Egon schreef:
> Ik ben het helemaal met je eens, en voer zelf de ijslanders
> dito.
> Hier zit je wel in een spanningsveld tussen optimaal voeren en
> komt dat niet in hooi, wortels, bieten, wat-dan-ook zit ben ik
> nog altijd niet achter, maar een paard dat totaal nooit graast
> krijgt een slechte conditie.
> Egon
Hoi Egon (en alle anderen)
Denk jij dat dit te maken heeft met de versheid van het gras, of met de actie van grazen? Waar ik stage liep kregen de hengsten, die in sportconditie waren en in principe niet op de wei kwamen, zomers vers gras. Smorgens gemaaid, dezelfde dag opgevoerd.
Aan het einde van het seizoen kwam er een piepklein weitje beschikbaar waar enkele hengsten een half uurtje om ste beurt grazen mochten (ze kwamen ook in paddocks en hadden een uitloop aan de stal, blijft het een niet goed te keuren systeem, maar voor het totaalplaatje).
Ik had het idee dat de psyche van het grazen ook heel belangrijk was. Maar of dat zich ook vertaald naar een lichamelijk slechte conditie zoals jij hierboven beschrijft, ik weet het niet? Strikt gezien blaakten die paarden van gezondheid, niet te dik of dun, goed gespierd, actief, allert en glanzend. Ze waren hooguit gefrustreerd van het solitair staan en alleen maar veel te dicht op elkaar zichtcontact met andere hengsten. (Daarmee bedoel ik niet dat dit niet ernstig genoeg is, maar we hebben het nu even over fysieke gezondheid).
Groetjes Karin
Warboel
