertrok ze en bokte ze. Dat is dus eigenlijk helemaal niet goed voor het vertrouwen. Daarna is het niet meer mis gegaan, maar ik heb me niet meer helemaal ontspannen gevoeld.